Ecclesiastes 10
1 Martwa mucha może zepsuć olejki aptekarza, odrobina głupoty może zaważyć więcej niż mądrość i chwała.
2 Serce mądrego kieruje go ku stronie bezpiecznej, serce głupiego ku nieprzemyślanej.
3 Również w czasie drogi, gdy głupi nią kroczy, jego serce błądzi — w ten sposób wobec wszystkich zdradza swą głupotę.
4 Jeśli gniew władcy wybucha przeciw tobie, nie opuszczaj swojego miejsca, gdyż spokój jest lekarstwem na największe uchybienia.
5 Istnieje pewne zło, które widziałem pod słońcem, rodzaj pomyłki wychodzącej od rządzących,
6 że się głupich wynosi na wysokie stanowiska, a zdolni muszą siedzieć nisko.
7 Widziałem niewolników jadących na koniach i książąt, którzy jak niewolnicy szli pieszo.
8 Kto kopie dół, wpada weń, kto burzy ścianę, tego kąsa wąż.
9 Kto rusza kamień, kaleczy się, kto rąbie drewno, może się zranić.
10 Jeśli siekiera tępa i nie chce się jej naostrzyć, trzeba wytężyć siły, a byłoby pożyteczniej pójść po rozum do głowy.
11 Jeżeli wąż ukąsi przed zaklęciem, zaklinacz nie odniesie korzyści.
12 Wypowiedzi mędrca to łaska, głupca niszczą wargi:
13 Już z jego pierwszych słów przebija głupota, a w końcu wygłasza niebezpieczne szaleństwa.
14 Głupi mnoży słowa, choć człowiek nie wie, co się stanie, i kto mu powie, co po nim nastąpi?
15 Głupich trud wycieńcza, bo nie znają drogi do miasta.
16 Biada ci, ziemio, gdy twym władcą jest chłopiec, a urzędnicy od rana ucztują!
17 Szczęście masz, ziemio, gdy twój władca jest szlachetnego rodu, a książęta ucztują w swoim czasie — dla nabrania sił, a nie po pijacku.
18 Gdzie wielkie lenistwo, tam dach się zapada, gdzie zakłada się ręce, tam na ścianach zacieki.
19 Przyjęcia są dla zabawy, wino rozwesela życie — a pieniądz jest odpowiedzią na wszystko.
20 Nawet w swoich myślach nie przeklinaj króla ani w swojej sypialni nie złorzecz wpływowemu, bo jeszcze ptactwo rozniesie twój głos i skrzydlate stwory doniosą twoje słowa.