Bible

1 Israel var eit frodig ¬vintre, som bar mykje frukt. Di meir frukt det bar, di fleire altar bygde dei. Di betre det gjekk deira land, di fagrare steinstøtter laga dei. 2 Hjarta deira er falskt, no skal dei få bøta. Herren skal bryta ned ¬deira altar og øydeleggja ¬deira steinstøtter. 3 Ja, no må dei seia: «Vi har ingen konge, for vi har ikkje hatt age ¬for Herren. Og kongen, ¬kva kan han gjera for oss?» 4 Dei har tala tome ord, svore falskt og gjort pakt. Domen renn opp ¬som giftige planter i åkerfòrene. 5 Dei som bur i Samaria, er redde for kalven ¬i Bet-Aven. Folket syrgjer over han, og prestane hans klagar, for hans herlegdom ¬er ført bort frå dei. 6 Kalven òg skal førast til Assyria som ei gåve til storkongen. Skam skal Efraim få, Israel skal verta til skammar på grunn av sine planar. 7 Kongen i Samaria skal kverva som ei treflis på vatnet. 8 Øydast skal Avens ¬offerhaugar, der israelittane synda. Torn og tistel skal veksa oppetter altara deira. Dei skal seia til fjella: ¬Gøym oss! og til haugane: Fall over oss! 9 Du har synda, Israel, ¬frå Gibeas dagar. Den gongen gjorde dei opprør. Skal då ikkje krigen ¬nå dei i Gibea? Eg vil koma ¬over ugjerningsmennene, 10 etter min hug vil eg tukta dei. Folkeslag skal samla seg ¬mot dei når dei vert tukta ¬for si doble skuld. 11 Efraim var lik ei tamd kvige som gjerne ville treskja. Men eg la åk ¬på hennar fagre hals. Eg spente Efraim føre, Juda pløgde, og Jakob horva. 12 Så rettferds sæde, og hausta truskaps frukt, bryt dykk nybrot! For no er det tid ¬til å søkja Herren, før han kjem og lèt rettferd regna over dykk. 13 De har pløgt ned vondskap ¬og hausta urett, og den frukta de et, er lygn. For du sette lit til di ferd og til alle dine krigarar. 14 Difor skal det reisa seg stridsgny i ditt folk, og alle dine borger ¬skal øydeleggjast, liksom Sjalman ¬øydela Bet-Arbel på stridens dag, ¬då mor og born vart knuste. 15 Såleis vil eg gjera med dykk ¬i Betel fordi dykkar vondskap er stor. Når det ljosnar av dag, er det ute, ja ute ¬med Israels konge.