Psalms 143
1 Ein Davids-salme. Herre, høyr mi bøn, vend øyra til mi inderlege bøn! Svar meg, du som er trufast ¬og rettferdig!
2 Stemn ikkje meg, din tenar, ¬for retten! For ingen som lever, ¬er rettferdig for deg.
3 Fienden forfylgjer meg, slår meg til jorda ¬og knuser meg. Han lèt meg sitja ¬i stummande mørker, lik dei som døydde ¬for lenge sidan.
4 Mi ånd er utan kraft, mitt hjarta stivnar i brystet.
5 Eg kjem gamle dagar i hug, eg tenkjer ¬på alle dine gjerningar og grundar på det verk ¬du har gjort.
6 Eg retter ut mine hender ¬til deg, eg lengtar etter deg som jorda tyrstar etter vatn.
7 Skund deg og svar meg, Herre, elles går mi ånd til grunne. Løyn ikkje ditt andlet for meg, elles vert eg lik dei ¬som har gått i grav.
8 Lat meg høyra om di miskunn ¬om morgonen, for eg set mi lit til deg! Lær meg den veg eg skal gå, for eg lyfter mi sjel til deg.
9 Fri meg frå mine fiendar, ¬Herre! Hjå deg søkjer eg livd.
10 Lær meg å gjera din vilje, for du er min Gud! Lat din gode Ande leia meg på jamne stigar!
11 Hald meg i live, Herre, til ære for ditt namn! Før meg i di rettferd ut or trengsla!
12 Ryd ut mine fiendar, du som er trufast; gjer ende på ¬alle mine motstandarar! For eg er din tenar.