Exodus 6
1 А Господ му рече на Мојсеј: „Еве, ќе видиш што ќе му направам сега на фараонот; под дејство на силна рака ќе ги пушти; под дејство на цврста рака дури ќе ги истера од земјата своја.“
2 И уште му зборуваше Бог на Мојсеј, па му рече: „Јас сум Господ.
3 Јас им се јавував на Авраам и Исак и Јаков како Ел-Шадај, а со името Мое ‚Јахве‘ не сум им се открил.
4 И направив завет Свој со нив дека ќе им ја дадам земјата хананска: земја, во која беа тие доселеници, и во која живееја како туѓинци.
5 Ги чув воздишките на израелските синови, кои Египќаните ги измачуваат, и се сетив на заветот Мој.
6 Затоа, појди и кажи им на синовите на Израел, велејќи: ‚Јас сум Господ, ќе ве изведам од египетското ропство, ќе ве избавам од насилството нивно, ќе ве спасам со силна рака и со строга казна.
7 Ќе ве земам за свој народ и ќе ви бидам Бог, па ќе познаете дека Јас сум Господ, Бог ваш, Кој ќе ве изведе од египетското ропство.
8 И ќе ве воведам во онаа земја, за која кренав рака и се заколнав дека ќе му ја дадам на Авраам, на Исак и на Јаков; и ќе ви ја дадам вам во наследство. Јас сум Господ!‘“
9 Мојсеј им го кажа тоа на синовите на Израел, но тие не го послушаа Мојсеј од малодушност, поради тешкото ропство.
10 Тогаш Господ пак му рече на Мојсеј, велејќи:
11 „Влези, кажи му на фараонот, царот египетски, да ги пушти израелските синови од земјата своја.“
12 А Мојсеј проговори пред Господ и рече: „Ете, синовите на Израел не ме послушаа, а како ќе ме послуша фараонот? А освен тоа, јас сум спор во зборувањето.“
13 Но Господ им зборуваше на Мојсеј и на Арон, и им ги кажуваше Своите заповеди кон синовите на Израел и кон фараонот, царот египетски, за да ги пушти синовите израелски од земјата египетска.
14 Ова се старешините на нивните поколенија: синовите на Рувим, првородениот син Израелов: Ханох и Палу, Есром и Карми; тоа се семејствата Рувимови.
15 А синовите Симеонови се: Јемуел, Јамин, Оад, Јахин, Сигор и Саул, син на една Хананка.
16 А еве ги имињата на синовите Левиеви, според родовите нивни: Гирсон, Каат и Мерариј. А Левиј поживеа сто триесет и седум години.
17 Синови, пак, Гирсонови беа: Ливниј и Семеј со семејствата нивни.
18 Синови Каатови: Амрам и Јицхар, Хеврон и Узиил. А годините на Каатовиот живот беа сто триесет и три.
19 А синовите Мерариеви се: Махлиј и Мушиј. Тоа се семејствата на Левиј според родовите нивни.
20 Амрам се ожени со Јохеведа, тетката своја, и таа му ги роди Арон и Мојсеј. Амрам поживеа сто триесет и седум години.
21 Синови, пак, Јицхарови беа: Кореј, Нефег и Зихриј.
22 Синовите Узиилови се: Мисаил, Елцафан и Ситриј.
23 А Арон ја зеде за жена Елишева, ќерката Аминадавова, сестра Наасонова; и таа му ги роди Надав и Авиу, Елеазар и Итамар.
24 Синови Кореови беа: Асир, Елкана и Авијасаф. Тоа е потомството Кореово.
25 И Елеазар, синот Аронов, се ожени со една од ќерките Путиелови, и таа му го роди Финес. Тоа се старешините на Левиевото племе, според нивните семејства.
26 А Арон и Мојсеј, тоа се оние, на кои Господ им рече да ги изведат синовите израелски од земјата египетска, подредени во дружини.
27 Овие се оние, кои му зборуваа на фараонот, царот египетски, за да ги пушти синовите на Израел од земјата египетска; тоа се Мојсеј и Арон.
28 Во оној ден, кога Господ му говореше на Мојсеј во земјата египетска,
29 му рече Господ на Мојсеј, велејќи: „Јас сум Господ. Кажи му го на фараонот, царот египетски, сѐ она што Јас ти го велам!“
30 А Мојсеј рече пред Господ: „Еве, недоброречив сум, па како ќе ме послуша фараонот?“