Jeremiah 37
1 Հովակիմի որդի Հեքոնիայի փոխարեն թագավորեց Հովսիայի որդի Սեդեկիան, որին Հուդայի երկրի վրա թագավոր կարգեց բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքան։
2 Նա, իր ծառաներն ու երկրի ժողովուրդը ևս ականջ չդրեցին Տիրոջ խոսքերին, որ հայտնել էր Երեմիա մարգարեի միջոցով։
3 Սեղեմիայի որդի Հովաքաղին և Մաասիայի որդի Սոփոնիային, որ քահանա էր, Սեդեկիա արքան ուղարկեց Երեմիա մարգարեի մոտ՝ ասելով. «Դու մեզ համար աղոթի՛ր Տիրոջը՝ մեր Աստծուն»։
4 Երեմիան գնում-գալիս էր ամբոխի մեջ, ու նրան բանտ չգցեցին։ Այն ժամանակ փարավոնի զորքը ելավ եգիպտացիների երկրից, որի մասին լսելով՝ քաղդեացիները, որոնք պաշարել էին Երուսաղեմը, հեռացան Երուսաղեմից։
5 Տերը խոսեց Երեմիա մարգարեի հետ և ասաց.
6 «Այսպես է ասում Տերը՝ Իսրայելի Աստվածը. այսպես կասեք Հուդայի արքային, որն ինձ մոտ է ուղարկել ձեզ՝ փնտրելու ինձ. ահա փարավոնի զորքը, որը եկել է ձեզ օգնության, նորից պիտի վերադառնա Եգիպտոս,
7 իսկ քաղդեացիները կրկին պիտի վերադառնան այստեղ. պիտի պատերազմեն այս քաղաքի դեմ, պիտի գրավեն և հրով այրեն այն»։
8 Այսպես է ասում Տերը. «Դուք ինքներդ ձեր մեջ մի՛ մտածեք. “Քաղդեացիները ելան հեռացան մեզնից”։ Նրանք ձեզնից ձեռք չեն քաշելու։
9 Անգամ եթե ձեզ հետ կռվող քաղդեացիների ամբողջ զորքը կոտորեք, այն վիրավորները, որոնք մնալու են նրանցից, ամեն կողմից պիտի ելնեն ու հրով այրեն այս քաղաքը»։
10 Երբ քաղդեացիների բանակը եգիպտացիների զորքերի ահից հեռացավ Երուսաղեմից,
11 Երեմիան դուրս եկավ Երուսաղեմից, որպեսզի գնա Բենիամինի երկիրը և այնտեղ՝ ժողովրդի մեջ, գնի իր բաժին հողը։
12 Նա եկավ հասավ Բենիամինի դուռը։ Այդտեղ մի մարդ կար, որի մոտ իջևանել էր, անունը՝ Սարու, Անանիայի որդի Սեղեմիայի տղան, որը բռնեց Երեմիա մարգարեին և ասաց. «Դու փախել ես և ուզում ես քաղդեացիների մոտ գնալ»։
13 Իսկ Երեմիան ասաց. «Սուտ ես ասում, ես չեմ փախչում քաղդեացիների մոտ»։ Բայց նա չլսեց նրան։ Սարուն Երեմիային բռնեց և բերեց իշխանների մոտ։
14 Իշխանները զայրացան Երեմիայի վրա, գանահարեցին ու բանտարկեցին նրան Հովնաթան ատենադպրի ապարանքում, քանի որ սրա ապարանքը բանտի էին վերածել։
15 Երեմիան ընկավ Այերինովթ, այն տունը, որտեղ գուբն էր։ Այդտեղ Երեմիան անցկացրեց երկար օրեր։
16 Սեդեկիա արքան մարդ ուղարկեց ու կանչեց նրան։ Իր տան մեջ թագավորը ծածուկ հարցրեց նրան՝ ասելով. «Տիրոջ կողմից որևէ պատգամ չկա՞ արդյոք»։ Երեմիան ասաց. «Այո՛, կա»։ Ապա ասաց. «Բաբելացիների թագավորի ձեռքը պիտի մատնվես։
17 Քո և քո ծառաների ու ժողովրդի հանդեպ ի՞նչ մեղք գործեցի,- ասաց Երեմիան Սեդեկիա թագավորին,- որ դու ինձ բանտ ես նստեցրել։
18 Իսկ ո՞ւր են ձեր այն մարգարեները, որոնք մարգարեություն էին անում ու ասում, թե բաբելացիների արքան չի գալու այս երկիրը՝ ձեզ վրա։
19 Արդ, լսի՛ր, աղաչում եմ, տե՛ր իմ արքա, թող աղերսանքս քո առաջ գա. ինչո՞ւ ես ինձ նորից հետ դարձնում Հովնաթան ատենադպրի տունը, որ այնտեղ մեռնեմ»։
20 Սեդեկիա արքան հրաման արձակեց, և նրան գցեցին բանտի գավիթը։ Նրան դրսից հացագործներն օրը մի նկանակ հաց էին տալիս, մինչև որ հացը քաղաքից բոլորովին կտրվեց։ Եվ Երեմիան մնաց բանտի գավթում։