Psalms 41
1 Til korleiaren. Ein Davids-salme.
2 Sæl er den som har omsut for dei hjelpelause; på ulukkedagen ¬friar Herren han ut.
3 Herren vernar han ¬og held han i live, folket i landet ¬prisar han lukkeleg. Du gjev han ikkje over ¬til grådige fiendar.
4 Herren er hans støtte ¬på sjukesenga; du skaper om hans lege ¬når han er sjuk.
5 Eg seier: «Herre, ¬ver meg nådig; læk meg, for eg har synda ¬mot deg!»
6 Mine fiendar talar vondt ¬imot meg: «Når skal han døy ¬og hans namn ¬gå til grunne?»
7 Og kjem det ein og ser til meg, talar han falske ord. Hans hjarta samlar på det ¬som er vondt, og så går han ut ¬og snakkar om det.
8 Alle som har lagt meg for hat, kviskrar saman om meg, dei legg vonde planar ¬mot meg:
9 «Noko uhyggjeleg ¬har hendt han; no ligg han der ¬og står aldri meir opp.»
10 Jamvel venen min ¬som eg leit på, han som åt ved mitt bord, lyfter hælen mot meg.
11 Men, Herre, ver du meg nådig, hjelp meg opp, ¬så eg kan gje dei att.
12 Min fiende får ikkje ¬triumfera over meg; difor veit eg at du ¬har meg kjær.
13 Ja, du held meg oppe, for eg er heil i mi ferd; du lèt meg alltid ¬stå for ditt åsyn. *
14 Lova vere Herren, Israels Gud, frå æve til æve! ¬Amen, amen.