Bible

1 Til korleiaren. «Øydelegg ikkje!» Ein miktam av David, då Saul sende folk som skulle vakta på huset og freista drepa han. 2 Fri meg, Gud, ¬frå mine fiendar, vern meg mot dei ¬som reiser seg mot meg! 3 Fri meg frå folk ¬som fer med vondskap, og frels meg frå drapsmenn! 4 For sjå, dei ligg og lurer ¬på meg, sterke menn går til strid ¬imot meg. Utan at eg har forbrote meg, ¬Herre, 5 utan at eg har synd ¬eller skuld, stormar dei fram ¬og fylkar seg til strid. Vakna, kom til meg og sjå! 6 Herre, Allhærs Gud, du er då Israels Gud. Vakna og krev ¬alle folk til rekneskap, ver ikkje nådig ¬mot trulause nidingar! 7 Dei kjem att kvar kveld; dei hyler som hundar og fer ikring i byen. 8 Høyr, kor dei brukar munn, lippene deira er som sverd. Er det nokon som høyrer? 9 Men du, Herre, ler åt dei, du spottar alle folkeslag. 10 Eg vil akta på deg, ¬min styrke; Gud er mi faste borg. 11 Min Gud møter meg ¬med si miskunn, han lèt meg sjå ¬at mine fiendar fell. 12 Drep dei ikkje, så mitt folk ikkje gløymer det! Bruk makt, ¬så dei må flakka ikring, og støyt dei ned, Herre, ¬du vårt skjold! 13 Kvart ord dei tek i sin munn, ¬er synd. Lat dei fangast ¬i sitt eige hovmod fordi dei fer ¬med forbanning og lygn. 14 Gjer ende på dei i din harme, gjer ende på dei, ¬så dei vert til inkjes. Då skal folket skjøna at det er Gud som rår i Jakob, ja, radt til heimsens ende. 15 Dei kjem att kvar kveld; dei hyler som hundar og fer ikring i byen. 16 Dei flakkar om, vil finna mat, og knurrar ¬når dei ikkje vert mette. 17 Men eg vil syngja om di makt og jubla kvar morgon ¬over din truskap. For meg har du vorte ei borg, ei tilflukt den dag eg er i naud. 18 Eg vil syngja for deg, ¬min styrke; for Gud er mi faste borg, min Gud som viser miskunn.