Proverbs 15
1 Përgjigjja e butë e zmbraps zemërimin, por fjala e rëndë ngjall hidhërim.
2 Gjuha e bukur e hijeshon dijen, ndërsa goja e të marrëve zbraz marrëzi.
3 Sytë e Zotit arrijnë gjithkund, vëzhgojnë të keqin e të mirin.
4 Një gjuhë e butë është pemë e jetës, por një gjuhë e prapë vret shpirtin.
5 I marri e përçmon mësimin e të atit, por, kush e pranon qortimin, bëhet i urtë.
6 Shtëpia e të drejtit është plot begati, ndërsa fitimi i të paudhit sjell trazim.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por jo mendja e të marrëve.
8 Flijimet e të paudhëve i neveriten Zotit. Lutja e të drejtëve është gëzimi i tij.
9 Sjellja e të paudhit i neveritet Zotit, ai e do atë që ndjek drejtësinë.
10 Kush lë udhën, duhet qortuar ashpër, kush i urren qortimet, do të vdesë.
11 Para Zotit janë skëterra e humbëtira, aq më tepër zemra e bijve të njeriut.
12 Përqeshësit nuk i pëlqen kush e qorton, ai nuk shoqërohet me të urtët.
13 Një zemër e gëzuar ngazëllen fytyrën, një zemër e pikëlluar këput shpirtin.
14 Zemra e të urtit kërkon dijen, ndërsa goja e të marrit mbllaçit marrëzi.
15 Për skamnorin çdo ditë është e keqe, por zemërmiri bën festë pa fund.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se një thesar i madh me trazim.
17 Më mirë një hise perimesh me dashuri, se një viç i majmë me urrejtje.
18 Gjaknxehti mbjell grindje, kush ka durim, ul gjakrat.
19 Udha e përtacit është si gardh me ferra, por shtegu i të drejtëve është i rrafshët.
20 Djali i urtë e gëzon të atin, por njeriu i marrë e përçmon të ëmën.
21 Marrëzia është gëzim për kë s'ka mend, por njeriu i mençur ecën drejt.
22 Planet pa këshillime shkojnë huq, por me shumë këshilltarë zënë vend.
23 Njeriu gëzohet kur jep përgjigje, por sa e mirë është fjala e thënë kur duhet!
24 Jeta e ngre lart atë që sillet mirë, kështu ai shmang teposhtën e skëterrës.
25 Zoti e rrënon shtëpinë e krenarëve, por truallin e të vesë do ta mbrojë.
26 Shestimet e të mbrapshtit i neveriten Zotit, por fjalët e këndshme janë të pastra.
27 Kush fiton me dredhi, e trazon shtëpinë, kush i urren dhuratat, do të jetojë.
28 Mendja e të drejtit mendon e përgjigjet, por goja e të paudhëve nxjerr ligësi.
29 Zoti është larg nga të paudhët, por lutjen e të drejtëve e dëgjon.
30 Drita e syve ngazëllen zemrën, një lajm i mirë mëkëmb eshtrat.
31 Veshi që dëgjon qortimin e shëndoshë zë vend mes të urtëve.
32 Kush shpërfill rregullin, përçmon veten, kush e pranon qortimin, zë mend.
33 Droja e Zotit është mësim urtie, përpara lavdisë vjen përulja.