Bible

1 Dlatego, moi drodzy, tym mocniej powinniśmy przylgnąć do tego, co usłyszeliśmy, abyśmy przez zwykłą niedbałość nie minęli się z celem Bożego planu. 2 Jeśli bowiem wszystko, co obwieszczali wcześniejsi wysłannicy, spełniło się, a każde przestępstwo i nieposłuszeństwo otrzymało zasłużoną karę, 3 to jakże my mielibyśmy uniknąć wyroku, gdybyśmy beztrosko zaniedbali sprawę tak wielkiej wagi, jaką jest nasze zbawienie? Ono przecież zostało ogłoszone przez samego PANA, a potem – na Jego polecenie – umocnione pośród nas przez tych, którzy Go usłuchali. 4 Od początku było również przez Boga potwierdzane znakami, cudami, różnymi przejawami mocy i darami Ducha Uświęcenia, których Najwyższy udziela według swojej woli. 5 Zwróćcie też uwagę, że Bóg nikomu wcześniej nie poddał ani obecnego świata, ani tego, na który czekamy. 6 Wręcz odwrotnie. Dawid już wcześniej o tym prorokował następującymi słowami: Kim jest ów Człowiek, byś o nim pamiętał; kim Syn człowieczy, byś troszczył się o Niego? 7 Obdarzyłeś Go funkcją nieco niższą od Twojej, chwałą i dostojeństwem raczyłeś Go otoczyć (...) 8 wszystko Mu poddałeś, by miał nad tym władzę. A skoro Chrystusowi jest poddane wszystko, to znaczy, że nic z tego podporządkowania nie podlega wyłączeniu. Choć więc na razie nie widać jeszcze, by wszystko było Mu całkowicie poddane, 9 to jednak już rozpoznajemy, iż On – przyjmując ludzkie ciało i godząc się na pozycję niższą od aniołów – przejściowo uniżył sam siebie. Uczynił to zaś w jednym celu – by przez chwalebne i godne czci doświadczenie śmierci za grzech każdego człowieka wyjednać dla wszystkich Bożą łaskawość. 10 Wypadało zresztą, aby Ten, dzięki któremu wszystko istnieje i się dokonuje, mając plan przyprowadzenia wielu do swej chwały, sam najpierw – zanim stał się Źródłem i Przewodnikiem ich zbawienia – okazał się doskonały 11 A ponieważ zarówno Ten, który uświęca, jak i wszyscy, którzy poddają się Jego uświęceniu, pochodzą od Jedynego Boga, dlatego Chrystus nie wstydzi się nazwać ich swoimi braćmi, 12 mówiąc: Będę o Tobie mówił moim braciom i Ciebie sławił w zgromadzeniu ludu. 13 To o Nim również mówi Pismo: W Nim będę pokładał całą moją ufność. A także: Oto ja i dzieci, które dał mi Bóg. 14 A skoro owe dzieci były natury cielesnej, dlatego i On ją przyjął, by przez śmierć dla tejże natury rozbroić moc diabła, który wpędza ludzi w Śmierć wieczną, 15 i uwolnić żyjących w niewoli szatańskiej od nieustannego strachu przed śmiercią – zarówno doczesną, jak i wieczną. 16 Jezus bowiem nie przyszedł po to, by pomagać aniołom, lecz dzieciom Abrahama. 17 Tak więc, aby się stać miłosiernym i wiarygodnym Arcykapłanem w sprawach odnoszących się do Boga i by dokonać przebłagania za grzechy ludu, Jezus musiał całkowicie upodobnić się do ludzi. 18 A dzięki temu, że sam został doświadczony wielkim cierpieniem, to może pomagać innym, którzy przechodzą przez różnego typu doświadczenia.