Psalms 31
1 Mjeshtrit të korit. Psalm i Davidit.
2 Te ti, o Zot, kërkova strehë, mos lejo të turpërohem asnjëherë, sipas drejtësisë sate çliromë!
3 Prire veshin drejt meje, nxito të më çlirosh, bëhu për mua shkëmbi, ku gjej strehim, fortesa e shpëtimit tim.
4 Ti je shkëmbi dhe fortesa ime, për hir të emrit tënd primë e hiqmë udhën.
5 Më nxirr nga laku, që fshehtas më kanë ngritur, sepse ti je streha ime.
6 Në duart e tua e lë shpirtin tim, shpengomë, o Zot, Perëndi besnik.
7 I urrej ata që jepen pas idhujve të kotë, por unë shpresën e kam te Zoti.
8 Për mirësinë tënde gëzoj e ngazëllej, se ti e pe pikëllimin tim dhe e njohe mjerimin e shpirtit tim.
9 Nuk më le të bie në dorë të armiqve, këmbët m'i vure në vend të gjerë.
10 Mëshiromë, o Zot, se jam ngushtë, nga brenga po më treten sytë, shpirti e trupi.
11 Jeta po më mpaket në hidhërim e vitet po kalojnë mes lëngatash, më kanë lënë fuqitë prej paudhësisë e kockat po më treten.
12 Jam bërë tallje për të gjithë armiqtë e shumë më tepër për fqinjët. Jam kthyer në tmerr për të njohurit e sa më shohin rrugës, ikin.
13 Më kanë harruar fare, si të isha i vdekur, jam bërë porsi enë e thyer.
14 Shpifjet e shumë njerëzve i dëgjova, tmerr nga të gjitha anët, janë bërë bashkë kundër meje, po kurdisin jetën të ma marrin.
15 Por unë shpresoj te ti, o Zot, e them: «Ti je Perëndia im!».
16 Në duart e tua janë motet e mia, shpëtomë nga dora e armiqve të mi e prej atyre që më përndjekin.
17 Shndrittë fytyra jote mbi shërbëtorin tënd, sipas mirësisë sate shpëtomë.
18 Mos më turpëro, o Zot, se ty të kam thirrur. U turpërofshin të paudhët e në skëterrë gojën mbyllshin.
19 U mbyllshin buzët gënjeshtare, që kundër të drejtit tërë krenari flasin, tërë mburrje e përbuzje.
20 Sa e madhe është mirësia jote, o Zot, që ti e ruan për ata që të druajnë. Ua jep atyre që kërkojnë strehë te ti, në sytë e mbarë bijve të njerëzve.
21 Nën strehën e pranisë sate i fsheh, larg kurtheve të njerëzve, nën banesën tënde i strehon, larg gjuhëve ngatërrestare.
22 Bekuar qoftë Zoti, se brenda qytetit të rrethuar me mrekullinë e mirësisë së tij më mbuloi.
23 E unë, në hutimin tim, thosha: «Jam dëbuar larg syve të tu». Veçse, ti e dëgjove përgjërimin tim, kur unë ty të thirra.
24 Duajeni Zotin, të gjithë ju besnikët e tij! Zoti i mbron besimtarët e tij dhe shpaguan plotësisht kë vepron me krenari.
25 Jini të fortë e merrni zemër, të gjithë ju që Zotin pritni.