Hebrews 10
1 Sepse ligja tue pasunë hien’ e të miravet qi vinë, e jo ate figuren’ e punëvet, kurrë s’mundetë me bamë të kullutë ata qi hyjënë me ato kurbanet qi bijenë vit për vit përherë,
2 sepse atëherë do të kishin pushuem me u prumë kurbane, sepse lutësitë si të pastroheshinë nji herë, s’do të kishinë ma as ndonji ndërgjegjëje për faje,
3 por nd’ato bahetë kuitim fajesh vit për vit,
4 sepse s’mundetë gjak demash e sqepësh me hekunë faje.
5 Përandai tue hymë ndë botët, thotë: “Kurban e mplatë nukë deshe, por bane gati për mue korp.
6 Kurbane të dieguna-gjithë, edhe mplata për faje nukë pëlqeve.
7 Atëherë thashë: Qe te po vij (ndë volumë të librës’ ashtë shkruem për mue), për me bamë, o Perëndi, dashuniminë tand”.
8 Si tha ma përsipër: “Se kurban edhe mplatë, edhe kurbane të dieguna-gjithë, edhe mplata për faje nukë deshe, as nuk’ i pëlqeve” (të cillatë bihenë kurban mbas ligjësë),
9 atëherë tha: “Qe te po vij me bamë, o Perëndi, dashuniminë tand”. Ngre të parënë, qi të ngrefi të dytënë.
10 Prei ati dashunimit jemi shenjtënuem me anë të prumesë kurban të korpit Iesu Krishtit qi u pru kurban nji herë.
11 Edhe qish do prift rri përditë tue shërbyem, edhe bije përherë por ato kurbane, të cillatë kurrë nukë mundenë me hekunë faje,
12 por ai si pru nji kurban për fajet, ndenji për gjithë herënë ndë të diathtën’ e Perëndisë,
13 tue pritunë mbaskëndai deri sa të vihenë gjith’ anëmiqt’ e ati “përposh ndënë kambët t’ati”.
14 Sepse me nji mplatë bani të shenjtënueshimitë të kullutë për gjithë herënë.
15 Por edhe Shpirtit Shenjt deshmon për ne, sepse mbassi pat thanë ma përpara:
16 “Këjo ashtë dhiata qi kam me bamë mb’ata mbas këtyne ditvet, thotë Zoti, kam me vumë ligjat’ e mia mbi zemërat t’atyne, edhe kam me shkruem ato ndë mendimet t’atyne”,
17 “edhe s’kam me kuituem ma fajet’ e atyne edhe paligjëniat’ e atyne”.
18 Edhe atie ku ashtë ndëjesë, nuk’ ashtë ma mplatë për faje.
19 Tue pasunë pra, o vëllazën, kucim me hymë ndë shin-vendet me anë të gjakut Iesuit,
20 prei nji të reje edhe të gjallë udhë, qi na e përtërini me anë të kurtinësë, do me thanë të mishit vet,
21 edhe tue pasunë nji prift të math ndë shtëpit të Perëndisë,
22 le t’afrohemi me zemërë të vërtetë mbushunë mendienë prei besësë, tue pasunë shpërlamë zemëratë t’ona prei ndërgjegjëjesë keqe, edhe lamë korpinë me ujë të këthiellëtë,
23 le të mbamë rrëfimin’ e shpëresësë pa pierrë, sepse ai qi u zotue ashtë besëtar;
24 edhe le të vem ore të ngacëmoimë niani tietërinë ndë dashuni e ndë vepëra të mira;
25 mos lamë me u mbëledhunë bashkë, sikurse ashtë zakon mbi disa vetë, por tue shtymë njiani tietërinë, edhe kaqi ma tepërë, sa shifni ditën’ afruem.
26 Sepse ndë fëjefshim na tue dashunë, mbassi muerëm të ngjofëmen’ e së vërtetësë, nukë mbet ma kurban për faje,
27 por nji të pritunë gjyqi të frikëshim edhe nji të ndezunë ziarrmi, qi ka për me ngran’ ata qi janë kundrë.
28 Nji qi ka shkelunë ligjën’ e Moiseut, përpara nji a dy deshmitarëve vdes pa përdëllim;
29 sa ma tepërë mundim, u duketë juve, se ka me hiekun’ ai qi ka shkelunë të Birin’ e Perëndisë,
30 edhe ka kuituem se gjaku i dhiatës’ ashtë si qish do gjak, qi me ate u shenjtënue, edhe ka shamë Shpirtin’ e hirit? Sepse e dim’ ate qi ka thanë: “Shpagimi ashtë puna eme, unë kam për me shpaguem, thotë Zoti”. Edhe për-së-ri: “Zoti ka me gjukuem popullin’ e vet”.
31 Pun’ e frikëshime ashtë me ranë ndër duer të Perëndisë gjallë.
32 Bini ndër mend ditt’ e para, ndër të cillat, kur u ndriçuetë, duruetë shumë luftë pësimesh,
33 tashti tue u bamë lojë prei qartimesh e prei shtrëngimesh, e tashti tue u bamë piesëtarët’ e atyneve qi pësuenë këso punësh.
34 Sepse pësuetë bashkë me të lidhunat e mia, edhe pritët me gëzim të rrëmbyemen’ e pasëjesë tuei, tue ditunë se keni për vetëhenë tuei ndë qijet nji ma të mirë pasëje edhe të qindrueshime.
35 Mos hethni tej pra kuciminë tuei, qi ka për me dhanë pagë të madhe.
36 Sepse ju keni nevojë për durim, qi të bani dashunimin’ e Perëndisë, edhe të mirrni të zotuemenë.
37 Sepse edhe nji grimëzë herë, edhe “ka me ardhun’ ai qi vien, edhe s’ka me u vonuem”.
38 Edhe i dreiti ka me rruem prei besësë’, edhe: “nd’u tërhiektë mbrapazë kushi, shpirti em s’ka me e pëlqyem”.
39 Edhe na s’jemi prei asish qi tërhiqenë mbrapazë për prishëje, por prei asish qi besojënë për shpëtimin’ e shpirtit.