Job 21
1 Одговори Јов и рече:
2 „Ислушајте го внимателно зборот мој; тоа ќе ми биде утеха од вас.
3 Потрпете ме, и јас ќе говорам; а потоа, откако ќе се искажам, потсмевајте се.
4 Зар на човек се оплакувам јас? Па како да не биде трпението мое при крај?
5 Погледајте ме и ужаснете се, и ставете прст на устата своја.
6 Само кога ќе помислам, — истрпнувам, и трепет го обзема телото мое.
7 Зошто беззакониците живеат, достигнуваат старост, и остануваат со моќ?
8 Децата нивни се со нив пред лицето нивно, и внуците им се пред очите нивни.
9 Куќите им се во мир и спокојство, и жезолот Божји не е врз нив.
10 Бикот нивни оплодува и не пропушта, кравата нивна зачнува и не пометнува.
11 Ги пуштаат малите свои како стадо, и децата нивни скокаат.
12 Подвикнуваат при тимпани и гусли и се веселат со свирки;
13 ги поминуваат деновите во добро и во еден миг слегнуваат во гроб.
14 А притоа, Му велат на Бога: — ‚Отстрани се од нас, не сакаме да знаеме за Твоите патишта!
15 Што е Седржителот, та да Му служиме? И каква полза има да прибегнуваме кон Него?‘
16 Гледаш, доброто нивно не е во нивните раце. Да биде далеку од мене советот на безбожниците!
17 Често ли згаснува светилката на беззакониците и ги сполетува ли зло, и Тој во гневот Свој ги дарува ли со страдања?
18 Тие треба да бидат како сламка пред ветар и како плева, завеана од виор.
19 Ќе речеш: ‚Бог го чува злото негово за неговите деца. — Нека му воздаде Тој на него самиот, за да го знае тој тоа.‘
20 Нека очите негови го видат злото негово; и сам нека пие од гневот на Седржителот.
21 Зашто, што му е грижа за домот негов по него, кога бројот на месеците негови ќе се сврши?
22 Но Бога ли ќе Го учиме на мудрост, кога Тој им суди и на самите ангели?
23 Некој умира во најголемата сила своја, сосема спокоен и мирен;
24 боковите негови се полни со маст, и сржта од коските негови сѐ уште е свежа.
25 Друг, пак, умира со огорчена душа, без да вкуси добро.
26 И еден до друг в земја лежат и црви нив ќе ги јадат.
27 Ги знам вашите мисли и намери, какви зла против мене кроите.
28 Вие велите: ‚каде е домот на кнезот, каде е шаторот на безбожниците?‘
29 Зар не сте ги распрашувале патниците и нели сте запознаени со нивните забележувања,
30 дека во денот на смртта безбожникот бива поштеден; во денот на гневот се одведува настрана?
31 Кој ќе му го прекори пред лицето негово неговиот пат, и кој ќе му врати за она што го вршел тој?
32 Го спроведуваат до гробиштата и во гробот свој останува тој.
33 Лесни се за него земјените грутки; по него одат многу луѓе, а оние пред него број немаат.
34 Како тогаш сакате да ме утешите со суета? Во одговорите ваши има само лага.“