Job 28
1 „И така, среброто си има свои наоѓалишта, и златото — место, каде што го пречистуваат.
2 Железото се добива од земјата; од камен се претопува бакар.
3 Човекот ги определува границите на темнината и до крајни длабочини бара камен во мракот и во смртната сенка.
4 Ископуваат рудокопен извор во места недостапни за нога, нишајќи се, висат далеку од луѓето.
5 Од земјата никнува жито, а под неа сѐ е испревртено, како оган.
6 Во камењата нејзини има место за сафир, во нив има и златни зрнца.
7 Патеката за таму граблива птица не ја знае, јастребовото око не ја видело;
8 диви животни не ја газеле, и не одел по неа лав.
9 На гранит ја става човек раката своја, од дното превртува планини;
10 во карпи прокопува канали, и окото негово забележува сѐ што е скапоцено;
11 го запира текот на реките и сокриеното го вади на видело.
12 Но каде се наоѓа мудроста, и каде е местото на разумот?
13 Не ја знае човекот цената нејзина, ниту се наоѓа во земјата на живите.
14 Бездната вели: не е во мене таа; и морето вели: не е кај мене.
15 Таа не се дава за злато и не се добива за измерено сребро;
16 таа не се оценува со офирско злато, ниту со скапоцен оникс, ниту со сафир;
17 не се споредува со неа злато и кристал; нема да ја размениш со садови од чисто злато.
18 А за корал и бисер нема што ни да се спомнува, зашто здобивање со мудрост чини повеќе од скапоцен камен.
19 Со неа не се изедначува етиопскиот топаз; со чисто злато таа не се оценува.
20 Од каде, всушност, излегува мудроста? Каде е местото на разумот?
21 Сокриена е таа од очите на сѐ што е живо и притаена е од птиците небески.
22 Пеколот и смртта велат: ‚со ушите свои го чувме зборувањето за неа‘.
23 Бог го знае патот нејзин; Тој го познава местото нејзино.
24 Зашто Тој гледа до крајот на земјата и гледа под целото небо.
25 Кога Тој му даваше на ветерот мерка и ја наместуваше водата по мера,
26 кога му даваше наредби на дождот и пат на громоносната молња,
27 уште тогаш Тој ја виде и ја опиша, ја забележа и уште ја испита.
28 А на човекот му рече: ‚Ете, стравот Господов е вистинска мудрост, а одбегнувањето од зло е разумот.‘“