Bible

1 Ei bøn av David. Vend øyra til og svar meg, ¬Herre, for eg er hjelpelaus og fattig! 2 Vakta meg, for eg held di pakt. Frels din tenar, du min Gud! Eg set mi lit til deg. 3 Ver meg nådig, Herre, for heile dagen ropar eg til deg. 4 Gjer din tenar inderleg glad! Herre, eg lyfter mi sjel til deg. 5 For du er god og tilgjev gjerne, Herre, stor er den miskunn du viser mot alle ¬som kallar på deg. 6 Herre, vend øyra til mi bøn, lyd etter når eg tryglar og bed! 7 Den dag eg er i naud, ¬ropar eg til deg, for du vil bønhøyra meg. 8 Herre, mellom gudar ¬er ingen som du, og ingen gjerningar er ¬som dine. 9 Alle folk som du har skapt, skal koma ¬og bøya seg for deg, Herre, og æra ditt namn. 10 For du er stor, ¬og du gjer under. Einast du er Gud. 11 Herre, lær meg din veg, så eg kan ferdast ¬i di sanning! Gjev meg eit udelt hjarta, så eg kan ottast ditt namn! 12 Eg takkar deg, Herre, ¬av heile mitt hjarta; min Gud, eg vil evig æra ¬ditt namn. 13 For din truskap mot meg ¬er stor, frå det djupe dødsriket ¬har du fria meg ut. 14 Frekke menn ¬reiser seg mot meg, Gud, ein flokk av valdsmenn ¬står meg etter livet. Dei har ikkje deg for auga. 15 Men du, Herre Gud, ¬er mild og nådig, langmodig og rik ¬på miskunn og truskap. 16 Vend deg til meg ¬og ver meg nådig! Gjev din tenar kraft frå deg, og berga son ¬til di tenestkvinne! 17 Gjev meg eit teikn ¬som varslar godt! Lat dei som hatar meg, ¬sjå det og skjemmast! For du, Herre, ¬hjelper og trøystar meg.