Proverbs 19
1 Լավ է տգետը, որ գնում է իր միամտությամբ, քան անզգամը, որ շաղակրատ է։
2 Բայց տգիտությունը բարվոք չէ հոգուն, և ով ստիպում է ոտքերին շտապել, սխալներ է գործում։
3 Մարդու անմտությունն ապականում է նրա ճանապարհը, և իր սրտում մեղքը Աստծուն է վերագրում։
4 Հարստությունը բազում բարեկամներ է ավելացնում, իսկ աղքատը լքվում է նույնիսկ բուն բարեկամից։
5 Սուտ վկան առանց պատժի չի մնա, ով իզուր է մեղադրում, անմեղ չի համարվի։
6 Շատերն են հաճոյանում թագավորի դիմաց, և ամեն մի չարակամ նախատինք պիտի լինի մարդկանց։
7 Ով ատում է իր աղքատ եղբորը, նրա սիրուց հեռու պիտի մնա։ Բարի խորհուրդը մոտեցնում է նրանց, որոնք ճանաչում են այն, և իմաստուն մարդը կգտնի այն։ Ով շատ չար բան է անում, նա չարիքի վարպետ է դառնում, և ով վեճեր է գրգռում, անմեղ չի համարվի, մանավանդ որ այնպիսի բան է անում, որ իրեն չի վերաբերում։
8 Իմաստունը սիրում է իր հոգին, իմաստություն պահողը բարիք է գտնում։
9 Սուտ վկան առանց պատժի չի մնա, և ով բորբոքում է ընկերների չարությունը, ով չարություն է գրգռում, պիտի կործանվի։
10 Անզգամին վայել չէ փափկակեցությունը, ոչ էլ ծառային, երբ նա սկսի հպարտությամբ տիրել։
11 Ողորմած մարդը համբերատար կլինի, և նրա պարծանքը անզգամներից բարձր լինելն է։
12 Թագավորի սպառնալիքը նման է առյուծի մռնչյունի, իսկ նրա զվարթությունը՝ խոտի վրա կաթած ցողի։
13 Անմիտ որդին հոր ամոթն է։ Ընդունելի չէ պոռնիկի վարձով կատարված ուխտը։
14 Տներն ու հարստությունը հայրերը բաժանում են որդիներին, իսկ կինը մարդուն կարգվում է Տիրոջից։
15 Ծուլությունը հատուկ է կանացի տղամարդուն, ծույլ մարդը քաղցած կմնա։
16 Պատվիրաններ պահողը պահում է իր հոգին, իսկ նա, ով արհամարհում է իր ճանապարհը, պիտի կործանվի։
17 Ով ողորմություն է տալիս տնանկին, փոխ է տալիս Աստծուն, ըստ տվածի՝ Աստված նրան պիտի հատուցի։
18 Խրատի՛ր որդուդ, քանզի այդպես քեզ բարի հույս կլինի, հոգուդ մեջ մի՛ առ նրա հակառակությունը. եթե նրան գավազանով հարվածես, չի մեռնի, բայց նրա հոգին կփրկես մահից։
19 Անմիտ մարդը շա՜տ է տուժելու, եթե ավելի անզգամ դառնա, իր հոգին էլ կտա։
20 Լսի՛ր, որդյա՛կ, հորդ խրատը, որ իմաստուն լինես քո վերջին օրերին։
21 Մարդու սրտում բազում խորհուրդներ կան, բայց Աստծու խորհուրդը հավիտյան է մնում։
22 Մարդու նպաստը իր ողորմածությունն է, լավ է արդար աղքատը, քան ստախոս հարուստը։
23 Տիրոջից երկյուղը կենդանություն է մարդուն. իսկ աներկյուղը մոլորյալ շրջում է դռներին, ապրում է տեղերում, որտեղ երբեք այցելու չի ունենա։
24 Ով պարապ ձեռքերը ծոցում է թաքցնում, ձեռքը նույնիսկ իր բերանը թող չտանի։
25 Անմիտին չարչարելով՝ անմեղն ավելի իմաստուն է դառնում, իսկ եթե իմաստունին հանդիմանես, նա ավելի հանճարեղ կդառնա։
26 Որդին, որ անարգում է հորը և մերժում մորը, ամոթ և նախատինք պիտի կրի։
27 Հոր խրատը չպահող որդին չար մտքեր է խորհում։
28 Անմիտ երիտասարդին երաշխավորողը ծաղրում է արդարությունը. ամբարիշտների բերանը կուլ է տալիս դատաստանը։
29 Տանջանքներն անխելքների համար են պատրաստված, նույնպես և պատիժները՝ հիմարների։