Jeremiah 39
1 Երուսաղեմի գրավվելու ժամանակ՝ Հուդայի Սեդեկիա արքայի իններորդ տարում, տասներորդ ամսին, բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքան ինքն իր ամբողջ զորքով եկավ հասավ Երուսաղեմ և պաշարեց այն։
2 Սեդեկիայի տասնմեկերորդ տարում՝ չորրորդ ամսին, ամսի իններորդ օրը, պարիսպը ճեղք տվեց,
3 և բաբելացիների արքայի բոլոր զորավարները՝ Ներգել-Սարասարը, Սարմագադ-Նաբուվը, Սարսեքիմը, Ռափսարիսը և Ներգելսարասարը, Ռաբմագն ու բաբելացիների արքայի այլ իշխաններ, մտան և բազմեցին միջին դռան առաջ։
4 Երբ Հուդայի Սեդեկիա արքան և բոլոր կռվող մարդիկ տեսան նրանց, գիշերով փախան և արքունի այգու ճանապարհով, պարիսպների միջև գտնվող դարպասով ելան քաղաքից, դուրս եկան Արաբայի ճանապարհը։
5 Նրանց հետապնդեցին քաղդեացիների զորքերը և Երիքովի դաշտում հասան Սեդեկիային, բռնեցին նրան ու բերեցին Եմաթի երկիրը՝ Դեբլաթա, բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքայի առաջ, որը նրա հետ դատաստան տեսավ։
6 Բաբելացիների արքան Դեբլաթայում Սեդեկիայի առաջ սպանեց նրա որդիներին։ Բաբելացիների արքան նաև կոտորեց Հուդայի բոլոր ազնվականներին,
7 Սեդեկիայի աչքերը կուրացրեց, կապեց նրան պղնձե շղթաներով, որպեսզի նրան տանի Բաբելոն։
8 Քաղդեացիները հրով այրեցին թագավորի տունն ու ժողովրդի տները և քանդեցին Երուսաղեմի պարիսպները։
9 Ժողովրդի մնացած մասին, որ մնացին քաղաքում, և իրենց կողմն անցածներին, ինչպես և ժողովրդի թափթփուկներին Նաբուզարդան դահճապետը քշեց Բաբելոն։
10 Աղքատ ու ընչազուրկ ժողովրդին Նաբուզարդան դահճապետը թողեց նույն տեղում՝ Հուդայի երկրում, և այն օրն իսկ նրանց տվեց այգիներ ու ջրարբի հողեր։
11 Բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքան Երեմիային հանձնեց Նաբուզարդան դահճապետի ձեռքը և պատվիրեց նրան՝ ասելով.
12 «Վերցրո՛ւ դրան, աչքդ պահի՛ր դրա վրա. ոչ մի վատ բան չանես դրան, այլ ինչ որ քեզ ասի, կանես դրա համար»։
13 Ապա Նաբուզարդան դահճապետին ու Նաբուսազաբան ներքինապետին, Ներգելսարասար մոգպետին ու բաբելացիների արքայի բոլոր մեծամեծներին ուղարկեցին Երեմիայի մոտ,
14 նրան հանեցին բանտից և հանձնեցին Սափանի որդի Աքիկամի որդի Գոդողիային. նրան տարան մի տուն, և նա ապրում էր ժողովրդի մեջ։
15 Մինչ Երեմիան բանտի գավթում նեղության մեջ էր, Տերը խոսեց նրա հետ և ասաց.
16 «Գնա՛ և հայտնի՛ր եթովպացի Աբդիմելեքին, թե այսպես է ասում Զորությունների Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը. “Ահա ես այդ քաղաքի մասին ասած իմ խոսքը պիտի գործադրեմ չարիքի և ոչ թե բարիքի համար. դա պիտի կատարվի այն օրը, քո աչքի առաջ։
17 Իսկ քեզ այդ օրը պիտի փրկեմ,- ասում է Տերը։- Քեզ ոչ թե պիտի տամ այն մարդկանց ձեռքը, որոնցից դու երկնչում ես,
18 այլ անպայման պիտի ազատեմ քեզ. դու սրով չպիտի ընկնես, և քո անձը քեզ համար պիտի լինի վերստին գտնված, քանզի դու հույսդ ինձ վրա դրեցիր”»,- ասում է Տերը։