Psalms 142
1 Սաղմոս Դավթի, երբ նրան հալածեց իր որդի Աբիսողոմը Տե՜ր, լսի՛ր աղոթքս, Քո ճշմարտությամբ ակա՛նջ դիր իմ խնդրանքներին։ Լսի՛ր ինձ քո արդարությամբ
2 Եվ ծառայիդ հետ մի՛ թշնամացիր, Որովհետև ո՛չ մի կենդանի էակ չի արդարանա քո առջև։
3 Թշնամին հալածեց հոգիս, կյանքս հողին խոնարհեցրեց Եվ ինձ նստեցրեց խավարում՝ որպես հավերժական մեռյալ։
4 Հոգիս ձանձրացավ իմ ներսում, և սիրտս խռովվեց իմ մեջ։
5 Ես հիշեցի օրերը հին, հիշեցի քո բոլոր գործերը, Խորհեցի քո ստեղծածների մասին
6 Եվ դեպի քեզ բարձրացրի ձեռքերս։ Հոգիս երկրի հողի պես ծարավի է քեզ։
7 Լսի՛ր ինձ շուտով, Տե՜ր, որովհետև հոգիս նվաղեց իմ ներսում։ Երեսդ մի՛ դարձրու ինձնից, Որ չնմանվեմ գուբի մեջ իջնողներին։
8 Լսելի՛ դարձրու ինձ քո առավոտյան ողորմությունը, Որովհետև, Տե՜ր, ես քեզ հուսացի։ Ցո՛ւյց տուր ինձ ճանապարհը, որով պիտի գնամ, Որովհետև, Տե՜ր, դեպի քեզ բարձրացրի հոգիս։
9 Փրկի՛ր ինձ, Տե՜ր, իմ թշնամիներից, Որովհետև քեզ ապավեն դարձրի ինձ։
10 Սովորեցրո՛ւ ինձ քո կամքը կատարել, Որովհետև դու ես իմ Աստվածը։ Քո բարի հոգին ինձ պիտի առաջնորդի ուղիղ ճանապարհով։
11 Հանուն քո անվան քո արդարությամբ կենդանացրո՛ւ ինձ, Տե՜ր, Հանի՛ր անձս նեղությունից։
12 Քո ողորմությամբ կործանի՛ր իմ թշնամիներին, Կորստի՛ մատնիր անձիս բոլոր նեղիչներին, Որովհետև ես քո ծառան եմ։