Ezekiel 24
1 Տիրոջ խոսքն ինձ ուղղվեց իններորդ տարում՝ տասներորդ ամսին, ամսվա տասներորդ օրը, և ասաց.
2 «Մարդո՛ւ որդի, քեզ համար գրի՛ր այն օրվա նշանը, երբ բաբելացիների արքան, ճիշտ այդ օրվանից սկսած, Երուսաղեմի վրա հարձակվեց։
3 Այս առակը կպատմես դառնացնող ժողովրդին ու նրանց կասես. “Տերը՝ Աստված, այսպես է ասում. կաթսա՛ տեղադրիր, տեղադրի՛ր և դրա մեջ ջո՛ւր լցրու։
4 Մեջը դի՛ր մսի կտորները, բոլոր ընտիր կտորները՝ ազդրն ու թիակը՝ ոսկորներից զատված և վերցված,
5 ընտիր-ընտիր անասուններից, իսկ ոսկորները կաթսայի տակ կայրեք։ Թող եռա, շատ եռա, նրա մեջ ոսկորները թող եփվեն”։
6 Դրա համար Ամենակալ Տերն այսպես է ասում. “Ո՛վ արյունոտ քաղաք, կաթսա՝ լի ժանգով. ժանգն էլ նրա միջից դեռ չի անցել։ Միսը կտոր-կտոր դուրս է հանել դրա միջից՝ նրա վրա առանց վիճակ գցելու,
7 որովհետև նրա արյունը դեռ նրա մեջ է։ Այն սալաքարի վրա եմ դրել, այլ ոչ թե գետնին թափել՝ հողով ծածկելու համար,
8 մինչև որ իմ զայրույթը ելնի՝ վրեժխնդրություն պահանջելու։ Արյունն էլ եմ դրել սալաքարի վրա, որպեսզի ծածուկ չմնա”։
9 Դրա համար Ամենակալ Տերն այսպես է ասում. “Վա՜յ արյունոտ քաղաքին.
10 ես ավելացնելու եմ փայտը, շատացնելու եմ փայտի կտորները, բորբոքելու եմ կրակը, որպեսզի միսը հալվի, մսաջուրը պակասի, ոսկորներն էլ խանձվեն,
11 և կաթսան թող իր ածուխների վրա մնա։ Կրակը թող բորբոքված լինի, որպեսզի կաթսան վառվի, կրակ կտրի, նրա պղինձը հալվի, պղծությունն էլ՝ նրա ներսում, նրա ժանգը վերանա։
12 Եվ նրա ժանգը կնվազի, բայց նրա առատ ժանգը միջից դուրս չի գա, այլ իբրև ամոթանք կմնա մսաջրի մեջ,
13 այն բանի համար, որ պղծվում էիր, և չես մաքրվելու քո պղծությունից։ Ինչպե՞ս կարող է մաքրվել, քանի դեռ իմ զայրույթը նրա հանդեպ ի կատար չեմ ածել։
14 Ես՝ Տերս, խոսեցի։ Կգա ժամանակ, այդպես կանեմ ու հետ չեմ կանգնի, ոչ էլ կողորմեմ, ոչ էլ կսփոփեմ, այլ ըստ քո բռնած ճանապարհի ու քո վարմունքի էլ քեզ կպատժեմ,- ասում է Ամենակալ Տերը։- Ուստի քեզ դատելու եմ ըստ քո թափած արյան, ըստ քո խորհուրդների եմ քեզ պատժելու, ո՛վ դու, պի՛ղծ ու անվանարկյա՛լ, որ սաստկացրել ես ինձ դառնացնելը”»։
15 Տիրոջ խոսքն ինձ ուղղվեց ու ասաց.
16 «Մարդո՛ւ որդի, ահա ես մի հարվածով քեզնից վերցնում եմ այն, ինչ ցանկալի է քո աչքին, իսկ դու չկոծես ու չողբաս, քեզնից թող արցունք դուրս չգա,
17 որովհետև հեծությունն արյան ու սգի մեջ է։ Թող վարսերդ չհյուսվեն, կոշիկներդ կրկին ոտքերիդ լինեն, չմխիթարվես նրանց շուրթերի խոսքերով և չուտես մարդկանց հացը»։
18 Առավոտյան խոսեցի ժողովրդի հետ, ինչպես որ Տերն էր ինձ պատվիրել։ Իսկ երեկոյան կինս մեռավ։ Հաջորդ առավոտյան արեցի այնպես, ինչպես որ Տերն էր ինձ պատվիրել։
19 Եվ ժողովուրդն ինձ ասաց. «Չես հայտնում մեզ, թե այդ ի՛նչ ես անում»։
20 Ու նրանց ասացի. «Տիրոջ խոսքն ինձ ուղղվեց ու ասաց.
21 “Ասա՛ Իսրայելի տանը. Տերը՝ Աստված, այսպես է ասում. ահա ես պղծելու եմ իմ սրբարանը՝ ձեր զորության պարծանքի առարկան, այն, որ ցանկալի է ձեր աչքին, և նրանց, որոնց մասին ձեր հոգիները խնամք են տանում. ձեր տղաներն ու աղջիկները, որ ձեզնից են մնացել, սրով են ընկնելու։
22 Դուք էլ անելու եք այնպես, ինչպես ես եմ արել. նրանց բերանի խոսքերով չեք մխիթարվելու, մարդկանց հացն էլ չեք ուտելու։
23 Ձեր վարսերը մնալու են ձեր գլուխներին, կոշիկները՝ ձեր ոտքերին։ Չեք կոծելու և ողբալու, հալվելու-մաշվելու եք ձեր անիրավությունների մեջ, և յուրաքանչյուրն իր եղբորը չի մխիթարելու։
24 Եզեկիելը ձեզ համար մի նշան է լինելու. ինչ որ ինքն անի, նրա օրինակով դուք էլ նույնն եք անելու։ Երբ այդ ամենը վրա հասնի, կիմանաք, որ ես եմ Ամենակալ Տերը։
25 Դո՛ւ էլ, մարդո՛ւ որդի. չէ՞ որ այն օրը, երբ նրանցից վերցնեմ իրենց զորությունը, հպարտությունն ու պարծանքը, նրանց աչքի համար ցանկալին, իրենց հոգիների հպարտությունը, նրանց տղաներին ու աղջիկներին,
26 չէ՞ որ այդ օրը փրկվածը քեզ մոտ է գալու՝ քո ականջներին գույժը հաղորդելու։
27 Այն օրը փրկվածի առջև բացվելու է բերանդ. խոսելու ես, այլևս համր չես մնալու և նրանց համար նշան ես լինելու։ Եվ կիմանան, որ ես եմ Տերը”»։