Bible

Elevate

Your Sunday Morning Worship Service

Try RisenMedia.io Today!

Click Here

Leviticus 7

:
Armenian - NEA
1 Հանցանքի համար մատուցվող խոյի զոհաբերման կարգն այս է. դա սրբությունների սրբություն զոհ է։
2 Հանցանքի զոհը պետք է մորթել ողջակեզի խոյ մորթելու վայրում՝ Տիրոջ առջև, իսկ արյունը թող հեղի զոհասեղանի խարսխին՝ շուրջանակի։
3 Թող հանի նրա ամբողջ ճարպը, դմակը, փորի ողջ ճարպաթաղանթը և փորոտիքի ամբողջ ճարպը,
4 պոկի երկու երիկամները, դրանց վրայի ճարպը, մկանների վրայի՝ մինչև ազդրերը հասնող ճարպը և լյարդի բլթակը՝ երիկամներով հանդերձ։
5 Քահանան դրանք թող դնի զոհասեղանին՝ այրելու Տիրոջ համար. դա հանցանքի զոհ է։
6 Քահանայական դասի բոլոր արուները թող ուտեն դրանից. սուրբ վայրում թող ուտեն, քանի որ դա սրբությունների սրբություն զոհ է։
7 Ինչպես մեղքի զոհի պարագայում է, նույնը և հանցանքինն է։ Միևնույն օրենքն է երկուսի համար էլ։ Պատկանում է քահանային, որը կատարում է քավության կարգը։
8 Քահանային, որ ողջակեզի կարգ է կատարում, պատկանում է ողջակեզի մորթին։
9 Թոնրում պատրաստվող ամեն մի զոհ, ինչպես նաև կասկարայի կամ տապակի մեջ պատրաստվող ամեն մի զոհ, թող պատկանի այն քահանային, որ կատարում է այդ կարգը,
10 իսկ ձիթայուղով հունցված ամեն մի զոհ, ինչպես նաև չհունցվածը, պատկանում է Ահարոնի որդիներից յուրաքանչյուրին հավասարապես։
11 Այս է Տիրոջը մատուցվող փրկության զոհի կարգը.
12 եթե գոհության համար է մատուցվում այն, ապա իբրև գոհության զոհ թող մատուցեն ձիթայուղով հունցված նաշիհից պատրաստված բաղարջ հաց, ձիթայուղով օծված բաղարջ կարկանդակ, ձիթայուղով շաղախված նաշիհ։
13 Խաղաղության համար գոհության զոհը թող մատուցվի նաշիհի բաղարջ հացերով հանդերձ։
14 Իր յուրաքանչյուր ընծայի մի մասը Տիրոջը թող նվիրի, որպեսզի պատկանի խաղաղության զոհի արյունը հեղող քահանային։
15 Նրան թող պատկանի նաև խաղաղության համար մատուցված գոհության զոհի միսը, որը պիտի ուտվի նույն օրը, երբ զոհաբերվում է. մինչև առավոտ դրանից ոչինչ չպետք է մնա։
16 Իսկ եթե մատուցվածը ուխտի կամ կամավոր զոհ է, ապա դրա միսը կարող է ուտվել թե՛ զոհի մատուցման և թե՛ հաջորդ օրը,
17 իսկ մինչև երրորդ օրը մնացած զոհի միսը պետք է հրով այրվի։
18 Իսկ եթե մեկը խաղաղության իր զոհի՝ երրորդ օրը մնացած միսն ուտի, զոհաբերությունն ընդունելի չի լինի, և այն նրա օգտին չի համարվի, որովհետև այն անպետք է ու պիղծ։ Այն ուտողը մեղքի մեջ կընկնի։
19 Միսը, որ դիպել է որևէ պղծության, չի կարելի ուտել, այլ պետք է կրակով այրվի։ Միսը թող ուտեն բոլոր մաքուրները։
20 Այն անձը, որ անմաքուր լինելով կուտի խաղաղության զոհից, որ Տիրոջն է, թող կորչի իր ժողովրդի միջից։
21 Այն անձը, որ դիպչի որևէ պիղծ բանի՝ մարդկային պղծության կամ անմաքուր անասունների և կամ այլ գարշելի պղծությունների, և ապա ուտի խաղաղության զոհից, որ Տիրոջն է, թող կորչի իր ժողովրդի միջից»։
22 Տերն ասաց Մովսեսին.
23 «Խոսի՛ր Իսրայելի որդիների հետ և ասա՛. “Արջառի, ոչխարի ու այծի ճարպերից ոչինչ չուտեք։
24 Սատկածի կամ գազանից հոշոտվածի ճարպը կարող եք օգտագործել զանազան նպատակներով, սակայն ոչ իբրև կերակուր։
25 Ամեն ոք, որ ուտի այն անասունների ճարպից, որ մատուցվում են Տիրոջը՝ իբրև այրվող ընծա, թող կորչի իր ժողովրդի միջից։
26 Ձեր բոլոր բնակավայրերում արյուն չուտեք՝ ո՛չ թռչունի, ո՛չ անասունի։
27 Ամեն ոք, որ արյուն ուտի, թող կորչի իր ժողովրդի միջից”»։
28 Տերն ասաց Մովսեսին.
29 «Խոսի՛ր Իսրայելի որդիների հետ և ասա՛. “Ով Տիրոջը խաղաղության զոհ մատուցի, նա իր խաղաղության զոհից Տիրոջն ընծա թող մատուցի։
30 Նա իր ձեռքով թող մատուցի Տիրոջ ընծան՝ կրծքի ճարպն ու լյարդի բլթակը՝ դնելով Տիրոջ առջև,
31 և քահանան դրանք թող դնի զոհասեղանին, իսկ կուրծքը պատկանում է Ահարոնին ու նրա որդիներին։
32 Ձեր խաղաղության զոհի աջ թևը որպես հաս տվեք քահանային։
33 Ահարոնի որդիներից նա, ով կմատուցի փրկության զոհի արյունն ու ճարպը, նրան թող լինի աջ թևը՝ իբրև բաժին։
34 Որովհետև կուրծքն ու թևը ես վերցրի Իսրայելի որդիների խաղաղության զոհերից և տվեցի Ահարոն քահանային ու նրա որդիներին։ Դա Իսրայելի որդիների համար հավիտենական օրենք թող լինի”»։
35 Սրանք են իրավունքները Ահարոնի ու նրա որդիների՝ Տիրոջը նվիրաբերվող ընծաներից, այն օրվանից, երբ նրանց քահանա կարգեց։
36 Այն օրվանից, երբ Տերն օծեց նրանց, պատվիրեց, որ տրվի նրանց բաժինը Իսրայելի որդիներից՝ իբրև հավիտենական օրենք սերնդեսերունդ։
37 Այս է կարգը ողջակեզի, անարյուն զոհի, մեղքերի քավության, հանցանքի, նվիրագործման ու խաղաղության զոհերի,
38 ինչպես որ պատվիրեց Տերը Մովսեսին Սինա լեռան վրա այն օրը, երբ Տերը պատվիրեց, որ Իսրայելի որդիներն իրենց ընծաները մատուցեն Տիրոջ առջև՝ Սինայի անապատում։