Jeremiah 17
1 Гревот на Јуда е напишан со железно длето, со врв од дијамант е врежан врз плочите на срцето нивно и врз роговите на нивните жртвеници,
2 та синовите нивни да се сеќаваат на нивните жртвеници и на нивните светилишта покрај зелените дрвја, на високи ридови.
3 Мојата гора во полето, имотот твој, и сите твои драгоцености ќе ги предадам на разграбување, и твоите идолски светилишта — за твоите гревови во сите твои предели.
4 И самиот ти ќе се лишиш од наследството свое, што ти го бев дал, и ќе те пратам во ропство кај твоите непријатели, во земја што ти не ја познаваш, зашто вие го разгоревте огнот на Мојот гнев, кој ќе гори вечно.
5 Така вели Господ: проклет да е човекот кој се надева на човек и кој телото го смета за своја крепост и чие срце се одвраќа од Господ.
6 Тој ќе биде како троскот во пустина и нема да види кога ќе дојде доброто, па ќе се насели во топли пустински места, во земја солена и непогодна за живеење.
7 Благословен е човекот кој се надева на Господ, и кому надежта Му е Господ.
8 Затоа што тој ќе биде како дрво посадено крај води, што ги пушта корењата свои покрај потокот; тоа не стравува кога настанува припек; лисјата му се зелени, и во време на суша не се плаши и не престанува да дава плод.
9 Лукаво е човечкото срце повеќе од сѐ и е наполно расипано; кој ќе го разбере?
10 Јас, Господ, проникнувам во срцето и ја испитувам внатрешноста, за да му дадам на секого според патот негов и според плодовите на делата негови.
11 Како еребица што лежи врз јајца што не ги снесла, таков е оној, кој со неправда спечалува богатство; тој ќе го остави во половината од животот свој и на крајот ќе се открие дека е глупав.
12 Престолот на славата, возвишен уште од почетокот, тоа е нашето свето место!
13 Ти си, Господи, надеж Израелова; сите оние, кои Те оставаат ќе се засрамат. „Кој отстапува од Мене нека биде запишан за под земја, зашто Го оставија Господа, изворот на жива вода.“
14 Исцели ме Господи, и исцелен ќе бидам; спаси ме, и спасен ќе бидам, зашто Ти си моја фалба.
15 Еве, тие ми велат: „Каде е словото Господово? Нека дојде!“
16 Јас не одбегнував да станам пастир кај Тебе и не го посакував кобниот ден, Ти го знаеш тоа; што излезе од устата моја, откриено е пред лицето Твое.
17 Не биди страшен за мене, Ти си надеж моја во ден на неволја.
18 Нека се засрамат гонителите мои, но јас нема да се посрамам; нека затреперат, а јас нема да затреперам; испрати врз нив злочест ден и уништи ги со двојно уништување.
19 Така ми вели Господ: оди и застани пред портите на синовите народни, низ кои влегуваат царевите јудејски и низ кои излегуваат, и пред сите ерусалимски порти,
20 па речи им: цареви јудејски, цела Јудејо и сите ерусалимски жители, вие, кои влегувате низ овие порти, чујте го словото Господово.
21 Вака вели Господ: пазете ги душите свои и не носете товар во саботен ден и не внесувајте го низ портите ерусалимски,
22 и не изнесувајте товар од куќите свои во саботен ден и не вршете никаква работа. Саботниот ден сметајте го за свет ден така, како што сум им заповедал на предците ваши,
23 кои, пак, не послушаа и не внимаваа, туку станаа тврдоглави, за да не слушаат и да не примаат поука.
24 И, ако ме послушате, вели Господ, да не носите товар во саботен ден низ портите на овој град и саботата да ја сметате за света, во тој ден не вршејќи никаква работа,
25 тогаш низ портите на овој град ќе влегуваат цареви и кнезови, кои ќе седат на Давидовиот престол, кои ќе се возат во коли и ќе јаваат на коњи, тие и кнезовите нивни, Јудејци и ерусалимски жители, тогаш овој град ќе биде вечно населен.
26 Па ќе доаѓаат од градовите јудејски, од ерусалимската околина и од земјата Венијаминова, од рамнините, од планините и од југ, и ќе принесуваат сепаленици и жртви, лебен принос, темјан и благодарствени жртви во домот на Господ.
27 Ако, пак, не Ме послушате, да го сметате саботниот ден како свет и да не носите товар, кога влегувате низ ерусалимските порти во саботен ден, тогаш ќе запалам оган пред портите негови, и тој ќе ги проголта куќите ерусалимски и нема да угасне.