Bible

1 Кога Израел беше млад, Јас го сакав и од Египет го повикав како Мој син. 2 Но колку повеќе ги повикував, толку повеќе се оддалечуваа од Мене, принесуваа жртви на Вааловци и им кадеа на идоли. 3 Јас Самиот го учев Ефрем да оди, го носев на рацете Свои, а тие не сфаќаа дека се грижев за нив. 4 Ги привлекував со нежност и со љубов, и Јас бев за нив како оној, што ја олабавува уздата од устата нивна, и кротко им подавав храна. 5 Тие ќе се вратат во Египет; Ашур — ќе му биде цар, зашто тие не посакаа да се вратат кај Мене. 6 И меч ќе беснее по нивниот град, ќе ги уништи неговите заштитници, и ќе ги проголта поради нивните сплетки. 7 Народот Мој е наклонет кон отста­пување од Мене. Кон Севишниот пови­куваат, но никој не им помага. 8 Како да те дадам, Ефреме? Како да те предадам, Израеле? Како да те на­правам како Адма? Да ти направам како што му направив на Цевоим? Срцето Ми се вознемирува, затреперува утробата Моја од жалост. 9 Нема да постапам според јароста на гневот Свој, и нема да го истребам Ефрем, зашто Јас сум Бог, а не човек, Светец меѓу вас; Јас нема веќе во гнев да доаѓам. 10 По Господа тие ќе одат. Како лав ќе го издигне Тој гласот Свој, ќе го пушти гласот Свој — и ќе побрзаат кон Него синовите од запад, 11 ќе полетаат од Египет како птици, и од Асирија — како гулаби, и ќе ги населам во домовите нивни, вели Господ.