Bible

1 Այսպես է ասում Տերը. «Մի՞թե Իսրայելը որդիներ չունի և կամ վերակացուներ չունի՞։ Ինչո՞ւ Մեղքոմը տիրեց Գադի հողերին, ու Մեղքոմի ժողովուրդը նրա քաղաքներում է բնակվում։ 2 Դրա համար էլ,- ասում է Տերը,- օրեր են գալու, երբ Ռաբբաթում ամովնացիներին գույժ պիտի տամ քաղաքների մասին, որոնք անապատի պիտի վերածվեն ու անհետանան, նրանց բագինները հրով պիտի այրվեն, և Իսրայելը պիտի ստանա իր իշխանությունը,- ասում է Տերը։ 3 Աղաղակի՛ր, Եսեբո՛ն, որովհետև Գեհը կործանվեց, բողո՛ք բարձրացրեք, ո՛վ Ռաբայի դուստրեր, քո՛ւրձ հագեք, մոլեգնե՛ք, սգացե՛ք և ցանկապատերի շուրջն այս ու այն կո՛ղմ թափառեք, որովհետև Մեղքոմն իր քրմերի ու իշխանների հետ միասին գերի է գնում։ 4 Ինչո՞ւ ես ցնծում քո վրանների մեջ, ո՛վ Զեփ, և քո դաշտերում, ո՛վ անզգամ դուստր, որ ապավինել էիր քո գանձերին և ասում էիր. “Ո՞վ պիտի գա ինձ վրա”։ 5 Ահա ամեն կողմից սարսափ պիտի բերեմ քեզ քո շուրջը բնակվողներից,- ասում է Զորությունների Տերը.- դուք ցրվելու եք ամեն կողմ, ու ոչ ոք չի լինելու, որ հավաքի թափառականներին։ 6 Դրանից հետո եմ վերադարձնելու գերյալ ամովնացիներին»,- ասում է Տերը։ 7 Այսպես է ասում Զորությունների Տերը. «Այլևս իմաստություն չկա՞ Թեմանում, հանճարեղները խելակորո՞ւյս եղան. գնա՞ց նրանց իմաստությունը։ 8 Ծաղրի առարկա դարձավ նրա երկիրը։ Գնացե՛ք ապրելու թաքուն և դժվարին տեղերում, ո՛վ Դեդանի բնակիչներ, որովհետև նրանց վրա պիտի բերեմ մի ժամանակ, երբ գամ այցելելու նրանց։ 9 Այգեկութ անողները վրա հասան քեզ և մնացորդներ չեն թողնելու քեզ, ինչպես գիշերվա գողեր՝ իրենց ձեռքերը դնելու են նրանց վրա։ 10 Ես կործանեցի Եսավին և նրա թաքստյան տեղերը հայտնի դարձրի. այլևս նրանք չեն կարող թաքնվել։ Նրա զավակը կորստյան մատնվեց իր եղբոր և դրացու ձեռքով. 11 չկա քո որբը, որ ապրի, իսկ նրանց այրիներն ինձ վրա էին հույս դրել»։ 12 Այսպես է ասում Տերը. «Ահա նրանք, ում թույլատրված չէր բաժակից խմել, խմելով հարբեցին, իսկ դու բոլորովին անպատի՞ժ պիտի մնաս. դու չես արդարանա, այլ խմելով պիտի հարբես, 13 քանի որ ես իմ անձով երդվեցի,- ասում է Տերը,- որ Եդովմի ժառանգության մեջ ապականություն, նախատինք, անապատ ու անեծք պիտի դառնաս, իսկ նրանց բոլոր քաղաքները հավիտյանս ավերակ պիտի դառնան»։ 14 Լուր առա Տիրոջից, որ սուրհանդակներ ուղարկեց ազգերի մոտ, թե՝ «Հավաքվե՛ք ու գնացե՛ք նրա վրա, պատերազմի՛ դուրս ելեք, 15 որովհետև ահա մի փոքր ժամանակ ևս, և ես քեզ ազգերի մեջ փոքր ու մարդկանց մեջ արհամարհված կդարձնեմ։ 16 Այդ բանը քո գլխին բերեց քո նախատինքը, քո սրտի լրբությունը քեզ ստիպեց ժայռերի մեջ ծակամուտ լինել և խլեց քո բարձրացած բլրի զորությունը, որովհետև եթե արծվի պես բարձրացնես քո բույնը, այնտեղից էլ կիջեցնեմ քեզ,- ասում է Տերը։ 17 Եդովմն անապատ պիտի դառնա, ամեն ոք, ով անցնի նրա միջով, պիտի զարմանա ու սուլի նրա կրած բոլոր աղետների համար։ 18 Ինչպես Սոդոմն ու Գոմորը և նրանց բնակիչները կործանվեցին,- ասում է Տերը,- այնպես էլ մարդ չպիտի նստի նրա մեջ, մարդու որդի չպիտի բնակվի նրա մեջ։ 19 Ահա իբրև առյուծ՝ թշնամին Հորդանանի միջից դուրս պիտի գա դեպի Եթեմմա վայրը, որպեսզի արագորեն հալածական դարձնեմ նրանց այնտեղից։ Ո՞վ է այնտեղ ընտրյալը, որ այցի գամ նրան, կամ ո՞վ կհամարձակվի ելնել իմ դեմ, ո՞վ է այն հովիվը, որ կկանգնի իմ առջև»։ 20 Դրա համար լսե՛ք Տիրոջ խորհուրդը, որ նա խորհել է եդովմացիների վերաբերյալ, և նրա խորհուրդը, որ խորհել է Թեմանի բնակիչների մասին. «Ոչխարների հոտի վերջիններն էլ պիտի հարվածվեն, որ գնան, կանգնած չմնան, և հոտը չցրվի։ 21 Նրա կործանման ձայնից երկիրը ցնցվեց, քո բոթը հասավ Կարմիր ծով, լսվեց քո աղաղակը։ 22 Ահավասիկ թշնամին պիտի երևա արծվի պես, պիտի սլանա ու տարածի իր թևերը նրա ամրոցների վրա, և այդ օրը Եդովմի զորավոր մարդկանց սիրտը պիտի դառնա երկունքի մեջ գտնվող կանանց սրտի պես»։ 23 «Ամաչեցին Եմաթն ու Արփաթը, որովհետև չար լուր լսեցին, ալեկոծվեցին ծովի պես, զայրացան և չեն կարողանում հանգստանալ։ 24 Դամասկոսը վհատվեց, փախուստի դիմեց և կործանվեց. դողը բռնեց նրան, երկունքը վրա հասավ նրան, ինչպես ծննդկանին։ 25 Ինչպե՞ս է, որ նա չխնայեց իմ քաղաքը, այն ավանը, որը ես սիրեցի։ 26 Դրա համար քո հրապարակներում պիտի ընկնեն երիտասարդները, բոլոր կռվող մարդիկ պիտի զոհվեն այն օրը,- ասում է Զորությունների Տերը։- 27 Ես կրակ պիտի վառեմ Դամասկոսի պարսպի մեջ, որը պիտի ճարակի Ադերի որդիների հրապարակները»։ 28 Թագուհու ապարանքի մասին, որին հարված հասցրեց բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքան, այսպես է ասում Տերը. «Եկե՛ք հարձակվե՛ք Կեդարի վրա և սպանե՛ք Կեդեմի որդիներին։ 29 Նրանց վրանները, նրանց ոչխարները պիտի խլեն, նրանց շորերը, նրանց ամբողջ կահկարասին, նրանց ուղտերի երամակները պիտի վերցնեն իրենց համար։ Աղաղա՛կ բարձրացրեք, որ չորս կողմից նրանց կորուստ է սպառնում։ 30 Արա՛գ փախեք, ապրելու համար թաքստոցնե՛րը մտեք, ո՛վ ապարանքի բնակիչներ,- ասում է Տերը,- որովհետև բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքան ձեր մասին խորհուրդ է խորհել, խորհել է խորհուրդ քո դեմ։ 31 Վե՛ր կաց,- ասում է Տերը,- գնա՛ այն ազգի վրա, որը խաղաղ ապրում է հանգստության մեջ, որը ո՛չ դռներ ունի և ո՛չ էլ նիգեր, ապրում է առանձին։ 32 Թող նրանց ուղտերի երամակներն ավար դառնան, նրանց ոչխարների բազմությունները կորստյան մատնվեն, պիտի քշեմ, քամու բերանը պիտի տամ երեսները ածիլածներին, բոլոր կողմերից նրանց կործանում պիտի բերեմ,- ասում է Տերը։- 33 Ապարանքը հավիտյան պիտի վերածվի ջայլամների բնակավայրի և անապատի. մարդ չպիտի բնակվի այնտեղ, հողածնի որդին այնտեղ չպիտի ապրի»։ 34 Հուդայի արքա Սեդեկիայի թագավորության սկզբում Տերը Երեմիա մարգարեի միջոցով խոսեց Ելամի մասին և ասաց. 35 այսպես է ասում Զորությունների Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը. «Ահա խորտակվեց Ելամի աղեղը՝ նրանց բռնապետությունը։ 36 Երկրի չորս ծագերից չորս հողմ եմ բերելու Ելամի վրա և նրանց ցրիվ եմ տալու այդ չորս հողմերին։ Չի լինելու մի ազգ, որի մոտ չհասնեն Ելամի թափառականները։ 37 Նրանց պիտի սարսափեցնեմ իրենց թշնամիների առաջ, որոնք պահանջում էին նրանց հոգիները։ Նրանց վրա պիտի բերեմ իմ բարկությունն ու ցասումը,- ասում է Տերը,- և իմ սուրը պիտի արձակեմ նրանց հետևից, մինչև որ այն իսպառ ջնջի նրանց։ 38 Իմ աթոռը Ելամում պիտի դնեմ և այնտեղից պիտի վերացնեմ թագավորներին ու մեծամեծներին,- ասում է Տերը։- 39 Բայց ես վերջին օրերին Ելամի գերյալներին պիտի վերադարձնեմ»,- ասում է Տերը։ Ելամի մասին այս խոսքը հայտնվեց Սեդեկիայի թագավորության սկզբին։