Job 21
1 Հոբը նորից խոսեց ու ասաց.
2 «Ակա՛նջ դրեք, ակա՛նջ դրեք խոսքերիս։ Երանի չլիներ ձեզանից եկած մխիթարանքը։
3 Թո՛ւյլ տվեք դուք ինձ, ու ես կխոսեմ. գուցե չայպանեք խոսքերիս համար։
4 Իմ կշտամբանքը մարդկա՞նց կողմից է. և ինչո՞ւ չպետք է բարկանամ։
5 Զարմանում եք՝ նայելով վրաս, ձեռքներդ ծնոտներիդ դրած։
6 Հենց որ հիշում եմ, տագնապում եմ, քանզի ցավերն են պատել մարմինս։
7 Այդ ինչո՞ւ են ամբարիշտներն ապրում, ծերանում, բայց հարուստ են մնում։
8 Նրանց սերունդն ըստ ցանկության է, և զավակները՝ աչքների առաջ։
9 Նրանց տները հաջողված են, բարգավաճ, և ոչ մի տեղից՝ դույզն-ինչ երկյուղ։ Տիրոջից տանջանք չի հասնում նրանց։
10 Նրանց կովերը հաստատ ծնում են, հղիությունը երբեք չի վիժում.
11 նրանց ձագերն իրենց առջև են մշտապես։ Նրանց երեխաները խաղում են՝
12 ձեռքներն առած քնար ու սաղմոսարան, և ուրախանում երգերի ձայնից։
13 Ամբարիշտները կյանքները բարիքների մեջ են ավարտել, և գերեզմաններում հանգիստ ննջում են։
14 Եվ Տիրոջն ասում են. «Հեռո՛ւ ինձանից. քո ուղիները չեմ կամենում ես ճանաչել հիմա։
15 Ի՞նչ շահ ունենք, որ ծառայենք նրան, ի՞նչ օգուտ կա, որ նրան մոտենանք»։
16 Սրանց ձեռքին են բարիքները. չի նայում ամբարիշտների արարքներին։
17 Սակայն ամբարիշտների ճրագը կմարի. նրանց կհասնի կործանումը. զայրույթից վրեժի երկունքը կբռնի նրանց։
18 Ու կլինեն իբրև հարդ՝ հողմի բերանին, կամ թե չէ իբրև փոշի՝ մրրիկից քշվող։
19 Իր ունեցվածքը մի օր վերջ կտա իր որդիներին. Տերը կհատուցի և ճանաչել կտա իրեն։
20 Նրա աչքերը կտեսնեն իր սպանվելը, ու Տիրոջ ձեռքից չի ազատվի։
21 Որովհետև իր տան մեջ ապրում է իր կամքի համաձայն. նրա ամիսների թիվը կպակասի։
22 Չէ՞ որ Տերն է, որ ուսուցանում է հանճար, գիտություն, քանի որ ինքն է քննում իմաստուններին։
23 Նույնիսկ ամենաբարեկեցիկն ու հաջողակը, այնպիսին անգամ կմեռնի՝ սաստիկ անզգամ լինելով։
24 Իր որովայնը ճարպակալած է. ու իր ուղնուծուծը քամվելու է։
25 Հոգու դառնությունը կսպանի նրան, ու չի ճաշակի իր բարիքներից։
26 Բոլորը մեկտեղ կննջեն երկրի ընդերքում. և ապականությունը կծածկի նրանց։
27 Եվ հիմա գիտեմ, որ հանդգնությամբ հասել եք վրաս։
28 Հիմա դուք կասեք. «Իշխանի տունը որտե՞ղ է. ո՞ր հարկի տակ են ամբարիշտները բնակվում»։
29 Հարցրե՛ք ճանապարհի անցորդներին. և նրանց ցուցումները մի՛ արհամարհեք։
30 Չարը շտապում է դեպի անդարձ կորստյան այն օրը. քշվում է դեպի օրը հատուցման։
31 Ո՞վ է պատմելու նրա առաջ իր վարքի մասին, արածի համար ո՞վ պիտի հատուցի նրան։
32 Եվ ինքը դեպի գերեզման ուղղվեց. անքուն անցկացրեց-մնաց տապանում.
33 ձորի խիճերը քաղցր թվացին։ Նրա հետևից կգնան բոլորը, իսկ առջևից էլ՝ մարդիկ բյուրավոր։
34 Եվ ինչո՞ւ եք զուր տեղը ջանում մխիթարել ինձ. ձեր կողմից ինձ հանգստացնելն անիմաստ է»։