Numbers 9
1 Եգիպտոսից Իսրայելի որդիների ելքի երկրորդ տարվա առաջին ամսին Սինայի անապատում Տերն ասաց Մովսեսին.
2 «Իսրայելի որդիներին ասա՛, որ Զատիկը կատարեն իր ժամանակին։
3 Այն թող կատարեն առաջին ամսի տասնչորսերորդ օրը, այն կատարեն երեկոյան՝ համաձայն սահմանված ժամանակի, օրենքի և ծեսի»։
4 Եվ Մովսեսը խոսեց Իսրայելի որդիների հետ՝ Զատիկը կատարելու վերաբերյալ։
5 Եվ ամսվա տասնչորսերորդ օրվա սկզբին, ինչպես որ Սինայի անապատում Տերը հրամայել էր Մովսեսին, այդպես էլ Իսրայելի որդիները տոնեցին այն։
6 Սակայն գտնվեցին մարդիկ, որոնք պղծված էին՝ դիակի դիպած լինելով, և այդ օրը չկարողանալով Զատիկ անել՝ եկան Մովսեսի ու Ահարոնի մոտ
7 և ասացին նրանց. «Մենք, մարդու դիակի դիպած լինելով, անմաքուր ենք։ Արդյոք պիտի զրկվե՞նք Իսրայելի որդիների նման ժամանակին Տիրոջը զոհ մատուցելուց»։
8 Մովսեսը նրանց ասաց. «Համբերե՛ք, մինչև Տերը հայտնի ինձ իր որոշումը ձեր մասին»։
9 Տերը խոսեց Մովսեսի հետ և ասաց.
10 «Խոսի՛ր Իսրայելի որդիների հետ և ասա՛ նրանց. “Եթե ձեզանից մեկը կամ ձեր սերնդից մեկը դիակի դիպչելու պատճառով պղծվել է և կամ հեռավոր ճանապարհորդության մեջ է, թող Տիրոջ զատիկը կատարի
11 երկրորդ ամսվա տասնչորսերորդ օրվա երեկոյան և Զատիկի գառն ուտի բաղարջ հացով ու դառը խոտով։
12 Նրանից առավոտյան ոչինչ չպետք է մնա, նրանից ոչ մի ոսկոր չպետք է ջարդվի։ Ըստ Զատիկի օրենքի թող կատարեն այն։
13 Բայց այն մարդը, որ մաքուր է և հեռու ճանապարհորդության մեջ չէ, ու թերանում է Զատիկը կատարել, թող վերացվի իր ժողովրդից, քանի որ նա Տիրոջ նվերը իր ժամանակին չի մատուցել։ Այդ մարդը թող կրի իր մեղքի պատասխանատվությունը։
14 Եթե ձեր երկիր որևէ օտարական գա և Տիրոջ զատիկը կատարի, ապա այն թող կատարի ըստ զատկի օրենքի և ծեսի։ Մի օրենք թող լինի թե՛ եկվորի և թե՛ բնիկի համար”»։
15 Այն օրը, երբ խորանը կանգնեցվեց, ամպը ծածկեց խորանը՝ Վկայության տունը։ Երեկոյան խորանի վրա ամպը կրակի տեսք էր ստանում մինչև առավոտ։
16 Այդպես լինում էր մշտապես. ամպն այն ծածկում էր ցերեկը, իսկ գիշերը կրակի տեսք էր ունենում։
17 Իսկ երբ ամպը վերանում էր խորանի վրայից, Իսրայելի որդիները ճանապարհ էին ընկնում և որտեղ ամպը կանգնում էր, այնտեղ էլ բանակում էին։
18 Իսրայելի որդիները Տիրոջ հրամանով բանակում էին և Տիրոջ հրամանով մեկնում։ Այն բոլոր օրերին, երբ ամպը հովանի էր լինում խորանին, Իսրայելի որդիները բանակում էին։
19 Անգամ եթե ամպը բազում օրեր էր մնում խորանի վրա, Իսրայելի որդիները պահում էին Տիրոջ պատվերը և չէին մեկնում։
20 Եթե պատահեր, որ ամպը քիչ օրեր հովանի լիներ խորանին, Տիրոջ հրամանով բանակում էին և Տիրոջ հրամանով ճանապարհ ընկնում։
21 Եթե պատահեր, որ ամպը երեկոյից մինչև առավոտ լիներ և առավոտյան վերանար, անմիջապես մեկնում էին, ցերեկ լիներ թե գիշեր։ Եվ քանի դեռ ամպը չէր վերացել, նրանք չէին մեկնում։
22 Եթե ամպն անգամ մեկ ամիս մնար ու հովանի լիներ խորանին, Իսրայելի որդիները բանակում էին ու չէին մեկնում։
23 Նրանք միայն Տիրոջ հրամանով էին մեկնում։ Իսրայելի որդիները պահում էին Տիրոջ այս հրամանը, որ նա Մովսեսի միջոցով տվել էր իրենց։