Proverbs 26
1 Ինչպես ցողը՝ ամռանը, և անձրևը՝ հունձի ժամանակ, այնպես էլ հարգի չէ պատիվը անզգամին։
2 Ինչպես թռչուններն ու ճնճղուկներն են թռչում, այնպես էլ ոչ մեկը զուր անեծքներ չի տալիս։
3 Ինչպես մտրակը՝ ձիու և խթանը՝ էշի համար է, այնպես էլ գավազանն է անմիտ ազգի համար։
4 Անզգամին մի՛ պատասխանիր ըստ նրա անզգամության, որ նրան նմանվող չլինես։
5 Այլ արժանի պատասխա՛ն տուր նրան, որ ինքն իրեն իմաստուն չձևացնի։
6 Իր ճանապարհի համար նախատինք պիտի ստանա նա, ով անմիտ պատգամատարի հետ լուր կուղարկի։
7 Խափանի՛ր անմիտի ոտքի ընթացքը և նրա բերանի առակը։
8 Ով պատիվ է տալիս անմիտին, նման է մարդու, որ քար է դնում պարսատիկի մեջ։
9 Հարբեցողի ձեռքերը լի են փշով, իսկ ծառայությունը անմիտի ձեռքերում է։
10 Բոլոր անմիտների մարմինները պիտի ալեկոծվեն, որ խորտակվեն նրանց հիմարությունները։
11 Ինչպես շունն է դառնում ատելի, երբ դառնում է իր փսխածին, այնպես էլ անմիտն է իր չարությամբ, երբ դառնում է դեպի իր մեղքերը։ Ամոթ կա, որ մեղքերի մեջ է գցում, ամոթ էլ կա, որ փառք ու շնորհ է պարգևում։
12 Տեսել եմ մարդ, որ պարծեցել է իր իմաստնությամբ, բայց անմիտից ավելի հույս կա, քան նրանից։
13 Երբ ծույլին ուզում ես տեղ ուղարկել, ասում է. «Առյուծ կա ճանապարհին, հրապարակում՝ սպանողներ»։
14 Ինչպես դռներն են շրջվում ծխնիի մեջ, այնպես էլ ծույլն է իր մահճի մեջ։
15 Ծույլն իր ձեռքերը թաքցնում է ծոցում և ծուլանում իր բերանը տանել։
16 Ծույլն իր աչքին ավելի իմաստուն է թվում, քան նա, ով հարստության ավետիս է բերում։
17 Ուրիշի դատին խառնվողը նման է շան պոչին ձեռքը գցողին։
18 Կան փորձիչներ, որ առարկում են մարդկանց, իսկ երբ մեկը շտապում է կանխել, հակադրվելով ընկճվում են։
19 Այդպես էլ վարվում են այն բոլոր մարդիկ, որ դարանակալ են լինում իրենց բարեկամներին, և երբ կշտամբվում են, ասում են՝ «Կատակում էինք»։
20 Շատ փայտից բորբոքվում է հուրը, որտեղ չկա երկմիտ, դադարում է կռիվը։
21 Ածխափայտից շիկանում է վառարանը, փայտը բորբոքում է կրակը, բանսարկուն էլ կռիվ է հրահրում։
22 Շողոքորթների խոսքերը փաղաքշող են, բայց կռվի պատճառ են դառնում։
23 Ով արծաթը նենգությամբ է տալիս, նման է խեցու. ողորկ շուրթերը ծածկում են տրտմագին սրտերը։
24 Ով կոծում է թշնամու վրա, շուրթերով բացահայտում է ամեն ինչ, և իր սրտում նենգություն է նյութում։
25 Եթե թշնամիդ քեզ աղաչի և բարձրաձայն աղերսի, մի՛ հավատա նրան, քանզի յոթ չարիք կա նրա սրտում։
26 Ով թաքցնում է թշնամությունը, հայտնի է դարձնում նենգությունը. խորագետն ատյանում թաքցնում է իր վնասը։
27 Ընկերոջ փոս փորողն ինքն է ընկնելու մեջը. ուրիշի վրա քար գլորողն իր վրա է գլորում։
28 Սուտ լեզուն ատում է ճշմարտությունը. շատախոս բերանը խռովություն է պատճառում։