Bible

1 Dlatego więc, bracia i siostry, święci adresaci wezwania z Niebios, starajcie się dobrze zrozumieć, kim jest ów Wysłannik i Arcykapłan – Jezus. 2 On bowiem, przebywając na Ziemi, okazał się nie tylko wiernym sługą PANA – jak Mojżesz – we wszystkich sprawach tyczących się Bożego domu, lecz był Autorem tego domu. 3 Dlatego też uznany został za godnego większej chwały niż Mojżesz. Oczywiste jest bowiem, że budowniczy cieszy się większym uznaniem, niż dom, który postawił. 4 Każdy dom wznoszony jest przecież przez kogoś, a tym, który zbudował wszystko, jest Bóg. 5 O ile więc Mojżesz – jako sługa – był wierny we wszystkich sprawach domu Bożego na świadectwo tego, co dopiero miało zostać powiedziane, 6 o tyle Chrystus – jako Syn – stoi ponad całym domem Bożym. A domem tym jesteśmy my, jeśli tylko w prostocie i chlubie tej nadziei, którą On nam zwiastował, wytrwamy do końca. 7 Dlatego, jak mówi Duch Uświęcający: DZISIAJ, gdy Słowo moje słyszycie, 8 nie czyńcie kamiennymi serc swoich jak w buncie, jak w dniu oburzenia, kiedy na pustyni 9 ojcowie wasi chcieli mnie doświadczyć, na próbę wystawiając, choć dzieła me widzieli. 10 Dlatego lat czterdzieści gniewałem się na nich, aż doszedłem do wniosku, że zawsze będą błądzić, gdyż nie było w nich chęci pełnienia mej woli. 11 Dlatego to przysiągłem w swoim uniesieniu, że tacy nie wejdą do mego Odpocznienia. 12 Baczcie więc, bracia i siostry, aby i w waszych sercach nie rozwinął się podobny przewrotny i niegodziwy brak ufności do PANA, prowadzący do odstąpienia od Boga żywego. 13 Dlatego zachęcajcie się każdego dnia – dopóki to, co nazywamy DZISIAJ, ciągle jeszcze trwa – aby wskutek zwodzenia, jakie przychodzi ze strony grzechu, serce żadnego z was nie stało się kamienne. 14 Mamy bowiem prawdziwy udział w Chrystusie, o ile do końca wytrwamy w tej ufności, którą od początku w Nim złożyliśmy. 15 Właśnie dlatego zostało powiedziane: DZISIAJ, gdy Słowo moje słyszycie, nie czyńcie kamiennymi serc swoich jak w buncie. 16 Kim byli ludzie, którzy, choć początkowo dawali posłuch Bożemu Słowu, to jednak się zbuntowali? Czyż nie byli to ci, którzy pod wodzą Mojżesza wyszli z Egiptu? 17 Czyż to nie oni przez czterdzieści lat ciągle i na nowo oburzali Boga? Czyż to nie zwłoki tych, którzy grzeszyli niewiarą, zostały porozrzucane na piaskach pustyni 18 A komu Bóg poprzysiągł odmowę wejścia do swego Odpocznienia, jeśli nie tym, którzy początkowo szli za Nim, lecz po jakimś czasie okazali Mu swoje nieposłuszeństwo? 19 Widzimy zatem jasno, że nie mogli tam wejść z powodu braku posłuszeństwa wobec Najwyższego.