Proverbs 1
1 Изреки на Соломон, син Давидов, цар израелски,
2 за да се познае мудроста и поуката, за да се разберат изреките на разумот;
3 за да се усвојат правилата на благоразумието, правосудието, судот и правината;
4 да им се даде на простите разумност, на младите — знаење и расудување.
5 Ако мудриот слуша, ќе ги умножи знаењата свои, и разумниот ќе најде мудри совети,
6 за да разбира мудра изрека и длабок збор, зборовите на мудреците и нивните гатанки.
7 Почеток на мудроста е стравот Господов; само глупавите ги презираат мудроста и поуката.
8 Слушај ја, синко, поуката на својот татко и не отфрлај го заветот на мајка си,
9 зашто тоа е красен венец за главата твоја и украс за вратот твој.
10 Синко, ако те мамат грешници, не попуштај;
11 ако кажат: „Дојди со нас, да направиме заседа за убиство, да го пречекаме непорочниот без вина,
12 жив да го голтнеме, како што голта пеколот, и цел како оној што слегува во гроб;
13 да си натрупаме секаков скапоцен имот, да ги наполниме куќите наши со плен;
14 ти ќе фрлаш ждрепка заедно со нас, една торба ќе има за сите нас.“
15 Синко, не оди на пат со нив, задржи си ја ногата од патеките нивни,
16 зашто нозете нивни трчаат кон злото и брзаат крв да пролеваат;
17 зашто напразно е да се распнува мрежа пред очите на сите птици.
18 Но тие прават заседа против крвта своја, демнат против душите свои.
19 Такви се патиштата на секој, кој е алчен на туѓ имот: тоа му го одзема животот на оној, што го заграбил.
20 Мудроста говори високо на улицата, го крева гласот свој по плоштадите,
21 проповеда во главните места за собирање, при влезовите на градските порти смело говори:
22 „До кога, незнајници, ќе го сакате незнаењето? До кога бујните ќе се насладуваат со бујноста? До кога глупавите ќе го мразат знаењето?
23 Обрнете се кон моите изобличувања; еве, јас ќе го излеам духот свој врз вас, ќе ви ги кажам зборовите свои.
24 Јас викав, а вие не послушавте; ја протегав својата рака, но никој не ја забележа;
25 вие ги отфрливте моите совети, не внимававте кога ве изобличував.
26 Затоа ќе се насмеам на вашата погибел; ќе се зарадувам кога ќе ве снајде ужас,
27 кога ќе ве нападне ужас како бура, и зло како виор ќе мине над вас, кога ќе ве снајде неволја и мака.
28 Тогаш ќе ме викаат, но јас нема да чујам; ќе ме бараат и нема да ме најдат.
29 Затоа што го намразија знаењето и не го примија стравот Господов;
30 затоа што не го примија мојот совет и ги презреа моите разобличувања.
31 Поради тоа тие ќе јадат од плодовите на своите патишта и ќе се наситуваат од своите замисли.
32 Зашто неразумните ќе ги убие нивната упорност, а глупавите ќе ги погуби нивната негрижа;
33 но кој мене ме слуша, ќе живее безопасно и спокојно, не плашејќи се од злото.“