Proverbs 23
1 Երբոր մի իշխանի հետ հաց ուտելու նստես, լաւ ուշադրութիւն արա թէ ինչ կայ առաջիդ,
2 Եւ դանակ դիր կոկորդիդ վերայ, եթէ մեծ ախորժակի տէր ես։
3 Նորա կերակուրներին մի ցանկանար, որովհետեւ նորանք խաբէութեան հաց են։
4 Մի աշխատիր հարստանալու. քո այդ հասկացողութիւնիցը դադարիր։
5 Մի՞թէ աչքդ պիտի դնես այն բանին որ ոչինչ է. Որ իրան համար անշուշտ թեւեր կշինէ, արծիւի պէս երկինքը կթռչի։
6 Մի ուտիր չարաչք մարդի հացը, եւ նորա կերակուրներին մի ցանկանար։
7 Որովհետեւ նա ինչպէս որ իր սրտումը հաշիւներ անողն է՝ այնպէս է. քեզ կասէ. Կեր եւ խմիր, բայց սիրտը քեզ հետ չէ։
8 Այն պատառդ, որ կերել ես՝ կփսխես, եւ դու կորցրել ես այն անոյշ խօսքերդ։
9 Յիմարի ականջներին բան մի ասիր. Որովհետեւ նա կանարգէ քո խօսքերի իմաստութիւնը։
10 Մի շարժիր տեղիցը վաղեմի սահմանանշանները, եւ որբի արտերի մէջը մի մտնիր։
11 Որովհետեւ նորանց վրէժխնդիրը զօրաւոր է. Նա կվարէ նորանց դատը քեզ հետ։
12 Սիրտդ տուր խրատի, եւ ականջներդ՝ գիտութեան խօսքերի։
13 Երեխայից մի խնայիր խրատը, որովհետեւ եթէ նորան գաւազանով ծեծես՝ չի մեռնիլ։
14 Դու նորան գաւազանով կծեծես, բայց հոգին կազատես դժոխքիցը։
15 Որդեակս, եթէ սիրտդ իմաստուն լինի, իմ սիրտն էլ կուրախանայ,
16 Եւ իմ երիկամունքները կցնծան, քո շրթունքները ուղիղ բաներ խօսելիս։
17 Թող սիրտդ չնախանձէ մեղաւորներին. Այլ Տիրոջ վախի մէջ եղիր ամեն օր։
18 Յիրաւի մի վախճան կայ, եւ քո ապաւինելը պիտի չկտրուի։
19 Լսիր դու, որդեակս, եւ իմաստուն եղիր, եւ ուղղիր ճանապարհիդ մէջ քո սիրտը։
20 Գինեմոլների մէջ մի լինիր, եւ ոչ էլ որկրամոլութիւնով միս ուտողների հետ։
21 Որովհետեւ գինեմոլն ու որկրամոլը պիտի աղքատանան, եւ քնափութիւնը պատառոտած հանդերձներ կհագցնէ։
22 Լսիր քո ծնող հօրը, եւ մի անարգիր քո մօրը, երբոր պառաւ է։
23 Ճշմարտութիւնը շահիր՝ եւ մի ծախիր. Նաև իմաստութիւն, խրատ եւ հանճար։
24 Արդարի հայրը անշուշտ պիտի ցնծայ, իմաստունի ծնողը նորանով պիտի ուրախանայ։
25 Թող ուրախանայ հայրդ ու մայրդ, եւ ցնծայ քո ծնողը։
26 Սիրտդ ինձ տուր, որդեակս, եւ թող աչքերիդ հաճելի լինին իմ ճանապարհները։
27 Որովհետեւ պոռնիկը խոր փոս է, եւ օտար կինը նեղ ջրհոր.
28 Իրաւ նա աւազակի պէս դարան է մտնում եւ մարդկանց մէջ շատացնում է անհաւատարիմները։
29 Ո՞ւմն է վա՜յը, ո՞ւմն էվո՜ւյը, ո՞ւմն են կռիւները, ո՞ւմն են տրտունջները, ո՞ւմն են ի զուր ստացուած վէրքերը, ո՞ւմն են կարմրոտած աչքերը։
30 Նորանցը, որ ուշանում են գինիի մօտ, նորանցը, որ գնում են խառնած գինին քննելու։
31 Մի նայիր գինիին, որ կարմրի է տալիս, որ բաժակի մէջ աչքով է անում, որ ուղիղ ուղիղ ինքն իրան գնում է.
32 Նա վերջը օձի պէս կկծէ, եւ իժի պէս կծակէ։
33 Աչքերդ օտար կնիկների կնայեն եւ սիրտդ ծուռումուռ բաներ կխօսէ,
34 Եւ ծովի միջումը քնողի նման կլինես, եւ կայմի վերայ քնողի նման։
35 Կասես. Ինձ ծեծել են, բայց չեմ զգացել, ինձ զարկել են, բայց չեմ իմացել. ե՞րբ եմ սթափուելու. Նորան դարձեալ պիտի որոնեմ։