Psalms 52
1 Mjeshtrit të korit. Himn i Davidit.
2 Kur Doeg Edomiti shkoi te Sauli e i tha se Davidi kishte shkuar në shtëpinë e Abimelekut.
3 Përse mburresh me të keqen, o trim? Mirësia e Perëndisë nuk resht tërë ditën.
4 Gjuha jote thur dinakëri, je mjeshtër i mashtrimit, si brisk i mprehur.
5 Të keqen e do më shumë se të mirën, gënjeshtrën më shumë se të drejtën.
6 Të pëlqejnë fjalët ngatërrestare dhe gjuha hileqare.
7 Prandaj Perëndia do të të shkatërrojë përgjithnjë, do të të mbërthejë e do të të shkulë prej tendës, do të të zhbijë nga toka e të gjallëve.
8 Do të shohin të drejtët e do të tremben, do ta përqeshin e do të thonë:
9 «Ja, njeriu, që nuk kërkoi strehë te Perëndia, por shpresoi te pasuria e tij e madhe e u bë i fuqishëm me anë të mashtrimit!».
10 E unë, si ulliri i gjelbër në tempullin e Perëndisë, kam besim te mirësia e Perëndisë përjetë e në amshim.
11 Do të të përlëvdoj përjetë për gjithçka bëre, përpara besnikëve të tu, do të shpresoj tek emri yt, se është i mirë.