Bible

1 Մատթանի որդի Սափատիան, Պասքորի որդի Գոդողիան, Սեղեմիայի որդի Հովաքաղը և Մելքիայի որդի Պասքորը լսեցին Երեմիայի խոսքերը, որ նա խոսում էր ամբողջ ժողովրդին՝ ասելով. 2 այսպես է ասում Տերը. «Ով որ մնա այս քաղաքում, սրով, սովով ու մահով պիտի մեռնի, իսկ ով գնա քաղդեացիների մոտ, պիտի ապրի. նրա համար իր հոգին վերագտնվածի պես պիտի լինի, նա պիտի փրկվի»։ 3 Այսպես է ասում Տերը. «Այդ քաղաքն անպատճառ պիտի մատնվի բաբելացիների թագավորի զորքի ձեռքը, պիտի գրավեն դա»։ 4 Իշխաններն ասացին թագավորին. «Թող սպանվի այս մարդը, որովհետև այդպես նա թուլացնում է բազուկները կռվող մարդկանց, որոնք մնացել են այս քաղաքում, և բազուկները ամբողջ ժողովրդի՝ այդպիսի խոսքեր ասելով նրան. այս մարդը ոչ թե օգուտի և խաղաղության խոսքեր է ասում ժողովրդին, այլ չարության»։ 5 Իսկ Սեդեկիա արքան, ամենևին ձեռնհաս չլինելով նրանց դեմ որևէ բան անելու, ասաց. «Ահա նա ձեր ձեռքում է»։ 6 Առան Երեմիային և նրան գցեցին թագավորի որդի Մելքիայի գուբը, որ գտնվում էր բանտի գավթում։ Երեմիային պարաններով իջեցրին գուբը։ Գբի մեջ ջուր չկար, այլ լոկ տիղմ էր։ Երեմիան մնաց տիղմի մեջ։ 7 Եթովպացի Աբդիմելեքը՝ ներքինի մի մարդ, որը թագավորի ապարանքում էր, լսեց, որ Երեմիային գցել էին գուբը։ Արքան նստած էր Բենիամինի դռանը. 8 թագավորական ապարանքից նրա մոտ գնաց Աբդիմելեքը, խոսեց թագավորի հետ ու ասաց. 9 «Տե՛ր արքա, այդպես վարվելով Երեմիա մարգարեի հետ՝ այդ մարդիկ չարիք գործեցին, որովհետև նրան նետեցին գուբը, որի ներսում նա մեռնելու է։ Դու չարիք գործեցիր՝ սովի միջոցով մահվան մատնելով Աստծու մարդուն, քանի որ այս քաղաքում հաց չկա»։ 10 Թագավորը եթովպացի Աբդիմելեքին հրաման տվեց ու ասաց. «Դու քեզ հետ այստեղից երեսուն մա՛րդ վերցրու, մարգարեին հանե՛ք այն գբից, որպեսզի չմեռնի»։ 11 Աբդիմելեքն իր հետ վերցրեց մարդկանց, գնաց թագավորի ապարանքը, գետնափոր գանձատունը, այնտեղից առավ հին կապերտներ ու հին պարաններ և դրանք իջեցրեց Երեմիայի մոտ՝ գբի մեջ։ 12 Եթովպացի Աբդիմելեքը Երեմիային ասաց. «Հին կապերտներն ու բրդերը դի՛ր քո թևատակերին՝ պարանների տակ»։ Երեմիան այդպես էլ արեց։ 13 Նրան պարաններով քաշեցին և հանեցին այդ գբից։ Երեմիան նստեց բանտի գավթի մեջ։ 14 Սեդեկիա արքան մարդ ուղարկեց և մարգարեին կանչեց իր մոտ՝ Ասսալիսայի կացարանը, որը գտնվում էր Տիրոջ տաճարի մեջ։ Արքան նրան ասաց. «Մի բան պիտի հարցնեմ քեզ, բայց չլինի թե ինձնից բան պահես»։ 15 Իսկ Երեմիան թագավորին ասաց. «Եթե պատմեմ քեզ, արդյոք ինձ մահով չե՞ս մեռցնի, իսկ եթե քեզ որևէ խրատ տամ, ինձ չե՞ս լսի»։ 16 Սեդեկիա արքան գաղտնի երդում տվեց նրան և ասաց. «Կենդանի է Տերը, որ մեր մեջ այս շունչն է արարել. քեզ չեմ սպանելու և չեմ մատնելու այն մարդկանց ձեռքը, որոնք քո հոգին են պահանջում»։ 17 Երեմիան նրան ասաց. այսպես է ասում Զորությունների Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը. «Եթե ելնես գնաս բաբելացիների արքայի զորավարի մոտ, ապա քո անձը ողջ կմնա, և այս քաղաքը հրով չի այրվի, կապրեք դու էլ, քո տունն էլ։ 18 Իսկ եթե չգնաս բաբելացիների արքայի իշխանների մոտ, այս քաղաքը կմատնվի քաղդեացիների ձեռքը, դա հրով կայրեն, և դու նրանց ձեռքից չես փրկվի»։ 19 Սեդեկիա արքան Երեմիային ասաց. «Ես կասկած ունեմ քաղդեացիների մոտ փախած հրեաների նկատմամբ. գուցե ինձ մատնեն նրանց ձեռքը, և նրանք ծաղրուծանակի ենթարկեն ինձ»։ 20 Իսկ Երեմիան ասաց. «Չեն մատնի քեզ, սակայն լսի՛ր Տիրոջ խոսքերը, որ ես հայտնում եմ քեզ. քեզ համար լավ կլինի, և քո անձը կփրկվի։ 21 Իսկ եթե չկամենաս գնալ, ապա արդյունքը կլինի այն բանը, որ Տերն ինձ ցույց է տվել։ 22 Ահավասիկ այն բոլոր կանայք, որոնք մնացել են քո՝ Հուդայի թագավորիդ տանը, պիտի տարվեն բաբելացիների արքայի իշխանների մոտ։ Նրանք պիտի ասեն. “Մարդիկ, որոնք քեզ հետ խաղաղության մեջ էին, քեզ խաբեցին և հաղթեցին, մոլորության մեջ գցեցին քո ոտքերը և երես դարձրին քեզնից։ 23 Քո բոլոր կանանց ու որդիներին պիտի հանեն տանեն քաղդեացիների մոտ, և դու էլ նրանց ձեռքից չես փրկվելու, որովհետև բաբելացիների թագավորի ձեռքով պիտի բռնվես, իսկ այս քաղաքը պիտի այրվի հրով”»։ 24 Թագավորը նրան ասաց. «Ո՛վ մարդ, թող ոչ ոք չիմանա այդ բաների մասին, թե չէ կմեռնես։ 25 Իսկ եթե իշխանները լսեն, որ խոսեցի քեզ հետ, և գան քեզ մոտ ու ասեն. “Պատմի՛ր մեզ՝ ի՛նչ խոսեցիր արքայի հետ, մեզնից մի՛ թաքցրու, մենք քեզ չենք սպանի” կամ թե՝ “Արքան քեզ ի՞նչ ասաց”,- 26 ապա նրանց կասես. “Ես գութ աղերսեցի արքայի առաջ, որ ինձ նորից հետ չդարձնի Հովնաթանի տունը, որ այնտեղ մեռնեմ”»։ 27 Բոլոր իշխանները եկան Երեմիայի մոտ ու հարցուփորձ արեցին նրան. նա պատմեց նրանց այն ամենը, ինչ իրեն պատվիրել էր թագավորը, ու նրան հանգիստ թողեցին, որովհետև ոչինչ հայտնի չդարձավ։ 28 Ու Երեմիան նստեց բանտի գավթում մինչև այն ժամանակ, երբ Երուսաղեմը գրավվեց։