Psalms 139
1 In finem, Psalmus David.
2 Eripe me Domine ab homine malo: a viro iniquo eripe me.
3 Qui cogitaverunt iniquitates in corde: tota die constituebant prælia.
4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis: venenum aspidum sub labiis eorum.
5 Custodi me Domine de manu peccatoris: et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:
6 absconderunt superbi laqueum mihi: Et funes extenderunt in laqueum: iuxta iter scandalum posuerunt mihi.
7 Dixi Domino: Deus meus es tu: exaudi Domine vocem deprecationis meæ.
8 Domine, Domine virtus salutis meæ: obumbrasti super caput meum in die belli:
9 Ne tradas me Domine a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me, ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
10 Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.
11 Cadent super eos carbones, in ignem deiicies eos: in miseriis non subsistent.
12 Vir linguosus non dirigetur in terra: virum iniustum mala capient in interitu.
13 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis: et vindictam pauperum.
14 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo: et habitabunt recti cum vultu tuo.