Job 22
1 Elifazi u përgjigj e tha:
2 «A i duhet gjë njeriu Perëndisë? A i duhet gjë atij i urti?
3 Ç'dobi i sjell të gjithëpushtetshmit nëse je i drejtë? Ç'fiton ai me sjelljen tënde të përkryer?
4 Mos vallë të ndëshkon ngaqë i druhesh? Prandaj hap gjyq ai me ty?
5 A nuk janë të shumta paudhësitë e tua? A nuk janë pa fund ligësitë e tua?
6 Vëllait tënd i mbajte peng pa shkak, edhe të zhveshurit i rrope.
7 Të molisurit ujë s'i dhe të pijë, të uriturit bukë s'i dhe të hajë.
8 Të fortit tokën ia dhe e në të banon kush gjen përkrahje.
9 Të vejat i dëbove duarzbrazur e jetimëve ua theve krahët.
10 Prandaj të rrethojnë leqet e tmerri të zë papritur,
11 ose terri që të lë pa parë e vërshimi i ujërave të përmbyt.
12 A nuk është Perëndia lart në qiell? Shiko sa lart janë yjet më të larta.
13 E ti thua: “Çfarë di Perëndia? A mund të gjykojë në mes të terrinës?
14 E kanë mbështjellë retë, ndaj nuk sheh, ai që shëtit mbi kupë të qiellit”.
15 A do të ndjekësh udhën e lashtë, ku shkelën njerëzit e paudhë?
16 Ata u rroposën para kohe, themelin ua rrëmbeu lumi.
17 I thanë Perëndisë: “Larg nesh! Çfarë mund të na bëjë i gjithëpushtetshmi?”.
18 Ai ua mbushte shtëpitë me të mira, por larg meje këshilli i të paudhëve.
19 Të drejtët shohin e gëzohen e të pafajshmit me ta tallen:
20 “A nuk u shuan armiqtë tanë? Pasurinë ua përpiu zjarri”.
21 Pajtohu me Perëndinë e bëj paqe, se kështu do të të vijë e mbara.
22 Prano mësimin prej gojës së tij e fjalët e tij në zemër mbaji.
23 Nëse kthehesh kah i gjithëpushtetshmi, do të ndreqesh. Nëse e heq ligësinë nga tenda,
24 nëse ari pluhur do të të duket e zall lumenjsh ari i Ofirit,
25 i gjithëpushtetshmi do të jetë ari yt, pirgu i argjendit tënd.
26 Atëherë me të gjithëpushtetshmin do të kënaqesh e kah Perëndia do ta kthesh shikimin.
27 Do t'i lutesh e ai do të të dëgjojë e do t'i përmbushësh kushtet e tua.
28 Do të vendosësh për diçka e do të kryhet e drita do të shndrisë në udhën tënde.
29 Kur njerëzit poshtërohen ti thua është nga krenaria, se Perëndia të përulurin shpëton.
30 Ai do të çlirojë edhe kë s'është i pafajshëm, falë duarve të tua të pastra do të çlirohet».