Job 26
1 Då tok Job til ords og sa:
2 Kor godt du har hjelpt ¬ein kraftlaus mann og støtta ein arm ¬som ikkje har styrke!
3 Du gav råd ¬til den som vanta visdom, og stort skjøn lét du han få.
4 Kven hjelpte deg til å finna ord, kven kjem ho ifrå, den ånda som går ut frå deg?
5 Daudingane skjelv av angst ¬der nede, vatnet og alt som held til i det.
6 Dødsriket ligg ope for Gud, undergangsstaden ¬er ikkje løynd for han.
7 Han har breitt nordhimmelen ¬ut over audna, hengt jorda opp ¬over det tome rom.
8 Vatnet sveiper han i skyer, og skylaget brest ikkje ¬under det.
9 Han stengjer, ¬så ingen ser hans kongsstol når han breier sine skyer ¬ut under den.
10 Han har drege opp ¬himmelranda over havet, der grensa går ¬mellom ljos og mørker.
11 Søylene under himmelen skjelv, lamslegne er dei når han trugar.
12 Han rørte opp havet ¬med si kraft og knuste Rahab i sin klokskap.
13 Når han lèt det blåsa, ¬klårnar himmelen. Med si hand ¬har han gjennombora ormen som rømer så raskt.
14 Sjå, dette er berre randa ¬av hans verk; det er som å høyra ei kviskring. Kven kan då skjøna den tora som lyder når han gjer storverk?