Isaiah 41
1 Молкнете пред Мене, острови, и народите нека ги обноват силите свои; нека се приближат и нека речат: да излеземе заедно на суд.
2 Кој Го издига од исток Праведникот, кој Го повикува да оди пред Него? Кој Му ги предаде народите и Му ги покори царевите? Тој ги претвори во прав со Неговиот меч, со Неговиот лак — во плева, развеана од ветар.
3 Тој ги гонеше, Тој газеше сигурно по патот, одвај допирајќи го со нозете Свои.
4 Кој го направи и изврши тоа? Оној, Кој во почетокот ги повика родовите; Јас, Господ, Јас сум првиот, и со последните — Јас сум истиот.
5 Островите видоа и се ужасија, краиштата земни затреперија. Тие се зближија и се собраа;
6 секој му помага на другарот свој и му вели на братот свој: „Држи се!“
7 Леарот го бодри златарот, тој што сплескува со чекан го храбри оној што кове со ковална, велејќи за спојката: „Добра е“; и ја зацврстува со клинци, за да биде цврста.
8 „А ти, ти Израеле, слуго Мој, Јакове, кого Јас те избрав, семе на Мојот пријател Авраам,
9 ти, кого го зедов од краиштата на земјата и го повикав од краиштата нејзини, и ти реков: Ти си Мој слуга, Јас те избрав и нема да те отфрлам.
10 Не плаши се, зашто Јас сум со тебе; не вознемирувај се, зашто Јас сум Бог твој; Јас ќе те закрепам и ќе ти помогнам, ќе те поддржам со Мојата победоносна десница.“
11 Ете, посрамени и понижени ќе останат сите, што се наежени против тебе, — ќе бидат како ништо и ќе загинат оние што се препираат со тебе.
12 Ќе ги бараш — и нема да ги најдеш, нив, кои непријателствуваат против тебе; оние кои се борат против тебе ќе бидат како ништо, наполно ништо;
13 зашто Јас сум Господ, Бог твој; те држам за твојата десна рака, ти велам: „Не плаши се, Јас ти помагам.“
14 „Не плаши се, црву Јакове, малуброен Израеле, — Јас ти помагам, вели Господ, Јас твојот Искупител, Светецот Израелов.“
15 Ете, Јас ќе те направам остар дикел, нов, назабен; ти ќе ги кршиш и ќе ги ситниш планините, и ридовите ќе ги направиш како прав.
16 Ти ќе ги вееш, ветрот ќе ги разнесе, и виорот ќе ги развее; а ти ќе се зарадуваш во Господ, ќе се фалиш со Светецот Израелов.
17 Сиромаси и неимотни бараат вода, и нема, јазикот им се исушува од жед: Јас, Господ ќе ги чујам, Јас, Бог Израелов, нема да ги оставам.
18 Ќе отворам реки на врвот од горите и извори среде долини; пустината ќе ја направам езеро и сувата земја — водни извори;
19 ќе насадам во пустина кедар, ситим, мирта и маслинки, ќе насадам во степите кипарис, јавор и бука заедно,
20 сите да видат и познаат, и да разгледаат и разберат дека раката Господова го направи тоа, дека Светецот Израелов го создаде тоа.
21 Претставете го спорот свој, вели Господ; дајте ги доказите свои, вели Царот Јаковов.
22 Нека дојдат и нека ни кажат што ќе биде; нека објават нешто, пред да стане, и ние ќе проникнеме со умот свој и ќе дознаеме, што ќе биде потоа, или нека ни претскажат за иднината.
23 Кажете што ќе биде во иднина, и ние ќе познаеме дека сте богови, или направете нешто добро или лошо, за да се зачудиме и стаписаме.
24 Но вие сте ништо, и делото ваше е ништожно; одвратен е оној што ќе ве избере.
25 Јас го подигнав од север, и тој ќе дојде; од изгрев сонце ќе го повикува името Мое и ќе ги гази кнезовите како кал, и ќе ги гази, како грнчар глината.
26 Кој објави за тоа од почетокот, за да знаеме, и многу порано, за да можеме да кажеме: „Вистина ли е!?“ Но никој не кажал, никој не објавил, никој не ги чул вашите зборови.
27 Јас прв реков на Сион: „Ете го, и му дадов на Ерусалим благовесник.“
28 И така, Јас гледав, и немаше никого, меѓу нив не се најде советник, за да можам да ги прашам, и тие да одговорат.
29 Ете, сите тие се ништо, ништожни се и делата нивни: ветар и ништожност се нивните идоли.