Bible

1 Ագրիպպասը Պողոսին ասաց. «Թույլատրված է, որ քո մասին խոսես»։ Այդ ժամանակ Պողոսը, ձեռքը երկարելով, պատասխանեց. 2 «Իմ մասին հրեաների արած բոլոր ամբաստանությունների համար, Ագրիպպա՛ս արքա, ինձ երանելի եմ համարում, քանի որ այսօր քո առաջ եմ պատասխան տալու։ 3 Եվ մանավանդ նրա համար, որ գիտակ ես հրեաների բոլոր կրոնական ավանդույթներին և խնդիրներին. այդ պատճառով աղաչում եմ, որ համբերությամբ լսես ինձ։ 4 Բոլոր հրեաներն էլ տեղյակ են իմ կյանքին մանկությունիցս ի վեր, որը հենց սկզբից անցել է Երուսաղեմում՝ իմ ազգի մեջ։ 5 Վաղուց ի վեր գիտեն, եթե կամենան վկայել, որ ես որպես փարիսեցի ապրել եմ մեր կրոնի խստագույն օրենքների համաձայն։ 6 Եվ այժմ, ատյանի առաջ կանգնած, դատվում եմ Աստծուց մեր հայրերին տրված խոստումի հույսի համար։ 7 Գիշեր ու զօր անդադար պաշտամունք կատարելով՝ մեր տասներկու ցեղերը հուսացել են դրան հասնել։ Այդ հույսի համար, ո՛վ արքա, ես էլ ամբաստանվում եմ հրեաների կողմից։ 8 Ձեզ ինչո՞ւ է անհավատալի թվում, որ Աստված մեռելներին հարություն կտա։ 9 Ես ինքս էլ օրինավոր էի համարում շատ բան Նազովրեցի Հիսուսի անվանը հակառակ գործել, 10 որ արեցի Երուսաղեմում իսկ. քահանայապետներից իշխանություն ստանալով՝ սրբերից շատերին ես բանտարկում էի և նրանց սպանությանը համաձայն էի։ 11 Բոլոր ժողովարաններում շատ անգամ նրանց պատժելով՝ բռնադատում էի, որ հայհոյեն. առավել ևս մոլեգնելով նրանց դեմ՝ հալածում էի մինչև օտար քաղաքներ»։ 12 «Երբ քահանայապետների իշխանությամբ ու հրամանով Դամասկոս էի գնում, 13 կեսօրին ճանապարհին, ո՛վ արքա, տեսա, որ երկնքից արեգակի լուսավորությունից առավել ուժեղ մի լույս փայլատակեց իմ և ինձ հետ գնացողների շուրջը։ 14 Եվ երբ մենք բոլորս գետնին ընկանք, լսեցի մի ձայն, որ ինձ ասում էր եբրայեցիների լեզվով. “Սավո՛ւղ, Սավո՛ւղ, ինչո՞ւ ես ինձ հալածում. քեզ համար դժվար է խթանին ոտքի թաթով հարվածել”։ 15 Ես հարցրի. “Ո՞վ ես, Տե՛ր”։ Տերն ասաց. “Ես Հիսուսն եմ, որին դու հալածում ես։ 16 Բայց վե՛ր կաց ու կանգնի՛ր ոտքերիդ վրա. ես քեզ երևացի այն նպատակով, որ քեզ նշանակեմ պաշտոնյա և վկա այն ամենի, որ տեսար, և այն բաների, որոնցով պիտի երևամ քեզ՝ 17 փրկելու ժողովրդիցդ և հեթանոսներից, որոնց մեջ քեզ պիտի ուղարկեմ, 18 որպեսզի բացես նրանց աչքերը, նրանց խավարից դեպի լույս դարձնես և սատանայի իշխանությունից՝ դեպի Աստված, որպեսզի նրանք մեղքերի թողություն ստանան և սրբերի հետ՝ ժառանգության բաժին՝ իմ հանդեպ ունեցած հավատով”։ 19 Ուստի, ո՛վ Ագրիպպաս արքա, ես երկնային տեսիլքին անհնազանդ չգտնվեցի, 20 այլ նախ բոլոր նրանց, որ Դամասկոսում էին ու Երուսաղեմում և Հրեաստանի բոլոր գավառներում, ապա նաև հեթանոսներին քարոզեցի, որ զղջան և դառնան կենդանի Աստծուն ու ապաշխարության արժանի գործեր անեն։ 21 Դրա համար հրեաները, տաճարում ինձ բռնելով, փորձեցին սպանել։ 22 Աստծուց օգնություն հասավ, և ես մինչև այսօր ողջ մնացի՝ վկայելով փոքրին ու մեծին, ոչինչ չասելով այն բաներից դուրս, ինչ մարգարեներն ու Մովսեսն են խոսել լինելիք դեպքերի մասին, 23 որ Քրիստոսը չարչարվելու է, և մեռելներից առաջին հարություն առնողը լույս է ավետարանելու ժողովրդին ու հեթանոսներին»։ 24 Երբ նա այս պատասխանը տվեց, Փեստոսը բարձր ձայնով ասաց. «Ցնորվում ես, Պողո՛ս, քո մեծ գրագիտությունը քեզ խելացնորության է տանում»։ 25 Իսկ Պողոսն ասաց. «Չեմ ցնորվում, պատվակա՛ն Փեստոս, այլ զգաստության և ճշմարտության խոսքեր եմ արտասանում։ 26 Արքան այս բաներին գիտակ է, դրա համար համարձակ եմ խոսում, քանի որ չեմ կամենում այս բոլորից որևէ բան քեզնից ծածկել, որովհետև այս ամենը մի խուլ անկյունում չի եղել։ 27 Ագրիպպա՛ս արքա, մարգարեներին հավատո՞ւմ ես. գիտեմ, որ հավատում ես»։ 28 Ագրիպպասը Պողոսին պատասխանեց. «Քիչ է մնում՝ ինձ էլ համոզես, որ քրիստոնյա դառնամ»։ 29 Պողոսն ասաց. «Կխնդրեի Աստծուն, որ վաղ թե ուշ ոչ միայն դու, այլ բոլոր նրանք, որ այսօր ինձ լսում են, լինեն այնպիսին, ինչպիսին ես ինքս եմ, բացի այս կապանքներից»։ 30 Արքան ոտքի ելավ, ապա՝ կուսակալը, Բերինիկեն և նրանց հետ բոլոր նստածները։ 31 Եվ մինչ գնում էին, իրար հետ խոսում էին ու ասում. «Մահվան կամ կապանքների արժանի ոչինչ չի անում այս մարդը»։ 32 Իսկ Ագրիպպասը Փեստոսին ասաց. «Կարելի էր ազատ արձակել այս մարդուն, եթե կայսրին բողոքած չլիներ»։