John 16
1 U fola juve këto, qi të mos shkandalizoheni.
2 Kanë me u bamë juve jashtë synagogësë, por vien nji orë, qi kushdo t’u vrasi juve, me iu dukunë se bije lutëje te Perëndia.
3 Edhe kanë me u bamë juve këto, sepse s’ngjofnë Atinë, as mue.
4 Por u fola juve këto, qi t’i kujtoni, kur të vijë ora, se un’ u thashë juve. Edhe nuk’ u thashë juve këto çë përpara herësë, sepse ishiem bashkë me ju.
5 Por tashti vete tek ai qi më dërgoi, edhe as ndonji prei jush nukë më pyet: Ku vete?
6 Por sepse u fola juve këto, idhënimi mbushi zemrënë tuei.
7 Por unë po u thom juve të vërtetënë, se ashtë mirë për ju me ikun’ unë, sepse ndë mos iksha, Ngushullimtari s’ka me ardhunë te ju; por mbassi të vete, kam me e dërguem te ju.
8 Edhe ai kur të vijë, ka me qirtuem botënë për faj, edhe për dreitëni, edhe për gjyq:
9 për faj, sepse nukë më besojnë;
10 edhe për dreitëni, sepse vete tek em Atë, edhe nukë më shifni ma;
11 edhe për gjyq, sepse urdhënari i kësai botës’ u gjukue.
12 Edhe kam shumë me u thanë juve, por tashti nukë mundeni me i bartunë.
13 Por kur të vijë ai, Shpirti i së vërtetësë, ka me u tërhekun udhënë juve mbë gjithë të vërtetënë, sepse s’ka me folunë prei vetiut, por ka me folunë sa të ndëgjojë; edhe ka me u diftuem juve ato punëra qi do të vijnë.
14 Ai ka me më lavduem, sepse ka me marrë prei s’emesë, edhe ka me u diftuem juve.
15 Gjithë sa ka Ati, janë të miatë, përandai thashë, se ka me marrë prei s’emesë, edhe ka me u diftuem juve.
16 Edhe pak, edhe nukë më shifni; edhe prap edhe pak, edhe keni me më pamë, sepse unë po vete tek ai.
17 Atëherë disa prei dishepujsh ati i thanë njiani tietrit: Qish ashtë këjo qi na thotë - Edhe pak, edhe nukë më shifni; edhe prap edhe pak, edhe keni me më pamë? Edhe, se: - Unë vete tek Ati?
18 Thoshinë pra: Qish ashtë këjo qi thotë - Këjo edhe pak? Nukë dimë qish flet.
19 Iesui pra muer vesht se dojshinë me e pyetunë, edhe u tha atyne: Për këte haheni njiani me tietrinë, se thashë - Edhe pak, edhe nukë më shifni; edhe prap edhe pak, edhe keni me më pamë?
20 Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve, se ju keni me qjamë, e keni me bamë vaje, por bota ka me u gëzuem; edhe ju keni me u idhënuem, por idhënimi juei ka me u bamë për gëzim.
21 Grueja kur piell, ka idhënim, se i erdhi ora; por si të pielli foshnjenë, s’kujton ma shtrëngiminë, për gëziminë se leu nji nieri ndë botët.
22 Edhe ju pra tashti keni idhënim, por për-së-ri kam me u pamë juve, edhe zemëra juei ka me u gëzuem, edhe askushi nukë ngre gëziminë tuei prei jush.
23 Edhe nd’ate ditë s’keni me lypun’ asgja prei mejet. Për të vërtet, për të vërtet po u thom juve, se sa t’i lypni Atit mb’emënit t’em, ka me u dhanë juve.
24 Qysh tashti nukë lypet asgja mb’emënit t’em; lypni, edhe keni me marrë, qi të jetë plot gëzimi juei.
25 U fola juve këto me të përgjaituna, por vien nji orë, qi atëherë s’kam me u folunë juve ma me të përgjaituna, por kam me u diftuem juve mballa-faqe për Atinë.
26 Nd’atë ditë keni me lypunë mb’emënit t’em; edhe nuk’ u thom juve, se unë kam me iu lutun’ Atit për ju,
27 se ai Ati u do juve, sepse ju më patët dashunë, edhe patët besuem se unë dola prei Perëndisë.
28 Dola prei Atit, edhe erdha te bota; prap la botënë, edhe vete tek Ati.
29 Dishepujt’ e ati i thonë: Qe tashti te flet mballa-faqe, edhe nukë thue as ndonji të përgjaitëme.
30 Tashti e ngjoftëm se i di të gjitha, edhe s’ke nevojë me të pyetunë kushi, përandai besojmë se dole prei Perëndisë.
31 Iesui u përgjeq atyne: Tashti besoni?
32 Qe te vien nji orë, edhe tashti ka ardhunë, qi të shpërndaheni gjithë-se-cilli mbë të vetat, edhe të më lini vetëmë, por s’jam vetëmë, sepse Ati ashtë bashkë me mue.
33 U fola juve këto qi të keni paqtim mbë mue. Keni me pasunë shtrëngim ndë botët, por kini zemërë; un’ e kam mundunë botënë.