Jeremiah 51
1 Така вели Господ: еве, Јас ќе подигнам уривачки ветар против Вавилон и против Моите противници, што живеат во него;
2 и ќе испратам против Вавилон веачи, што ќе го развеат, и ќе ја опустошат земјата негова, бидејќи во кобниот ден за него ќе нападнат врз него од сите страни;
3 стрелец нека оптегне лак на стрелец, и против оној, што се гордее со својот оклоп; не штедете ги младите негови, сотрете ја целата војска негова.
4 Удрените нека паднат на халдејската земја и стреланите — по патиштата нејзини.
5 Зашто, не е оставен Израел сам, ниту Јуда, од својот Бог, Господ Саваот, иако им е земјата полна со гревови пред Светецот Израелов.
6 Бегајте од Вавилон и секој нека ја спасува душата своја, за да не загине од беззаконијата негови, зашто тоа е време на одмазда за Господ: Тој му отплатува како што заслужил.
7 Вавилон беше во раката Господова како златна чаша, што ја опиваше целата земја; народите пиеја од неа вино, и обезумуваа.
8 Ненадејно падна Вавилон и се скрши; плачете за него, земете балсам за раните негови, можеби тој и ќе оздрави.
9 Го лекувавме Вавилон, но не оздраве; оставете го, и да си одиме секој во земјата своја, бидејќи пресудата за него стигна до небесата и се дигна до облаците.
10 Господ ја изведе на видело нашата правда; да појдеме и да го соопштиме во Сион делото на нашиот Господ Бог.
11 Острете ги стрелите, ставете ги во торбите за нив; Господ го поттикна духот на царевите од Мидија; бидејќи Тој науми нешто против Вавилон, за да го уништи, зашто тоа е одмазда од Господ, одмазда за Неговиот храм.
12 Дигнете знамиња на вавилонските ѕидови, засилете го надзорот, поставете стражи, пригответе заседи, зашто, како што замислил Господ, така и ќе го направи она што го изрече против жителите вавилонски.
13 О, ти, што живееш покрај големите води, кој изобилуваш со ризници, дојде крајот твој, и на твојата лакомост!
14 Господ Саваот се заколна Сам во Себе: вистина велам дека ќе те исполнам со луѓе како со скакулци, и ќе подигнам воен повик против тебе.
15 Тој ја создаде земјата со силата Своја, и ја утврди вселената со мудроста Своја и со разумот Свој ги распростре небесата.
16 Кога гласот ќе Му заечи, шумат водите небесни, и Тој ги подига облаците од краиштата земни, пушта светкавици со дожд и изведува ветер од клетовите Свои.
17 Безумен е човекот во своето знаење, секој леар ќе се засрами со идолите свои, зашто идолот е лага, и нема дух во него.
18 Тие се ништожни, дела на заблуда; во времето на нивната казна тие ќе пропаднат.
19 Не е таков Господ, делот на Јаков, зашто Бог е Создателот на сѐ, и Израел е народ на Неговото наследство, името Негово е Господ Саваот.
20 Ти беше Мој чекан, бојно оружје; со тебе народите ги победував и со тебе царства сосипував;
21 со тебе поразував коњ и неговиот јавач, и со тебе поразував кола и нејзиниот возач;
22 со тебе сотирав маж и жена, со тебе убивав стар и млад, со тебе уништував и момче и мома;
23 со тебе уништував пастир и неговото стадо, со тебе го убивав земјоделецот и неговиот добиток за работа, со тебе поразував и обласни началници и градски управители.
24 И ќе му отплатам на Вавилон и на сите жители халдејски за сето она зло, што му го направија на Сион пред очите ваши, вели Господ.
25 Еве, Јас сум против тебе погубна горо, вели Господ, што ја разорува целата земја; и ќе ја протегнам против тебе раката Своја, ќе те симнам од карпите и ќе те направам обгорена планина.
26 И од тебе нема да земат камен за агол, ниту камен за темели, туку ќе бидеш вечна пустелија, вели Господ.
27 Подигнете знаме на земјата, трубете со труба меѓу народите, вооружете ги против него народите, повикајте ги против него царствата на Арарат, на Мини и на Ашкеназ, изберете водач против него, збоднете ги коњите како страшни скакулци.
28 Вооружете ги народите против него, царевите на Мидија, нејзините обласни началници и сите нејзини градски управители и целата земја, што ѝ е потчинета.
29 Земјата се тресе и потреперува, зашто над Вавилон се извршуваат замислите на Господ, за да ја направи земјата вавилонска пустина без жители.
30 Вавилонските борци престанаа да се борат, седат во своите тврдини; се исцрпи силата нивна, станаа како жени, живеалиштата нивни се изгорени, резињата нивни се скршени;
31 гласник брза по гласник, известувач спроти известувач, за да му кажат на вавилонскиот цар дека му е градот од сите страни освоен;
32 и дека бродовите му се земени, а оградите изгорени со оган, и дека војниците од страв се поразени.
33 Зашто, вака вели Господ Саваот, Бог Израелов: ќерката вавилонска е како на гумно, кога се врши на него; уште малку и ќе дојде време за нејзината жетва.
34 Ме јадеше и ме гризеше Навуходоносор, царот вавилонски; ме направи празен сад; ме проголта како змеј; ја наполни својата утроба со сладостите мои, и ме фрли.
35 Неправдата над мене и над телото мое нека биде врз Вавилон, ќе рече жителката Сионова, и крвта моја — врз жителите халдејски, ќе рече Ерусалим.
36 Затоа вака вели Господ: еве, Јас ќе се застапам за твоето дело и ќе отплатам за тебе, па ќе го пресушам морето негово и ќе ги исушам каналите негови.
37 И Вавилон ќе стане купиште на урнатини, живеалиште на чакали, за ужас и за потсмев, без жители.
38 Како лавови ќе завиваат сите тие и како мали лавчиња ќе 'ржат.
39 А кога ќе се загреат, ќе им дадам гозба и ќе ги опијам, за да се развеселат, за да заспијат со вечен сон и да не се разбудат, вели Господ.
40 Ќе ги потерам како јагниња на клање, како овни и козли.
41 Како се презеде Шешах, и беше победена славата на целата земја! Како стана Вавилон за ужас меѓу народите!
42 Морето го проголта Вавилон; тој е сега покриен од брановите.
43 Градовите негови станаа пустина, сува земја, пустелија, земја каде што не живее ниту еден човек и каде што не поминува син човечки.
44 И ќе го казнам Вил во Вавилон и ќе истргнам од устата негова сѐ што проголтал, и народите нема веќе да брзаат кон него, дури и ѕидовите вавилонски ќе паднат.
45 Излези од него, народе Мој, и секој нека ја спасува душата своја од јаросниот гнев Господов.
46 Нека не ослабува срцето ваше и не плашете се од гласот, што ќе се чуе по земјата; гласот ќе дојде во една година и потоа во друга година, и на земјата ќе се појави насилство, властодржец ќе стане против властодржец.
47 Затоа, еве, идат денови, кога ќе ги казнам идолите на Вавилон и целата негова земја ќе се засрами и сите негови поразени ќе паднат во него.
48 И ќе ликуваат над Вавилон небото и земјата и сѐ друго што е во нив; зашто од север ќе му дојдат сотирачите, вели Господ.
49 Како што Вавилон направи да паднат на земја поразените Израелци, така во Вавилон ќе бидат соборени поразените по целата земја.
50 Вие, кои се спасивте од меч, бегајте и не запирајте се, сетете се во далечната земја за Господ, и на срцето ваше нека ви дојде Ерусалим.
51 Ни беше срам, кога ги чувме поругите; бесчестие ги покриваше лицата наши, кога туѓинци влегоа во светилиштето на домот Господов.
52 Затоа, еве, идат дни, вели Господ, кога ќе ги казнам идолите негови, и по целата негова земја ќе офкаат ранетите.
53 Кога би се дигнал Вавилон и до небесата и кога високо би си ја зацврстил тврдината своја, од Мене ќе му дојдат пустошниците, вели Господ.
54 Екот и пискот ќе одекнуваат од Вавилон, и рушење големо — од земјата халдејска;
55 зашто Господ ќе го опустоши Вавилон, и ќе стави крај на неговиот горделив глас. Ќе зашумат брановите како на големи води, ќе заечи неговиот шумен глас.
56 Зашто ќе дојде врз него, врз Вавилон, пустошникот и ќе бидат фатени војниците негови, ќе бидат скршени лаковите негови; бидејќи Господ, Бог на одмаздата, ќе се одмазди.
57 И ќе се опијат кнезовите негови и мудреците негови, неговите обласни началници и неговите градски управители, и војниците негови, па ќе заспијат со вечен сон и нема да се разбудат, вели Царот, Господ Саваот е името Негово.
58 Така вели Господ Саваот: дебелите ѕидови вавилонски ќе бидат разрушени до темели, и неговите високи порти ќе бидат изгорени со оган; па така, залудно се трудеа народите и племињата, зашто ќе завршат в оган!
59 Слово што пророк Еремија му го заповеда на Сераја, синот на Нерија, Махсеев син, кога тој појде за Вавилон со Седекија, царот јудејски, во четвртата година од неговото царување; Сераја беше главен коморник.
60 Еремија ги запиша во една книга сите зла, што требаше да го снајдат Вавилон, сите тие зборови, што беа напишани против Вавилон.
61 И му рече Еремија на Сераја: кога ќе влезеш во Вавилон, тогаш погледај и прочитај ги сите овие зборови,
62 и кажи: Господи, Ти рече за ова место дека ќе го уништиш така, што да не остане во него ни човек, ни добиток, туку ќе стане вечна пустина.
63 И кога ќе завршиш со читањето на оваа книга, врзи за неа камен, па фрли ја среде Еуфрат,
64 и кажи: нека потоне Вавилон и да не се опорави од оваа несреќа, која Јас ќе ја испратам врз него, и тие наполно ќе папсаат. Дотука се зборовите на Еремија.