Job 40
1 Եվ Տերը՝ Աստված, խոսեց ու Հոբին ասաց.
2 «Մի՞թե մեկը պիտի կարողանա իմ դատաստանը թյուրել, պիտի հանդիմանի՞ Աստծուն ու նրա առաջ պատասխա՞ն պիտի տա»։
3 Հոբը նորից խոսեց ու Տիրոջն ասաց.
4 «Էլ ինչո՞ւ դեռ դատվել՝ կշտամբված ու հանդիմանված. Տիրոջից եմ լսում այդ բաները ես։ Ոչնչություն եմ, ի՞նչ պատասխան պիտի տամ ես այդ մասին. միայն պիտի ափիբերան լինեմ։
5 Բերանս բացեցի մի անգամ, էլ երկրորդ անգամ բան չեմ ավելացնի»։
6 Տերը ամպերի միջից նորից խոսեց ու ասաց Հոբին.
7 «Այդպես չէ. տղամարդու պես պնդացրո՛ւ մեջքդ. հարցեր եմ տալու քեզ, ու պատասխա՛ն տուր ինձ։
8 Մի կողմ մի՛ նետիր իմ դատաստանը ու մի՛ մտածիր, թե ես քեզ այլ հայտնություն չեմ տվել, քան այն, որ դու արդար լինես։
9 Թե՞ կարծում ես, որ Տիրոջ հետ նույն բազուկն ունես կամ նրա հետ նույն ձայնով ես որոտում։
10 Դե ուրեմն բարձր կեցվա՛ծք ընդունիր, զորություն, փառք ու պատի՛վ առ վրադ։
11 Սուրհանդակնե՛ր ուղարկիր բարկությամբ, խոնարհեցրո՛ւ բոլոր գոռոզներին, խոնարհեցրո՛ւ և սառեցրո՛ւ ամբարտավաններին։
12 Անմիջապես խորտակի՛ր ամբարիշտներին,
13 առհասարակ բոլորին հողի մեջ ծածկի՛ր իսպառ, նրանց երեսներն անարգանքո՛վ ողողիր։
14 Ընդունե՞մ արդյոք, որ աջդ կարող է փրկել։
15 Իսկ ահա քո առաջն է, որովհետև գազաններն արջառի պես խոտ են ճարակում։
16 Ահա նրա ուժը մեջքին է, զորությունը՝ որովայնի պորտի շուրջը։
17 Իր պոչը նոճու պես տնկել է,
18 ջլերն իրար են հյուսված, կողերը պղնձից են, ողնաշարը՝ ձույլ երկաթից։
19 Տիրոջ արարածների սկիզբը նա է՝ խաղալիք դարձած հրեշտակների ձեռքին։
20 Ապառաժ լերան վրա հասնելով՝ տարտարոսում չորքոտանիների խրախճանք է սարքել։
21 Տեսակ-տեսակ ծառերի տակ է քուն մտնում, շամբի, եղեգի ու կնյունի տակ։
22 Նրա գլխավերևում հովանի են դառնում մեծամեծ ծառեր՝ անտառով մեկ, և բարդու սյուները։
23 Հեղեղ էլ լինի, նա չի զգա։ Անձնապաստան է. եթե Հորդանան գետն էլ դեպի իր բերանը դիմի,
24 իր ակնակապիճների մեջ կառնի այն, երբ նա խուսափի, կծակե՞ս նրա ռունգերը։
25 Կարո՞ղ ես կարթով բարձրացնել վիշապին, նրա դնչին պախուրց կդնե՞ս։
26 Փականք կդնե՞ս նրա քթին։ Սանձ կանցկացնե՞ս նրա բերանին։
27 Քեզ հետ կխոսի՞ հեզությամբ և քաղցր լեզվով։
28 Հետդ ուխտ կդնի՞։ Նրան քեզ իբրև հավիտենական ծառա կնվաճե՞ս։
29 Նրա հետ կխաղա՞ս, ինչպես թռչնի հետ, կամ ձագի պես թելով կկապե՞ս նրան։
30 Ազգեր կկերակրվեն նրանով, և փյունիկեցիների տոհմերը նրան իրենց մեջ կբաժանեն։
31 Բոլոր նավաստիները, մեկ տեղում հավաքվելով, նրա պոչից մի թեփ անգամ չեն պոկի. նրա գանգը ձկնորսների նավերում անգամ չի դրվի։
32 Դու ձեռքդ նրա վրա կդնես՝ հիշելով պատերազմը՝ նրա մարմնի պատճառով հարուցվելիք, որ էլ երբեք չկրկնվի։