Jeremiah 48
1 За Моав вака вели Господ Саваот, Бог Израелов: тешко на Нево, бидејќи ќе биде опустошен; Кирјатаим ќе се осрамоти, и ќе се предаде; тврдината ќе се посрами и ќе се разурне.
2 Ќе ја снема повеќе славата на Моав; во Есевон ќе преземаат зло против него: да отидеме за да го сотреме меѓу народите. И ти, Мадмене, ќе опустееш; меч ќе те гони.
3 Се слушна пискот од Хоронаим, пустошење и сотирање големо!
4 Моав е сотрен; пискот кренаа децата негови.
5 На искачување кон Лухит се слуша непрестаен плач; слегувајќи од Хоронаим, се слуша ужасен викот поради пропаста.
6 Бегајте, спасувајте си ги животите свои и бидете како оголено дрво во пустина.
7 Бидејќи ти се надеваше на делата свои и на ризниците свои, затоа ќе бидеш фатен, и Хамос ќе појде во ропство заедно со свештениците и со кнезовите свои.
8 И ќе дојде пустошник врз секој град, и ниеден град нема да се одржи; ќе изумре долината и ќе запусти рамнината, како што вели Господ.
9 Ставете му надгробна плоча на Моав, зашто сигурно ќе падне! Градовите негови ќе станат пустина, зашто ќе нема во нив кој да живее.
10 Нека е проклет секој, кој немарно го извршува делото на Господ, и нека е проклет кој го задржува мечот Негов од крв!
11 Од младоста своја Моав беше спокоен, и се гордееше со својата слава, и не се преточуваше од сад во сад и во ропство не беше отишол; затоа во него си остануваше вкусот негов, и мирисот негов не се менуваше.
12 Но, еве, идат дни, вели Господ, кога ќе пратам врз него преливачи, што ќе го преливаат и ќе ги испразнат садовите негови и ќе ги скршат стомните негови.
13 Па ќе биде посрамен Моав заради Хамос, како што беше посрамен домот Израелов поради Ветил, надежта негова.
14 Зошто вие велите: ние сме луѓе храбри и силни сме во бој?
15 Моав е сотрен, и градовите негови горат, и одбраните момчиња негови појдоа на клање, вели Царот — Господ Саваот е името Негово.
16 Блиска е погибелта на Моав, и брза неговото зло.
17 Сожалете го сите негови соседи, и сите што го знаете името негово, речете: како се здроби моќниот жезол и славниот скиптар!
18 Слези од височината на величието твое и седни во жедната земја, ќерко, жителко на Дивон, бидејќи пустошникот на Моав ќе дојде кај тебе и ќе ги разруши тврдините твои.
19 Застани на патот и погледај ти, која живееш во Ароер, прашај го оној, што бега, и онаа, што гледа да се избави: што станува?
20 Засрамен е Моав, зашто е сотрен; плачете и викајте, соопштете во Арнон дека Моав е опустошен.
21 И суд дојде врз рамнината, врз Холон, врз Јахца и врз Мефаат,
22 врз Дивон, врз Нево и врз Бет-Дивлатаим,
23 врз Кирјатаим, врз Бет-Гамул и врз Бет-Меон,
24 врз Кериот, врз Восор и врз сите градови на земјата моавска, далечни и блиски.
25 Одбиен е рогот на Моав и раката негова е скршена, вели Господ.
26 Опијте го, зашто тој се крена против Господ; нека се валка Моав во блуеницата своја, и сам ќе стане за потсмев.
27 Зар не стана кај тебе Израел за потсмев? Зар тој беше фатен меѓу крадците, па ти, кога зборуваше за него, само ја мавташе главата?
28 Жители моавски, оставете ги градовите и живејте по карпите и бидете како гулаби, кои вијат гнезда кај влезот на пештера.
29 Чувме за гордоста на Моав, гордост прекумерна, за неговата самоувереност и неговата надуеност, за неговото фалење и за горделивото негово срце.
30 Ја знам Јас дрскоста негова, вели Господ, празна е неговата фалба, лажни се неговите дела!
31 Затоа, ќе плачам за Моав и ќе пиштам за целиот Моав; ќе воздивнувам за оние во Кир-Херес.
32 Ќе плачам за тебе, лозо сивмајска, како што плачев за Јазер; твоите лозинки се протегаа преку морето, стигаа до езерото јазерско; сотирачот ги нападна твоите летни производи и зрелото грозје.
33 Радоста и веселбата се одзеде од Кармил и од земјата моавска. Јас ќе направам виното во бурињата да заврши; никој веќе нема да гази во каци со песни; боен повик ќе има, а не радосен вик.
34 Од пискотот на Есевон до Елале и до Јахца тие ќе креваат глас, од Сигор до Хоронаим и до Еглат-Шелишија, бидејќи и водите на Нимрим ќе пресушат.
35 Ќе ги сотрам во Моав, вели Господ, оние што принесуваат жртви по незнабожечките светилишта и кои им кадат на боговите.
36 Затоа срцето Мое ќе пишти за Моав како свирка, за жителите во Кир-Херес, срцето ќе им биде како свирка, бидејќи сите добра од нивните богатства пропаднаа;
37 на секого главата ќе му биде гола и на секого брадата поткастрена, кај сите на рацете ќе има зарези, а околу бедрата вреќиште.
38 По сите покриви на Моав и по неговите улици ќе има само плач, бидејќи Јас го уништив Моав, како непотребен сад, вели Господ.
39 Како е сотрен тој, ќе речат, плачејќи; како Моав се покри со срам, кога го сврти тилот, и ќе биде Моав за потсмев и ужас, за сите, што го опкружуваат,
40 зашто вака вели Господ: ете, како орел ќе слета тој и ќе ги рашири крилјата над Моав.
41 Градовите ќе бидат победени и тврдините освоени, а срцето на храбрите Моавци ќе биде во оној ден како срце на жена, што се измачува при породување.
42 И ќе биде истребен Моав меѓу народите, бидејќи се крена против Господ.
43 Страв, јама и стапица околу тебе — жителу моавски, вели Господ.
44 Кој ќе избега од ужасот, ќе падне во јама; а кој ќе излезе од јамата, ќе падне во стапица; бидејќи ќе ја испратам врз него, врз Моав годината на нивната казна, вели Господ.
45 Под сенката на Есевон премалените бегалци. Но оган излезе од Есевон, и пламен среде Сихон, па ќе го изгори крајот на Моав и темето на немирните синови.
46 Тешко тебе, Моаве! Пропадна народот од Хамос, бидејќи синовите твои ти ги одведоа во ропство, и ќерките твои — во плен.
47 Но во последните дни ќе ги вратам моавските заробеници, вели Господ. Дотука е судот за Моав.