Proverbs 23
1 Երբ հզորների հետ ընթրիքի սեղան նստես, նախ լավ իմացի՛ր, թե ի՛նչ են դրել քո առաջ,
2 և նոր միայն ձեռքդ պարզի՛ր։ Նաև իմացի՛ր, որ դու ևս պարտավոր ես նույնը պատրաստել։
3 Իսկ եթե ագահ լինես, մի՛ ցանկացիր նրա խորտիկները, քանզի դրանք էլ սուտ կյանքի հետ կանցնեն։
4 Եթե աղքատ ես, մի՛ ձգտիր հարուստին, այլ քո իմաստությամբ հեռացի՛ր նրանից։
5 Եթե աչքդ դնես մի բանի վրա, իսկույն կչքվի. հարստությունն արծվի թևերի պես է, վերադառնում է իր նախնիների տունը։
6 Հաց մի՛ կեր չար աչք ունեցող մարդու հետ և մի՛ ցանկացիր նրա կերակուրը,
7 քանզի նա մազ կուլ տվողի պես է ուտում և խմում։
8 Մի՛ ընդունիր նրան քեզ մոտ և քո հացը մի՛ կեր նրա հետ, քանի որ նա նողկանք կպատճառի քեզ և կապականի քո բարի խոսքերը։
9 Անզգամի ականջին բնավ մի՛ խոսիր, որպեսզի քո իմաստուն խոսքերը չանարգի։
10 Մի՛ փոփոխիր հավիտենական սահմանները. և մի՛ մտիր որբերի ունեցվածքի մեջ,
11 որովհետև հզոր է նրանց Փրկիչը՝ Տերը, և նրանց դատը կպաշտպանի քո դեմ։
12 Սիրտդ խրատի՛ն տուր, և քո ականջները պատրա՛ստ պահիր իմաստության խոսքերին։
13 Քո խրատը մի՛ խնայիր երեխային, քանզի եթե գավազանով հարվածես նրան, չի մեռնի,
14 նրան գավազանով կհարվածես, բայց նրա անձը կփրկես մահից։
15 Որդյա՛կ, եթե իմաստուն լինի քո սիրտը, կուրախացնես և իմ սիրտը։
16 Իմ շուրթերը պիտի ձուլվեն քո շուրթերին, միայն թե դու ուղիղ լինես։
17 Քո սիրտը թող չնախանձի մեղավորներին, այլ Տիրոջ երկյո՛ւղն ունեցիր ամեն օր։
18 Եվ եթե պահես, զավակ կունենաս, և քո հույսը չի մերժվի։
19 Լսի՛ր, որդյա՛կ, և իմաստո՛ւն եղիր և ուղղի՛ր սրտիդ խորհուրդները։
20 Հարբեցող մի՛ եղիր և մի՛ նախանձիր մսով պարարտացողներին,
21 քանզի շվայտն ու ցոփը պիտի աղքատանան, և քնկոտը քուրձ պիտի հագնի։
22 Լսի՛ր, որդյա՛կ, քեզ ծնող հորը և մի՛ արհամարհիր քո մոր ծերությունը։
23 Ճշմարտությո՛ւնը ստացիր և չթողնես իմաստությունը, խրատը և խոհեմությունը։
24 Արդար հայրը բարությամբ է կրթում, և նրա սիրտը պիտի ուրախ լինի իմաստուն որդու վրա։
25 Քո հայրն ու մայրը թող ուրախ լինեն քեզ համար, և թող խնդա, ով ծնել է քեզ։
26 Տո՛ւր ինձ քո սիրտը, որդյա՛կ, և քո աչքերն իմ ճանապարհին թող սպասեն։
27 Ծակ կարաս է օտար տունը, իսկ օտար ջրհորը՝ նեղ։
28 Այդպիսին շուտով պիտի կործանվի, և ամեն անօրեն պիտի ոչնչանա։
29 Ո՞ւմ համար է վայը, ո՞ւմ համար է խռովությունը, ո՞ւմ համար են դատաստանները, ո՞ւմ համար են դժնդակություններն ու վարանումները, ո՞ւմ համար են իզուր հարվածները, ո՞ւմն են կապտած աչքերը.
30 Ո՞չ նրանցը, ովքեր գինով են տարվում, նայում են, թե որտեղ գինարբուք կա։
31 Մի՛ հարբեք գինով, այլ խոսե՛ք արդար մարդկանց հետ, և խոսե՛ք միմյանց հետ հրապարակներում։ Իսկ եթե աչքդ գցես թաս ու բաժակին, հետո պիտի սանդի կոթի պես մերկ շրջես,
32 և օձից խայթվածի պես պիտի փռվես քո վախճանին, և ինչպես իժի թույն՝ գինին կտարածվի քո մեջ։
33 Եթե աչքերդ օտար կին տեսնեն, բերանդ թյուր պիտի խոսի,
34 պիտի ծփաս ծովի սրտի մեջ, ինչպես նավավարը սաստիկ մրրիկի մեջ։
35 Եվ պիտի ասես. «Ինձ ծաղրում էին, բայց ես ցավ չէի զգում, ինձ այպանում էին, բայց ես չէի հասկանում, ե՞րբ է բացվելու առավոտը, որ ելնեմ, գտնեմ, թե ում հետ պիտի շրջեմ»։