Psalms 17
1 Դպրապետին։ Տիրոջ ծառա քաջամարտիկ Դավիթն այս օրհներգությունը Տիրոջն ուղղեց այն օրը, երբ Տերը փրկեց նրան բոլոր թշնամիների ու Սավուղի ձեռքից
2 Պիտի սիրեմ քեզ, Տե՛ր, իմ զորությո՛ւն։
3 Տերն իմ հաստատիչն է, Իմ ապավենն ու իմ փրկիչը։ Աստված իմ օգնականն է, Եվ ես հույսս նրա վրա եմ դրել. Իմ ապավենն է, Իմ փրկության եղջյուրն ու ինձ ընդունողը։
4 Օրհներգելով պիտի աղոթեմ Տիրոջը Եվ իմ թշնամիներից կազատվեմ։
5 Ես շրջապատվեցի մահվան երկունքով, Եվ անօրենության հեղեղներն ինձ վրդովեցրին,
6 Դժոխքի ցավերն ինձ պաշարեցին, Եվ մահվան որոգայթներն ինձ հասան։
7 Նեղությանս մեջ Տիրոջն աղոթեցի Եվ առ Աստված աղաղակս բարձրացրի։ Իմ աղոթքի ձայնն իր սուրբ տաճարից լսեց, Եվ նրան ուղղված իմ աղաղակը Հասնելու է նրա ականջին։
8 Ցնցվեց ու դողաց երկիրը, Լեռների հիմքերը սասանվեցին ու խախտվեցին, Քանզի Աստված բարկացավ նրանց վրա։
9 Ծուխ ելավ նրա բարկությունից, Հուր բորբոքվեց նրա երեսից, Եվ կայծակներ ելան նրանից։
10 Խոնարհեցրեց երկինքը և իջավ, Եվ մառախուղ էր նրա ոտքերի տակ։
11 Ելավ քերովբեների վրա ու թռավ, Սլացավ հողմի թևերով,
12 Ծածկույթ դարձրեց խավարն իր համար, որ պարուրում է իրեն, Եռամութ ջրերը և խիտ ամպերը՝ տաղավար իր համար։
13 Երբ փայլատակեց նա նրանց առջև, Ամպերը կարկուտ և հրեղեն կայծակներ արձակեցին։
14 Տերը որոտաց երկնքից, Եվ Բարձրյալն արձակեց իր ձայնը Կարկուտով և հուր կայծակներով։
15 Առաքեց նետերը և ցրեց նրանց, Բազմապատկեց իր փայլակները Եվ խռովքի մատնեց նրանց։
16 Երևացին ջրի ակունքներ, Եվ հայտնվեցին աշխարհի հիմքերը Քո սաստումից, Տե՛ր, Եվ քո բարկության հողմի փչելուց։
17 Փութալով վերից՝ նա ինձ վերցրեց Եվ դուրս հանեց ինձ բազում ջրերից։
18 Տերն ինձ կփրկի իմ հզոր թշնամիներից Եվ ինձ ատողներից, Որ ինձնից ավելի հզոր դարձան։
19 Ինձ վրա հասան իմ չարչարանքների օրերին, Բայց Տերն ինձ ուժ տվեց
20 Եվ հանեց ինձ անդորրության մեջ։ Տերը կփրկի ինձ, քանզի ինձ ընդունեց։
21 Տերն ինձ կհատուցի ըստ իմ արդարության, Ըստ իմ ձեռքերի անբծության կհատուցի ինձ։
22 Կպահեմ Տիրոջ ճանապարհը Եվ իմ Աստծու դեմ չեմ ամբարշտանա։
23 Իմ առջև են նրա բոլոր իրավունքները, Իր արդարությունը չվանեց ինձնից։
24 Եվ ես անբիծ կլինեմ նրա հանդեպ, Կզգուշանամ իմ անօրենությունից։
25 Տերն ինձ կհատուցի ըստ իմ արդարության, Ըստ իմ ձեռքերի սրբության, Որ նրա աչքի առջև է։
26 Սրբի հետ սուրբ կլինես, Անբիծ մարդու հետ՝ անբիծ,
27 Ընտրյալների հետ ընտրյալ կլինես Եվ խոտորվածին կկործանես։
28 Դու փրկում ես խոնարհ ժողովրդին, Իսկ ամբարտավանների աչքերը՝ խոնարհեցնում։
29 Դու լույս ես տալիս իմ ճրագին, Աստվա՛ծ իմ, լուսավորի՛ր ինձ խավարում։
30 Քեզնով կփրկվեմ ես փորձությունից, Իմ Աստծով պարիսպներով էլ կանցնեմ։
31 Աստվա՛ծ իմ, անբիծ են քո ճանապարհները։ Ընտիր են Տիրոջ խոսքերը, Իրեն հուսացողների ապավենն է նա։
32 Որովհետև ո՞վ է Աստված, բացի Տիրոջից, Կամ մեր Աստծուց բացի ո՞վ է Աստված։
33 Աստվա՛ծ, դու ինձ զորություն պարգևեցիր Եվ իմ ճանապարհն անբիծ դարձրիր։
34 Իմ ոտքերը եղջերուի ոտքերի նման դարձրիր Եվ բարձունքներում ինձ կանգնեցրիր։
35 Ձեռքերս վարժեցրիր պատերազմի Եվ իմ բազուկը դարձրիր ինչպես հաստ աղեղ՝
36 Տալով քո փրկարար պաշտպանությունը։ Քո աջն ինձ օգնեց, Իսկ խրատդ միշտ կանգուն պահեց, Եվ քո խրատն ինձ կուսուցանի։
37 Ընդարձակեցիր ուղիներս իմ ոտքերի տակ, Եվ չտկարացան իմ շավիղները։
38 Հալածելով թշնամիներիս՝ Ես կհասնեմ նրանց Եվ հետ չեմ դառնա, Մինչև իսպառ չկործանեմ նրանց։
39 Կնեղեմ նրանց, որ չկարողանան այլևս կանգնել, Եվ նրանք կընկնեն իմ ոտքերի տակ։
40 Դու ինձ պատերազմելու զորություն տվեցիր, Վրաս հարձակվողներին ոտքերիս տակ գցեցիր,
41 Թշնամիներիս հալածեցիր և ինձ ատողներին ոչնչացրիր։
42 Աղաղակում էին, և ոչ ոք չկար, որ նրանց փրկեր, Ձայն էին տալիս Տիրոջը, բայց նա չէր լսում նրանց։
43 Ես նրանց կմանրեմ հողմացրիվ փոշու նման, Փողոցի ցեխի պես կտրորեմ նրանց։
44 Տերն ինձ կփրկի ժողովրդի հակառակությունից Եվ ինձ հեթանոսների գլուխ կկարգի։ Իմ չճանաչած ժողովուրդն ինձ ծառայեց
45 Եվ միայն ականջի լսածով ինձ հնազանդվեց։ Օտարների որդիները ստեցին ինձ,
46 Օտարների որդիները մաշվեցին Ու կաղացին իրենց շավիղներից։
47 Կենդանի է Տերը, և օրհնյալ է Աստվածն իմ. Թող բարձր լինի իմ փրկության Աստվածը,
48 Աստված, որ իմ վրեժն է լուծում Եվ ինձ է հնազանդեցնում ժողովուրդներին,
49 Որ փրկում է ինձ զանազան թշնամիներից։ Դու ինձ բարձր դասեցիր ինձ վրա հարձակվողներից Եվ անիրավ մարդուց ինձ ազատեցիր։
50 Դրա համար գոհություն պիտի մատուցեմ քեզ Հեթանոսների մեջ Եվ սաղմոսերգեմ քո անունը։
51 Տերը մեծ հաղթանակներ է տալիս իր թագավորին Եվ ողորմում իր օծյալին՝ Դավթին ու նրա զավակներին Հավիտյանս հավիտենից։