Bible

1 Հինգ օր հետո Անանիա քահանայապետը մի քանի ծերերի և Տերտյուղոս անունով ճարտարախոսի հետ եկավ։ Նրանք Պողոսի մասին հաղորդեցին դատավորին։ 2 Եվ երբ նրան կանչեցին, Տերտյուղոսն սկսեց ամբաստանել ու ասել. «Այս ազգը մեծ խաղաղություն և գործերի կարգավորություն է գտել քո և քո խնամքի շնորհիվ։ 3 Ամեն բանի համար և ամենուրեք քեզնից շնորհակալ և մեծապես երախտապարտ ենք, ո՛վ պատվական Ֆելիքս։ 4 Բայց որպեսզի ավելորդ հոգնություն չպատճառեմ քեզ, աղաչում եմ, որ քո ներողամտությամբ լսես մեր հակիրճ խոսքը։ 5 Մենք գտանք, որ այս մարդն ամբողջ աշխարհում գտնվող բոլոր հրեաների ապականողն ու խռովեցնողն է և նազովրեցիների հերձվածի առաջնորդը։ 6 Նա տաճարն իսկ փորձեց պղծել. նրան բռնեցինք և կամեցանք դատել ըստ մեր օրենքի։ 7 Բայց եկավ Լյուսիաս հազարապետն ու մեծ բռնությամբ մեր ձեռքից հափշտակեց՝ 8 հրամայելով, որ նրան չարախոսողներն էլ քեզ մոտ գան։ Նրան դու ինքդ կրկին դատելով՝ կկարողանաս վերահասու լինել այն ամենին, ինչի համար մենք ամբաստանում ենք նրան»։ 9 Հրեաներն էլ համաձայնվեցին ու ասացին. «Այդպես է»։ 10 Երբ կուսակալը նրան գլխով նշան արեց, որ խոսի, Պողոսը պատասխանեց. «Գիտեմ, որ տարիներ ի վեր դու այս ազգի կուսակալն ես, ուստի իմ խնդրի մասին հոժարությամբ պատասխան եմ տալիս։ 11 Ինչպես որ կարող ես իմացած լինել, տասներկու օրից ավելի չէ, ինչ ես Երուսաղեմ եմ բարձրացել՝ երկրպագություն անելու։ 12 Ինձ ո՛չ տաճարում են որևէ մեկի հետ գտել խոսելիս և կամ շուրջս բազմություն հավաքելիս, ո՛չ ժողովարաններում և ո՛չ էլ քաղաքում։ 13 Ո՛չ էլ կարող են քեզ այժմ ապացուցել այն, ինչի համար ինձնից չարախոսում են։ 14 Բայց խոստովանում եմ քեզ, որ համաձայն այն ճանապարհի, որի մասին ասում են՝ հերձված է, այդպե՛ս եմ պաշտում իմ հայրենի Աստծուն՝ հավատալով այն ամենին, որ գրված է Օրենքում և մարգարեների մեջ։ 15 Հույս ունեմ առ Աստված, որ, ինչպես դրանք էլ են ակնկալում, արդարների և մեղավորների հարություն է լինելու։ 16 Դրա համար ինքս էլ ճգնում եմ, որ Աստծու և մարդկանց առաջ միշտ մաքուր խիղճ ունենամ։ 17 Բազում տարիներից հետո եկա ողորմություն անելու իմ ազգի մեջ և զոհեր մատուցելու, 18 որոնցով սրբված էի, երբ ինձ գտան տաճարում. ո՛չ բազմության հետ էի, ո՛չ էլ՝ խռովարար ամբոխի։ 19 Ասիացի հրեաներից ոմանք պետք է գային քո առաջ և ամբաստանեին ինձ, եթե իմ դեմ մի բան ունենային. 20 և կամ հենց սրանք թող ասեն, թե ի՛նչ անիրավություն են գտել իմ մեջ, մինչ ատյանի առաջ էի կանգնած. 21 բացի իմ այն մեկ խոսքից, որ բարձրաձայն ասացի, երբ կանգնած էի նրանց մեջ. “Մեռելների հարության համար եմ ես այսօր դատվում ձեզնից”»։ 22 Ֆելիքսը նրանց գործը հետաձգեց, քանի որ ավելի ստույգ գիտեր այդ ճանապարհի մասին, և ասաց. «Մինչ Լյուսիաս հազարապետն այստեղ իջնի, ձեր գործը կհետաձգեմ»։ 23 Հարյուրապետին հրամայեց Պողոսին պահել, բայց որոշ ազատություն տալ, և նրա յուրայիններից ոչ ոքի չարգելել նրան ծառայելու։ 24 Մի քանի օր հետո Ֆելիքսը եկավ իր կնոջ՝ Դրուսիղայի հետ, որը հրեա էր։ Կանչեց Պողոսին և նրանից լսեց Հիսուս Քրիստոսի հանդեպ ունեցած հավատի մասին։ 25 Եվ մինչ Պողոսը խոսում էր արդարության, ժուժկալության և գալիք դատաստանի մասին, Ֆելիքսը զարհուրած ասաց. «Դու առայժմ գնա՛, երբ ժամը լինի, քեզ կկանչեմ»։ 26 Միաժամանակ ակնկալում էր, որ Պողոսից իրեն դրամ կհասնի. դրա համար, հաճախակի կանչելով Պողոսին, զրուցում էր նրա հետ։ 27 Երկու տարին լրանալուց հետո Ֆելիքսի փոխարեն Փեստոս Պորկիոսը եկավ։ Ֆելիքսը, կամենալով հրեաներին շնորհ անել, Պողոսին կալանքի տակ թողեց։