Bible

1 Այսպես է ասում Զորությունների Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը. «Վա՜յ Նաբավին, որ կործանվեց, Կարիաթիմն ամոթահար եղավ, գրավվեց. ամոթահար եղավ Մոսոգամբն ու պարտության մատնվեց։ 2 Մովաբն այլևս Եսեբոնում պարծենալու բան չունի։ Նրա մասին չարիք են նյութում, թե՝ “Եկե՛ք ազգի միջից նրան ոչնչացնենք, թող լռի ու պապանձվի”։ Հուրն է շրջում քո հետևից։ 3 Որովնայիմից լսվում է գուժկանների բոթը. “Մահ և կործանում. 4 Մովաբն ավերվեց”։ Գո՛ւյժ տվեք Սոգովրին, 5 քանզի Աղովթը ողբով լցվեց, և լացով են բարձրանում Որովնայիմի ճանապարհով։ Տագնապ ու կոտորածի բոթ լսեցի. 6 փախե՛ք ու փրկե՛ք ձեր անձերը ու կլինեք անապատի ցիռի նման։ 7 Հույսդ դրել էիր քո ամրոցների վրա, բայց պիտի վրա հասնեն նեղությունները, ու դու պիտի բռնվես։ Քամոսը գերի պիտի գնա իր քուրմերի ու իր իշխանների հետ։ 8 Միանգամից կործանում պիտի հասնի բոլոր քաղաքներին, մի քաղաք անգամ չպիտի փրկվի, բնակիչը պիտի ոչնչանա, դաշտեցին՝ բնաջնջվի»։ Այսպես է ասում Տերը. 9 «Մի նշա՛ն տվեք Մովաբին, որը տոչորվելով պիտի տոչորվի, իսկ նրա բոլոր քաղաքները անապատի պիտի վերածվեն բնակիչներ չլինելու պատճառով»։ 10 Թող անիծյալ լինի նա, ով Տիրոջ գործը անհոգությամբ կկատարի, թող անիծյալ լինի նաև նա, ով Տիրոջ սուրը արյունից հետ կպահի։ 11 «Իր մանկությունից ի վեր Մովաբը հանգի՜ստ էր, իր փառքին էր ապավինել. ամանից աման չէր թափվել և գերության չէր գնացել, դրա համար էլ նրա համն իր մեջ էր մնացել, և բույրը չէր նվազել։ 12 Ահա թե ինչու օրեր պիտի գան,- ասում է Տերը,- ու ես մարդիկ պիտի ուղարկեմ նրա մոտ, որոնք պիտի խոնարհեցնեն նրան, նրա անոթները պիտի մանրեն ու նրա ամանները փշրեն։ 13 Մովաբը պիտի ամաչի Քամովսից, ինչպես Իսրայելի տունն ամաչեց Բեթելից՝ իր ապավենից։ 14 Ինչո՞ւ եք ասում. “Հզոր ենք, կռվի մեջ զորեղ տղամարդ ենք”։ 15 Կորստյան մատնվեցին Մովաբը և նրա քաղաքները, նրա ընտիր-ընտիր երիտասարդները գնացին մեռնելու,- ասում է արքան, որի անունը Զորությունների Տեր է։ 16 Մովաբի օրհասը մոտ է, և ձախորդությունները մեծ արագությամբ նրա վրա են գալիս։ 17 Բոլորդ, որ նրա շուրջն եք, ցնցվե՛ք նրանով. ամենքդ, որ գիտեք նրա անունը, ասացե՛ք. “Ինչպե՞ս խորտակվեց գեղեցիկ ցուպը՝ մեծարանքի գավազանը”։ 18 Խոնարհվի՛ր քո փառքից և նստի՛ր խոնավության մեջ, ո՛վ դու դուստր, որ բազմել ես Դեբոնում, քանզի Մովաբը կորստյան մատնվեց, վրա հասավ քո ամրոցները կործանողը։ 19 Դու, որ նստում ես Արոերում, կանգնի՛ր ճանապարհներին, նայի՛ր և հարցրո՛ւ փախստականներին ու փրկվածներին, ասա՛. “Ի՞նչ տեղի ունեցավ”։ 20 Ամոթահար եղավ Մովաբը, որովհետև կործանվեց։ Ճչա՛ և աղաղակի՛ր, գո՛ւյժ տուր Առնովնին, թե Մովաբը կործանվեց։ 21 Դատաստանն է սպառնում Միսովրի երկրին՝ Քիլովնին, Հասսային, Մովփաթին, 22 Դեբոնին և Նաբավին, Բեթ Դեբլաթայիմին 23 ու Կարիաթայիմին, Բեթ Գամովղին և Բեթ Մավոնին, 24 Կարիավովթին, Բոսորին և Մովաբի երկրի հեռավոր ու մոտիկ բոլոր քաղաքներին։ 25 Ջարդվեց Մովաբի եղջյուրը, և նրա հանդգնությունը խորտակվեց»,- ասում է Տերը։ 26 «Հարբեցրե՛ք նրան, որովհետև նա հոխորտաց Տիրոջ դեմ. Մովաբը թող ծափ տա, որպեսզի ինքն էլ խայտառակ լինի։ 27 Արդյոք Իսրայելը քեզ համար ծաղրի առարկա չէ՞ր, իբրև թե գողության մեջ բռնված, երբ մարտնչում էիր նրա դեմ. նրա կողմից դու պիտի գերվես։ 28 Մովաբի բնակիչները թողեցին քաղաքները և բնակվեցին քարերի ծերպերում. նմանվեցին քարերի ծերպերում և խոռոչների ճեղքերում բույն դրած աղավնիներին։ 29 Լսեցի Մովաբի գոռոզության մասին, քանզի նա խիստ գոռոզացավ իր վեսությամբ, խրոխտությամբ ու ամբարտավանությամբ, մեծամիտ դարձավ նա։ 30 Ես էլ իմացա նրա արած գործերը։ Մի՞թե ըստ նրա կարողության չէին նրա բազուկները, բայց նա այդպես չգործեց։ 31 Այդ պատճառով ճի՛չ բարձրացրեք Մովաբի համար, ամեն կողմից ողբացե՛ք Մովաբին, այն մարդկանց, որոնք խզում, փետում ու մրում են իրենց մազերը։ 32 Պիտի մրմնջա Հազերի լացով. պիտի լաց լինենք քեզ համար, ո՛վ դու Սաբեմի՛ այգի։ Քո ճյուղերը տարածվում են ծովի վրայով և հասնում մինչև Հազեր. քո մրգերին և քո այգեքաղին հասավ կոտորածը։ 33 Կարմելոսից և մովաբացիների երկրից վերացան ուրախությունն ու ցնծությունը։ Գինի կար քո հնձաններում. այսուհետև առավոտները խաղող չպիտի ճմլեն, և երեկոները հնձանահարների ձայն չպիտի լսվի։ 34 Եսեբոնի աղաղակը հասավ մինչև Ելելա և մինչև Հասսա. նրանց քաղաքները, Սեգովրից մինչև Որովնայիմ, իրենց ձայնը բարձրացրին և գուժեցին մինչև Սաղես, որովհետև Եբերիմի ջուրն անգամ խորշակի տապից ցամաքեց։ 35 Կորստյան պիտի մատնեմ Մովաբը,- ասում է Տերը,- որ բագիններն էր բարձրանում և խնկարկում օտար աստվածներին։ 36 Դրա համար էլ իմ սիրտն իբրև փող գոչում է Մովաբի վրա, սիրտն իմ՝ իբրև շեփորի ձայն, ուղղված է այն մարդկանց, որոնք ընկած են պատերի տակ։ Դրա համար էլ ինչ հարստություն որ ուներ, մարդկանց ձեռքով պիտի կորչի։ 37 Բոլոր գլուխներն ամենուրեք պիտի սափրվեն, բոլոր մորուքները կտրվեն, բոլոր ձեռքերը կուրծք ծեծեն, բոլոր մարմինները քուրձ պիտի հագնեն։ 38 Մովաբի բոլոր տանիքներին ու նրա հրապարակներում ամբողջովին լաց ու կոծ է լինելու։ Ես փշրեցի Մովաբը ինչպես մի աման, որ ոչ մի բանի պիտանի չէ,- ասում է Տերը։- 39 Ինչպե՜ս այլակերպվեց, ողբացե՛ք, ինչպե՜ս իր թիկունքը դարձրեց ամոթալի ու ծաղրելի դարձավ, և նրան քինախնդիր եղան իրեն շրջապատողները»։ 40 Այսպես է ասում Տերը. «Ահա արծվի նման թշնամին առաջ պիտի սլանա և իր թևերը տարածի Մովաբի վրա։ 41 Պիտի գրավվի Կարիավովթը, պիտի նվաճվեն նրա ամրոցները, և այն օրը Մովաբի զորավոր մարդկանց սիրտը պիտի դառնա երկունքի մեջ գտնվող կանանց սրտի պես։ 42 Մովաբը՝ իբրև ժողովուրդ, պիտի կորչի, որովհետև նա հոխորտաց Տիրոջ դեմ։ 43 Վիհ, սարսափ ու որոգայթ պիտի լինի քեզ համար, ո՛վ դու, որ բնակվում ես Մովաբում. 44 ու նա, որ փախուստ է տալու սարսափից, պիտի ընկնի վիհը, իսկ վիհից ելնողը պիտի բռնվի որոգայթի մեջ, քանզի այն տարին, երբ դատելու լինեմ Մովաբին, ամեն ինչ նրա գլխին պիտի բերեմ,- ասում է Տերը։ 45 Որոգայթից փախչողները հասան Եսեբոնի տանիքների տակ, բայց Եսեբոնից կրակ դուրս եկավ, ու Սեհովն քաղաքից՝ բոց, լափեց Մովաբի իշխաններին և հարվածեց ամովնացիներին։ 46 Վա՜յ քեզ, Մովա՛բ, որ կորցրիր Քամոսի ժողովրդին, քանզի նրա որդիներն ու դուստրերը գերեվարվեցին։ 47 Բայց վերջին օրերը,- ասում է Տերը,- Մովաբի գերյալներին պիտի վերադարձնեմ»։ Մովաբի դատաստանը մինչև այստեղ է լինելու։