Exodus 5
1 А потоа Мојсеј и Арон дојдоа кај фараонот, па му рекоа: „Вака вели Господ, Бог Израелов — ‚Пушти го народот Мој, да празнува празник во Моја чест во пустината.‘“
2 Но фараонот рече: „Кој е тој Господ, за да го послушам гласот Негов, и да ги пуштам синовите израелски? Не Го познавам тој Господ, ниту ќе го пуштам народот израелски.“
3 А тие рекоа: „Бог на Евреите нѐ повика нас три дена пат да одиме во пустината, за да Му принесеме жртва на Господ, нашиот Бог, та да не ни испрати помор или убиство.“
4 Тогаш царот египетски им рече: „Зошто вие, Мојсеј и Арон, го одвлекувате народот од неговата работа? Одете да работите!“
5 И фараонот уште додаде: „Ете, сега кога народот се намножи во земјата, вие сакате да го натерате да не работи!“
6 И веднаш им заповеда фараонот на надзорниците над народот и на настојниците негови, и рече:
7 „Отсега на народот нема да му давате плева за правење тули, како досега, туку сами нека одат да си собираат плева.
8 А колку тули досега правеле, настојувајте толку да прават и отсега: ништо не намалувајте; бидејќи се без работа, па затоа викаат и велат — ‚Да одиме и да Му принесеме жртва на нашиот Бог.‘
9 Нека им се зголеми работата на тие луѓе, за да работат повеќе и да не се занимаваат со празни зборови.“
10 И излегоа надзорниците и настојниците, и му рекоа на народот: „Вака вели фараонот: нема да ви давам веќе плева;
11 одете сами и собирајте си плева, каде што ќе најдете; а од работата нема ништо да ви се намали.“
12 И се разотиде народот по целата земја египетска за да собира стрника наместо плева.
13 А надзорниците навалуваа, велејќи: „Вршете ги вашите определени работи секој ден, како и порано кога имавте плева.“
14 А настојниците од родот на синовите израелски, кои ги поставија над нив надзорниците на фараонот, беа биени и им се велеше: „Зошто ни вчера, ни денес не изработивте толку тули, колку што ви е определено, како што правевте порано?“
15 И отидоа настојниците на синовите израелски пред фараонот, па извикаа и рекоа: „Зошто постапуваш така со слугите твои?
16 Плева не им се дава на слугите твои, а пак ни се вели: правете тули. И ете, ги бијат слугите твои. Го онеправдуваат твојот народ.“
17 Но тој им одговори: „Седите без работа, не работите, па затоа велите: ‚Да одиме да Му принесеме жртва на Господ.‘
18 Затоа сега одете, работете; плева нема да ви се дава, а вие определениот број тули ќе го предавате.“
19 И настојниците на синовите израелски се видоа во зло, бидејќи им беше речено: „Дневната количина на тулите не смеете да ја намалите.“
20 А кога излегоа откај фараонот, ги сретнаа Мојсеј и Арон, кои стоеја и ги очекуваа.
21 Па им рекоа: „Бог нека види и нека ви суди што нѐ направивте омразени кај фараонот и кај службениците негови, и им дадовте меч во рацете, за да нѐ убиваат!“
22 Тогаш Мојсеј се обрна кон Господ и рече: „Господи, зошто го воведе во неволја овој народ? Зошто ме испрати мене?
23 Зашто, откако излегов пред фараонот и проговорив во Твое име, тој уште полошо постапува со овој народ? Ти не го избави народот Свој!“