Proverbs 29
1 Ein mann ¬som får refsing ¬og endå er stridlyndt, han vert brått knust ¬og kan ikkje lækjast.
2 Når rettferdige får makta, ¬fegnast folket, når ein niding styrer, ¬sukkar folket.
3 Den som elskar visdom, ¬gleder far sin, den som held lag med skjøkjer, ¬øyder si eige.
4 Ein konge tryggjer sitt land ¬med rett, den som syg det ut, ¬legg det i øyde.
5 Ein mann som smeikjer ¬for nesten sin, set eit garn for føtene hans.
6 Ein vond manns synder ¬er ei felle for han, men den rettferdige ¬kan fegnast og gleda seg.
7 Den rettferdige veit ¬å hjelpa småkårsfolk i retten, men den gudlause ¬har ikkje vit på noko.
8 Spottarar øser opp heile byen, men vismenn får vreiden ¬til å stilna.
9 Når ein vis mann ¬har sak med ein dåre, vert det bråk og lått og inga ro.
10 Dei blodtyrste hatar ¬ein heidersmann, men dei ærlege tek seg av han.
11 Ein dåre gjev luft ¬for alt sitt sinne, men ein vismann held det att.
12 Ein hovding ¬som høyrer på lygn, får berre skarvar til tenarar.
13 Fattigmann og valdsmann ¬møtest, Herren gjev begge augneljos.
14 Når ein konge dømer ¬dei fattige rettferdig, står hans kongsstol støtt ¬for alltid.
15 Ris og refsing gjev visdom, men ein gut ¬som får gjera som han vil, fører skam over mor si.
16 Får nidingar makta, ¬aukar synda, men når dei fell, ¬vert dei rettvise glade.
17 Tukta son din, ¬så gjev han deg ro og gjer deg glad i hugen.
18 Utan openberring ¬fer folket vilt, lukkeleg er den som held lova.
19 Ein træl lèt seg ikkje ¬tukta med ord, han skjønar dei nok, ¬men lyder dei ikkje.
20 Ser du ein mann ¬som er snar når han talar – det er større von ¬for dåren enn for han.
21 Når ein skjemmer bort trælen ¬frå ungdomen av, vert han strid og ulydig til sist.
22 Snarsint mann ¬valdar strid og trette, den brålyndte ¬gjer mykje vondt.
23 Hovmod fører menneske ¬til fall, men den audmjuke vinn ære.
24 Den som deler med tjuvar, ¬hatar sitt liv, han høyrer forbanninga, ¬men seier ikkje frå.
25 Den som reddast menneske, ¬set feller for seg sjølv, men den som lit på Herren, ¬er trygg.
26 Mange vil vinna velvilje ¬hjå ein hovding, men frå Herren ¬får mannen sin rett.
27 Dei rettvise styggjest ¬ved den som gjer urett, ein styggedom ¬for dei gudlause er den som lever rett.