Psalms 139
1 Դպրապետին։ Սաղմոս Դավթի
2 Ազատի՛ր ինձ, Տե՜ր, չար մարդուց, Փրկի՛ր ինձ անիրավ մարդուց։
3 Իրենց սրտերում անօրենություն խորհեցին, Օր ու գիշեր պատրաստվեցին պատերազմի։
4 Օձի պես սրեցին իրենց լեզուները. Իժի թույն կա նրանց շուրթերի տակ։
5 Պահի՛ր ինձ, Տե՜ր, մեղավորի ձեռքից Եվ չար մարդուց փրկի՛ր ինձ։ Նրանք խորհեցին խափանել ընթացքս,
6 Ամբարտավաններն իրենց որոգայթը թաքցրին ինձնից, Թակարդի լարեր ձգեցին ոտքերիս առջև Եվ շավիղներիս շուրջը գայթակղություն դրեցին։
7 Ասացի. «Դու ես Տերը՝ իմ Աստվածը, Ակա՛նջ դիր, Տե՜ր, աղոթքիս ձայնին»։
8 Տե՛ր, Տե՛ր, իմ փրկությա՛ն զորություն, Պատերազմի ժամանակ գլխիս հովանի՛,
9 Մի՛ մատնիր ինձ, Տե՜ր, մեղավորների ցանկությանը, Որոնք խորհեցին իմ մասին. ինձ վայր մի՛ նետիր, Որպեսզի նրանք երբեք չբարձրանան, Եվ նրանց խորհուրդները չկատարվեն։
10 Նրանց վերջն ու վախճանը, Նրանց շրթունքների վաստակը թող ծածկի իրենց։
11 Հրի կայծակնե՛ր թափիր նրանց վրա Եվ կործանի՛ր նրանց, Որ տառապանքից չփրկվեն։
12 Լեզվանի մարդը չի հաջողելու երկրի վրա, Մեղավոր մարդու չարիքները Կորստյան կմատնեն իրեն։
13 Ես գիտեմ, Տե՜ր, որ դու ես տեսնում Աղքատի դատաստանը և տնանկի իրավունքը։
14 Արդարները պիտի գոհություն մատուցեն քո անվանը, Ուղղամիտները քո դիմաց պիտի բնակվեն։