Job 12
1 Пак одговори Јов и рече:
2 „Само вие ли сте луѓе, и со вас ли ќе исчезне мудроста!?
3 И јас знам да мислам како вас; и во ништо не сум подолен од вас; и кој не го знае истото тоа?
4 За потсмев станав јас на пријателот свој, јас што Го повикував Бога, и Кој ми одговараше, — за потсмев е — праведниот и непорочниот човек.
5 Презир заслужува несреќниот — такви се мислите на среќните, еве што се спрема за оние, чии нозе се сопнуваат.
6 Спокојни се шаторите на крадците и безопасни на оние што Го гневат Бога, ним Бог им дава сѐ.
7 Но, прашај го добитокот, и ќе те научи; запрашај ја небеската птица, и ќе ти објасни.
8 Разговарај со Земјата и таа ќе те поучи, прашај ги рибите морски и тие ќе ти кажат.
9 Кое од сите созданија не знае дека раката на Господ го создаде тоа?
10 Во Неговата рака е душата на сѐ што е живо и духот на секоја човечка плот.
11 Нели увото ги разбира зборовите, и нели јазикот го распознава вкусот на храната?
12 Кај старците има мудрост, а кај долговечните — разум.
13 Но во Него има мудрост и сила, Негови се решението и разумот.
14 Она што Тој ќе разурне, нема да се изгради: кого Тој ќе затвори, нема да се ослободи.
15 Да ги запре водите, и сѐ ќе се исуши; да ги пушти, и земјата ќе ја разрушат.
16 Во Него е силата и сета мудрост, пред Него е оној што е заблуден, и оној што воведува во заблуда.
17 Тој ги приведува советниците во необмисленост и ги прави судиите безумни.
18 Тој ги лишува царевите од власт и го врзува со јаже крстот нивни;
19 на кнезовите им го одзема достоинството и силните ги кутнува;
20 им го одзема јазикот на говорниците и ги лишува од разум старците;
21 ги покрива со срам славните и ја ослабнува силата на моќните:
22 ја открива темнината во длабините и ја вади на видело смртната сенка;
23 ги издигнува народите и ги истребува; ги распрснува и ги собира;
24 им го одзема умот на кнезовите земни и ги остава да лутаат во беспатна пустина:
25 со пипање одат тие по темнина, без светило скитаат како пијани.“