Luke 8
1 Անկէ ետք Յիսուս տասներկու աշակերտներուն հետ քաղաքներն ու գիւղերը կը շրջէր՝ քարոզելով եւ Աստուծոյ արքայութիւնը աւետելով։
2 Իրեն հետ էին նաեւ կարգ մը կիներ, որոնք չար ոգիներէ եւ հիւանդութիւններէ բժշկուած էին, ինչպէս Մարիամը, որ Մագդաղենացի կը կոչուէր եւ որմէ եօթը չար ոգիներ հանած էր,
3 Հերովդէսի պալատին վերակացու Քուզայի կինը՝ Յովհաննան, Շուշանը, ինչպէս նաեւ շատ մը ուրիշներ, որոնք իրենց միջոցներով կը հոգային Յիսուսի պէտքերը։
4 Երբ շատ մը քաղաքներէ մարդիկ սկսան հաւաքուիլ իր շուրջ եւ խուռն բազմութիւն մը կազմուեցաւ, Յիսուս հետեւեալ առակը պատմեց. –
5 Սերմնացան մը սերմ ցանելու ելաւ։ Սերմանած ատեն՝ սերմերէն ոմանք ճամբուն եզերքը ինկան ու ոտքի կոխան եղան, եւ երկինքի թռչունները եկան կերան զանոնք։
6 Ուրիշներ ժայռոտ տեղ ինկան, եւ երբ բուսան՝ անմիջապէս չորցան, քանի հողը խոնաւ չէր։
7 Ոմանք ինկան փուշերու մէջ, եւ փուշերը միասին բուսնելով՝ խեղդեցին զանոնք։
8 Իսկ ուրիշներ ալ ինկան լաւ եւ պարարտ հողի մէջ եւ հարիւրապատիկ պտուղ տուին։ Այս առակը պատմելէ ետք՝ ըսաւ. – Ականջ ունեցողը թող լսէ։
9 Աշակերտները հարցուցին Յիսուսի, թէ ի՛նչ է առակին իմաստը։
10 Յիսուս պատասխանեց. – Դուք պէտք է գիտնաք Աստուծոյ արքայութեան գաղտնիքները, բայց ուրիշներուն առակներով կը յայտնուի, այնպէս որ «նային՝ բայց չտեսնեն, լսեն՝ բայց չհասկնան»։
11 Իսկ առակին իմաստը հետեւեալն է.է Սերմը Աստուծոյ խօսքն է։
12 Ճամբուն եզերքը գտնուող հողը պատկերն է այն մարդոց, որոնք կը լսեն, սակայն Սատանան գալով անոնց սիրտէն կը հանէ Աստուծոյ խօսքը, որպէսզի չհաւատան եւ չփրկուին։
13 Ժայռոտ հողը նմանութիւնն է անոնց, որոնք երբ կը լսեն Աստուծոյ խօսքը՝ ուրախութեամբ կ՚ընդունին. սակայն ասոնք արմատ չունին, այսինքն՝ ժամանակուան մը համար կը հաւատան եւ փորձութեան ժամանակ կը հեռանան։
14 Փուշերով ծածկուած հողը կը նմանի այն մարդոց, որոնք Աստուծոյ խօսքը կը լսեն, սակայն երկրաւոր կեանքի հոգերը, հարստութիւնը եւ հաճոյքները, որոնցմով կ՚ապրին՝ կը խեղդեն իրենց մէջ ինկած սերմերը եւ անպտուղ կը դառնան։
15 Իսկ պարարտ հողը կը նմանի այն մարդոց, որոնք բարի եւ ուրախ սիրտով կը լսեն Աստուծոյ խօսքը ու կ՚ընդունին զայն, եւ յարատեւելով՝ պտուղ կու տան։ –
16 Ոչ ոք ճրագը կը վառէ եւ կը պահէ կաթսայի տակ եւ կամ կը դնէ մահիճի տակ. ընդհակառակը, զայն աշտանակի վրայ կը դնէ, որպէսզի ներս մտնողները լոյսը տեսնեն։
17 Չկայ ծածուկ բան որ չյայտնուի եւ կամ գաղտնի բան՝ որ չգիտցուի եւ երեւան չգայ։
18 Ուրեմն ուշադիր եղէք թէ ի՛նչպէս կ՚ընդունիք այս խօսքերը, որովհետեւ ունեցողին պիտի տրուի, իսկ չունեցողէն պիտի առնուի նոյնիսկ այն՝ ինչ որ կը կարծէ թէ ունի։
19 Յիսուսիմայրնուեղբայրները իրեն եկան, բայց խուռնբազմութեանպատճառով չկրցան իրեն մօտենալ։
20 Լուր տուին իրեն, ըսելով. – Մայրդ եւ եղբայրներդ դուրսն են եւ կ՚ուզեն քեզ տեսնել։
21 Յիսուս ըսաւ. – Մայրս ու եղբայրներս ասոնք են, որոնք Աստուծոյ խօսքը կը լսեն եւ կը գործադրեն։
22 Օր մը Յիսուս նաւակ ելաւ իր աշակերտներուն հետ եւ անոնց ըսաւ. – Եկէք լիճին միւս կողմը անցնինք։ Ու ճամբայ ելան։
23 Մինչ աշակերտները կը նաւարկէին, Յիսուս քնացաւ։ Յանկարծ զօրաւոր փոթորիկ մը փչեց լիճին վրայ. ալիքները նաւակին մէջ կը թափէին. բոլորն ալ վտանգի մէջ էին։
24 Աշակերտները մօտեցան Յիսուսի եւ արթնցուցին զինք, ըսելով. – Վարդապե՛տ, Վարդապե՛տ, ահա կը կորսուինք։ Յիսուս ոտքի ելաւ, սաստեց հովը եւ ալեկոծեալ ջուրերը, որոնք հանդարտեցան եւ խաղաղութիւն տիրեց։
25 Ապա աշակերտներուն ըսաւ. – Ո՞ւր է ձեր հաւատքը։ Անոնք սարսափած՝ հիացումով իրարու ըսին. – Ո՞վ է արդեօք այս մարդը, որովհետեւ կը հրահանգէ հովերուն եւ ալիքներուն, եւ կը հնազանդին իրեն։
26 Ապանաւարկեցինեւ հասան Գերգեսացիներու երկիրը, լիճին միւս կողմը, Գալիլեայի դիմացը։
27 Յիսուս հազիւ ցամաք ելած էր, ահա իրեն հանդիպեցաւ քաղաքէն մէկը, որ չար ոգիներ ունէր ներսիդին։ Այս մարդը երկար ատենէ ի վեր հագուստ չէր հագներ եւ տան մէջ չէր բնակեր, այլ՝ ժայռափոր գերեզմաններու մէջ։
28 Ասիկա երբ տեսաւ Յիսուսը, աղաղակելով ինկաւ անոր ոտքերուն առջեւ եւ բարձրաձայն ըսաւ. – Ինձմէ ի՞նչ կ՚ուզես, Յիսո՛ւս, բարձրեալ Աստուծոյ Որդին, կ՚աղաչեմ քեզի, մի՛ տանջեր զիս։
29 Որովհետեւ Յիսուս չար ոգիին հրամայած էր որ դուրս ելլէ այդ մարդուն մէջէն։ Երկար ժամանակէ ի վեր չար ոգին տիրացած էր անոր, եւ այդ պատճառով՝ շղթայով կապած էին անոր ոտքերն ու ձեռքերը։ Սակայն դիւահարը կը փշրէր շղթաները եւ չար ոգին զինք դէպի անբնակվայրեր կը տանէր։
30 Յիսուս անոր հարցուց. – Ի՞նչ է անունդ։ – Լէգէոն,– ըսաւ։ Որովհետեւ շատ մը ոգիներ մտած էին իր մէջ
31 եւ կ՚աղաչէին Յիսուսի, որ իրենց չհրամայէ՝ դեւերուն սահմանուած անդունդը երթալ։
32 Հոն խոզերու մեծ երամակ մը կար, որ լերան վրայ կ՚արածէր։ Չար ոգիները աղաչեցին Յիսուսի, որ իրենց հրամայէ խոզերուն մէջ մտնել։ Եւ Յիսուս արտօնեց։
33 Չար ոգիները մարդուն մէջէն ելլելով՝ մտան խոզերուն մէջ, եւ խոզերու երամակը գահավէժ խուժեց դէպի լիճ եւ խեղդուեցաւ։
34 Խոզարածները երբ պատահածը տեսան, փախան եւ քաղաքին ու ագարակներուն մէջ պատմեցին։
35 Ժողովուրդը գնաց տեսնելու թէ ի՛նչ պատահած էր։ Եկան Յիսուսի մօտ, եւ երբ տեսան որ մարդը, որմէ չար ոգիները դուրս ելած էին, նստած էր Յիսուսի ոտքերուն մօտ՝ հագուստներ հագած եւ զգաստացած, վախցան։
36 Ականատեսները անոնց պատմեցին թէ ի՛նչպէս դիւահարը բժշկուած էր։
37 Գերգեսացիներու շրջանի բոլոր բնակիչները կ՚աղաչէին Յիսուսի, որ հեռանայ իրենց սահմաններէն, քանի սաստիկ վախցած եւ տագնապի մէջ էին։ Ուստի Յիսուս նաւակ մտաւ եւ վերադառնալու վրայ էր,
38 երբ մարդը, որմէ չար ոգիներ ելած էին, աղաչեց Յիսուսի, որ իրեն հետ երթայ։ Բայց Յիսուս զինք ետ ղրկեց, ըսելով. է
39 Տունդ դարձիր եւ պատմէ ինչ որ Աստուած քեզի ըրաւ։ Ան ալ գնաց եւ ամբողջ քաղաքին մէջ պատմեց ինչ որ Յիսուս ըրած էր իրեն։
40 Երբ Յիսուս Գալիլեա վերադարձաւ, ժողովուրդը զինք դիմաւորեց, քանի բոլորն ալ իրեն կը սպասէին։
41 Եւ ահա Յայրոս անունով մէկը, որ ժողովրդապետ էր, ինկաւ Յիսուսի ոտքերուն առջեւ եւ կ՚աղաչէր որ իր տունը գայ,
42 որովհետեւ իր մէկ հատիկ աղջիկը, որ տասներկու տարեկան էր, մահամերձ էր։ Եւ մինչ Յիսուս կ՚երթար, ժողովուրդը չորս կողմէն զինք կը նեղէր։
43 Կին մը, որ տասներկու տարիէ ի վեր արիւնահոսութենէ կը տառապէր եւ հակառակ որ իր ամբողջ ունեցածը բժիշկներու ծախսեր էր՝ ո՛չ մէկը կրցած էր զինք բժշկել,
44 ետեւէն մօտեցաւ եւ դպաւ Յիսուսի հագուստին քղանցքին։ Նոյն վայրկեանին արիւնահոսութիւնը դադրեցաւ։
45 Յիսուս հարցուց. – Ո՞վ դպաւ ինծի։ Բոլորն ալ կ՚ուրանային։ Պետրոս եւ իրեն ընկերակցողները ըսին. – Վարդապե՛տ, ժողովուրդը չորս կողմէն կը հրէ ու կը հրմշտկէ քեզ, եւ դուն ալ կ՚ըսես՝ «Ո՞վ դպաւ ինծի»։
46 Յիսուս ըսաւ. – Մէկը դպաւ ինծի, որովհետեւ զգացի որ ինձմէ զօրութիւն մը դուրս եկաւ։
47 Երբ կինը տեսաւ թէ չէր կրնար եղածը Յիսուսէն ծածուկ պահել, դողալով եկաւ ինկաւ անոր ոտքերուն առջեւ եւ բոլորին դիմաց ըսաւ, թէ ինչո՛ւ համար դպած էր անոր եւ թէ ի՛նչպէս վայրկեանին բժշկուած էր։
48 Յիսուս անոր ըսաւ. – Աղջիկս, քաջալերուէ՛, հաւատքդ քեզ փրկեց. խաղաղութեամբ գնա։
49 Մինչ Յիսուս կը խօսէր, ժողովրդապետին տունէն մէկը եկաւ եւ անոր ըսաւ. – Աղջիկդ մեռաւ, այլեւս մի՛ յոգնեցներ Վարդապետը։
50 Յիսուս ասիկա լսելով՝ըսաւ ժողովրդապետին. – Մի՛ վախնար, միայն հաւատա՛ եւ աղջիկդ պիտի ապրի։
51 Երբ Յիսուս ժողովրդապետին տունը հասաւ, չձգեց որ ոեւէ մէկը ներս մտնէ՝ բացի Պետրոսէն, Յակոբոսէն, Յովհաննէսէն եւ աղջկան հօրմէն ու մօրմէն։
52 Ներս գտնուողները բոլորն ալ կու լային ու կ՚ողբային։ Յիսուս ըսաւ անոնց. – Մի՛ լաք, աղջիկը մեռած չէ, այլ կը քնանայ։
53 Անոնք զինք կը ծաղրէին, որովհետեւ գիտէին որ աղջիկը մեռած է։
54 Յիսուս բոլորն ալ դուրս հանեց, ապա բռնեց աղջկան ձեռքէն եւ բարձրաձայն ըսաւ. – Աղջի՛կս, ոտքի՛ ել։
55 Անմիջապէս անոր հոգին վերադարձաւ եւ ոտքի կանգնեցաւ։ Ապա Յիսուս հրամայեց որ ուտելիք տան աղջկան,
56 մինչ ծնողները ապշահար եղած էին։ Յիսուս անոնց պատուիրեց որ պատահածին մասին ոեւէ մէկուն բան չըսեն։