Bible

1 Այդ օրերուն Օգոստոս կայսր հրամանագիր հանեց՝ իր կայսրութեան սահմաններուն մէջ գտնուող բոլոր բնակիչներուն մարդահամարը կատարելու։ 2 Այս առաջին մարդահամարը տեղի ունեցաւ Սուրիայի կառավարիչ Կիրենիոսի օրերուն։ 3 Ամէն մարդ իր ծննդավայր քաղաքը կ՚երթար իր անունը արձանագրել տալու համար։ 4 Յովսէփ, Դաւիթի ցեղէն եւ ազգատոհմէն ըլլալուն համար, Գալիլեայի Նազարէթ քաղաքէն ելաւ 5 եւ իր անունը արձանագրել տալու համար գնաց Հրէաստանի Բեթլեհէմ քաղաքը, Դաւիթ թագաւորին ծննդավայրը։ Իրեն կ՚ընկերանար իր նշանածը՝ Մարիամ, որ յղի էր։ 6 Բեթլեհէմի մէջ Մարիամի ծննդաբերութեան ժամանակը հասաւ 7 եւ ծնաւ իր անդրանիկ զաւակը, որ փաթթեց խանձարուրի մէջ եւ դրաւ մսուրի մը մէջ, որովհետեւ պանդոկին մէջ իրենց համար տեղ չկար։ 8 Այնտեղ, դաշտերուն մէջ հովիւներ կային, որոնք գիշերով իրենց հօտերուն պահակութիւն կ՚ընէին։ 9 Տիրոջ հրեշտակը անոնց երեւցաւ եւ Տիրոջ փառքը լոյսի պէս անոնց վրայ ծագեցաւ։ Հովիւները սաստիկ վախցան. 10 հրեշտակը ըսաւ անոնց. – Մի՛ վախնաք, ձեզի աւետիս մը պիտի տամ, որ ամբողջ ժողովուրդին մեծ ուրախութիւն պիտի պատճառէ։ 11 Այսօր, Դաւիթի քաղաքին մէջ ձեր Փրկիչը ծնաւ, որ Օծեալ Տէրն է։ 12 Հետեւեալը ապացոյց ըլլայ ձեզի.է հոն մանուկ մը պիտի գտնէք՝ խանձարուրով փաթթուած եւ մսուրի մէջ դրուած։ 13 Եւ յանկարծ այդ հրեշտակին միացաւ երկնաւոր զօրքերու բազմութիւն մը, որ կ՚օրհնաբանէր զԱստուած, ըսելով. 14 «Բարձունքներուն մէջ Աստուծոյ փա՜ռք, խաղաղութի՜ւն երկրի վրայ եւ մարդոց միջեւ հաճութիւն»։ 15 Հազիւ հրեշտակները երկինք բարձրացած, հովիւները իրարու ըսին. – Եկէք Բեթլեհէմ երթանք եւ տեսնենք պատահածը, այն ինչ որ Տէրը մեզի յայտնեց։ 16 Անոնք աճապարանքով գացին եւ հոն գտան Մարիամն ու Յովսէփը, ինչպէս նաեւ մանուկը՝ մսուրին մէջ դրուած 17 Այս տեսնելով անոնք Մարիամի եւ Յովսէփի յայտնեցին ինչ որ հրեշտակը ըսած էր իրենց՝ մանուկին մասին։ 18 Բոլոր անոնք որոնք կը լսէին հովիւներուն պատմածը, կը զարմանային։ 19 Մարիամ բոլոր այս ըսուածները միտքը կը պահէր եւ անոնց վրայ կը խոկար։ 20 Իսկ հովիւները վերադարձան, փառաբանելով եւ օրհնաբանելով զԱստուած՝ իրենց լսածին եւ տեսածին համար, որ ճիշդ հրեշտակին պատմածին պէս էր։ 21 Ութը օր ետք, երբ մանուկը թլփատելու ժամանակը հասաւ, Յիսուս կոչեցին զայն, այն անունով որ հրեշտակը տուած էր անոր՝ տակաւին Մարիամի որովայնին մէջ չյղացած։ 22 Իսկ երբ Մովսէսի հաստատած Օրէնքին համաձայն անոնց ծիսական մաքրութեան ժամանակը լրացաւ, Յովսէփն ու Մարիամը մանուկը Երուսաղէմ տարին Տիրոջ ընծայելու համար, 23 որովհետեւ Տիրոջ Օրէնքին մէջ գրուած է. «Տիրոջ պէտք է նուիրուի ամէն արու զաւակ, որ մօրը առաջին զաւակն է». 24 ինչպէս նաեւ Տիրոջ Օրէնքին համաձայն զոհ մատուցանելու «զոյգ մը տատրակ կամ աղաւնիի երկու ձագ»։ 25 Այդ ժամանակ Երուսաղէմի մէջ Սիմոն անունով մարդ մը կ՚ապրէր։ Սիմոն արդար եւ աստուածավախ էր եւ Իսրայէլի փրկութեան կը սպասէր։ Սուրբ Հոգին իրեն հետ էր 26 եւ վստահեցուցած էր զինք՝ թէ Տիրոջ Օծեալը չտեսած պիտի չմեռնէր։ 27 Արդ, Սուրբ Հոգիէն առաջնորդուած՝ անիկա տաճար գնաց։ Երբ ծնողքը մանուկ Յիսուսը տաճար բերին, որպէսզի կատարեն այն ինչ որ Օրէնքը կը պահանջէր մանուկին համար, 28 Սիմոն իր գիրկը առաւ փոքրիկը եւ գոհաբանեց զԱստուած, ըսելով. – 29 Այժմ, ո՛վ Տէր, համաձայն քու խոստումիդ՝ ձգէ՛ որ ծառադ խաղաղութեամբ մեռնի. 30 որովհետեւ աչքերովս տեսայ Փրկիչը, 31 որ ղրկեցիր բոլոր ժողովուրդներուն, 32 որպէս լոյս՝ հեթանոսները լուսաւորելու եւ քու ժողովուրդիդ՝ Իսրայէլի փառք ըլլալու։ 33 Յիսուսի հայրն ու մայրը զարմանքով մտիկ կ՚ընէին այս խօսքերը, որ Սիմոն կ՚ըսէր մանուկին մասին։ 34 Սիմոն օրհնեց զիրենք ալ, ապա մանուկին մօրը՝ Մարիամին ըսաւ. – Այս մանուկը Իսրայէլի ժողովուրդէն շատերու անկումին 35 եւ շատերու փրկութեան պատճառ պիտի ըլլայ։ Անիկա նաեւ հակառակութեան նշան պիտի ըլլայ եւ շատերու սիրտերուն խորհուրդները պիտի յայտնէ։ Գալով քեզի, քու ալ սիրտէդ սուր մը պիտի անցնի։ 36 Հոն էր նաեւ Փանուէլի աղջիկը՝ Աննա մարգարէուհին, որ Ասերի ցեղէն էր։ Աննա բաւականյառաջացած տարիք ունէր. անիկա միայն եօթը տարի ամուսնական կեանք վարած էր 37 եւ այժմ ութսուն չորս տարեկան այրի մըն էր։ Տաճարէն չէր հեռանար, այլ գիշեր ու ցերեկ ծոմապահութեամբ եւ աղօթքով անցնելով՝ զԱստուած կը պաշտէր։ 38 Արդ, ինք ալ նոյն ժամուն գալով՝ գոհութիւն տուաւ Տիրոջ եւ մանուկին մասին կը խօսէր բոլոր անոնց, որոնք Երուսաղէմի մէջ Փրկիչին կը սպասէին։ 39 Երբ Յովսէփ ու Մարիամ Տիրոջ Օրէնքին պահանջքները կատարեցին, վերադարձան Գալիլեա, իրենց քաղաքը՝ Նազարէթ։ 40 Հոն մանուկը մեծցաւ, զօրացաւ եւ իմաստութեամբ լեցուեցաւ։ Աստուծոյ շնորհքը կար անոր վրայ։ 41 Յիսուսի ծնողները ամէն տարի Զատիկի տօնին Երուսաղէմ կ՚երթային։ 42 Երբ Յիսուս տասներկու տարեկան եղաւ, անոնք Երուսաղէմ գացին, ինչպէս տօնին սովորութիւն էր երթալ։ 43 Տօնակատարութեան աւարտին, մինչ անոնք կը վերադառնային, Յիսուս մանուկը Երուսաղէմ մնաց։ Իր ծնողները չանդրադարձան ասոր։ 44 Անոնք կը կարծէին թէ ուղեկիցներուն հետ է։ Օրուան մը ճամբայ կտրելէ ետք, սկսան փնտռել Յիսուսը ազգականներու եւ ծանօթներու մօտ։ 45 Երբ չգտան, կրկին Երուսաղէմ դարձան՝ հոն փնտռելու համար զինք։ 46 Երեք օր ետք զինք գտան տաճարին մէջ։ Անիկա տաճարին ուսուցիչներուն հետ նստած՝ անոնց մտիկ կ՚ընէր եւ հարցումներ կ՚ուղղէր։ 47 Բոլոր անոնք որ իրեն մտիկ կ՚ընէին, կը հիանային անոր իմաստութեան եւ տուած պատասխաններուն վրայ։ 48 Ծնողները երբ տեսան Յիսուսը, ապշած մնացին։ Իր մայրը ըսաւ. – Այս ի՞նչ ըրիր մեզի, տղա՛ս. ահա հայրդ ու ես տակնուվրայ եղած՝ քեզ կը փնտռէինք։ 49 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Ինչո՞ւ զիս ուրիշ տեղ կը փնտռէիք. չէի՞ք գիտեր թէ հօրս տան մէջ պէտք է գտնուիմ։ 50 Սակայն ծնողները այս խօսքերուն իմաստը չհասկցան։ 51 Յետոյ Յիսուս ծնողներուն հետ միասին Նազարէթ գնաց, եւ հնազանդ մնաց անոնց։ Իր մայրը այս բոլորը իր սիրտին մէջ կը պահէր։ 52 Յիսուս կը զարգանար իմաստութեամբեւ մարմնով՝ Աստուծոյ եւ մարդոց սիրելի ըլլալով։