Bible

1 Ասկէ ետք Յիսուս Գալիլեայի մէջ կը շրջէր, քանի չէր ուզեր Հրէաստանի մէջ շրջիլ, որովհետեւ Հրեայ ղեկավարները կ՚ուզէին սպաննել զինք։ 2 Երբ Հրեաներու Տաղաւարահարաց տօնը մօտեցաւ, 3 Յիսուսի եղբայրները ըսին իրեն. – Հոսկէ ել եւ Հրէաստան գնա, որպէսզի հետեւորդներդ ալ տեսնեն քու կատարած գործերդ։ 4 Որովհետեւ ով որ կ՚ուզէ հրապարակի վրայ յայտնի ըլլալ՝ գաղտնաբար չի գործեր։ Քանի դուն այս գործերը կը կատարես, դուն քեզ ճանչցուր աշխարհին։ 5 Որովհետեւ նոյնիսկ եղբայրները տակաւին չէին հաւատացած իրեն։ 6 Յիսուս ըսաւ անոնց. – Ժամանակս դեռ չէ հասած, բայց ձեզի համար ժամանակի հարց չկայ։ 7 Աշխարհը ձեզ չի կրնար ատել, բայց զիս կ՚ատէ, որովհետեւ աշխարհի մասին երբ կը խօսիմ՝ կը վկայեմ թէ մարդոց գործերը չար են։ 8 Դուք գացէ՛ք տօնակատարութեան. ես չեմ երթար, որովհետեւ ժամանակս տակաւին չէ հասած։ 9 Ասիկա ըսաւ եւ մնաց Գալիլեա։ 10 Բայց իր եղբայրները երթալէ ետք՝ ինք ալ գնաց տօնակատարութեան, ո՛չ թէ բացայայտ կերպով, այլ՝ ծածուկ։ 11 Տօնակատարութեան ատեն Հրեայ ղեկավարները Երուսաղէմի մէջ Յիսուսը կը փնտռէին եւ կը հարցնէին. – Ո՞ւր է։ 12 Ժողովուրդին մէջ իր մասին շշուկ ինկաւ։ Ոմանք կ՚ըսէին. – Լաւ մարդ է։ Իսկ ուրիշներ կ՚ըսէին. – Ո՛չ, ընդհակառակը, ժողովուրդը կը մոլորեցնէ։ 13 Բայց ոչ ոք համարձակ կը խօսէր իր մասին, Հրեայ ղեկավարներէն վախնալով։ 14 Տաղաւարահարաց տօնակատարութեան մօտաւորապէս կէսին, Յիսուս տաճար ելաւ եւ սկսաւ ուսուցանել։ 15 Հրեաներ կը զարմանային եւ կ՚ըսէին. – Ի՞նչպէս այս մարդը Սուրբ գիրքերը գիտէ, երբ բնաւ չէ ուսած զանոնք։ 16 Յիսուս պատասխանեց անոնց. – Ինչ որ ձեզի կ՚ուսուցանեմ՝ իմ վարդապետութիւնս չէ, այլ անորը՝ որ զիս ղրկեց։ 17 Ով որ կ՚ուզէ Աստուծոյ կամքը կատարել, պիտի հասկնայ՝ թէ Աստուծմէ՞ է այս վարդապետութիւնը, թէ ես իմ հեղինակութեամբս կը խօսիմ։ 18 Ան որ իր հեղինակութեամբ կը խօսի՝ իր անձին համար փառք կը փնտռէ, իսկ ան որ զինք ղրկողին փառքը կը փնտռէ, ճշմարիտ է եւ խաբէութիւն չկայ անոր մէջ։ 19 Մովսէս ձեզի Օրէնքը չտուա՞ւ. սակայն ձեզմէ ո՛չ ոք կը հնազանդի Օրէնքին։ 20 Ինչո՞ւ կ՚ուզէք զիս սպաննել։ Ժողովուրդը պատասխանեց. – Դիւահա՞ր ես, ի՞նչ ես. ո՞վ կ՚ուզէ քեզ սպաննել։ 21 Յիսուս պատասխանեց. – Հրաշք մը գործեցի եւ բոլորդ վրդովեր էք։ 22 Մովսէս հրահանգեց թլփատել ձեր զաւակները — թէեւ Մովսէս չէր սկսողը, այլ ձեր նախահայրերը — եւ դուք ձեր զաւակները կը թլփատէք Շաբաթ օրով։ 23 Եթէ մէկը կը թլփատէք Շաբաթ օրով, որպէսզի չբեկանուի Մովսէսի Օրէնքը, ինչո՞ւ զայրացած էք ինծի դէմ, որովհետեւ մէկը ամբողջութեամբ բժշկեցի Շաբաթ օրով։ 24 Երեւոյթներէն մի՛ դատէք, այլ արդար դատաստան կատարեցէք։ 25 Երուսաղէմի բնակիչներէն ոմանք ըսին. – Ասիկա չէ՞ այն մարդը որ մեր ղեկավարները կ՚ուզեն սպաննել։ 26 Տեսէք, բացէ ի բաց կը խօսի եւ իր դէմ ո՛չ մէկ խօսք կ՚ընեն։ Կրնա՞յ ըլլալ՝ որ անոնք ալ գիտցան թէ իրապէս ասիկա է Քրիստոսը: 27 Բայց Քրիստոսը երբ գալու ըլլայ՝ ո՛չ ոք պիտի գիտնայ թէ ուրկէ է, մինչ մենք գիտենք ասոր ուրկէ ըլլալը։ 28 Յիսուս տաճարին մէջ ուսուցանելու ժամանակ բարձրաձայն ըսաւ. – Դուք կ՚ըսէք՝ թէ զիս կը ճանչնաք եւ իմ ուրկէ ըլլալս գիտէք։ Բայց ես իմ հեղինակութեամբս եկած չեմ. սակայն ան որ զիս ղրկեց՝ վստահելի է, թէպէտ դուք չէք ճանչնար զայն։ 29 Ես կը ճանչնամ զայն, որովհետեւ անոր կողմէ կու գամ եւ ի՛նք զիս ղրկեց։ 30 Այս խօսքին համար ուզեցին զինք բռնել, բայց ոչ ոք ձեռք զարկաւ, որովհետեւ տակաւին անոր ժամանակը հասած չէր։ 31 Սակայն ժողովուրդէն շատեր հաւատացին իրեն եւ կ՚ըսէին. – Քրիստոսը երբ գայ, միթէ աւելի՞ հրաշքներ պիտի կատարէ քան այս մարդը։ 32 Փարիսեցիները երբ լսեցին Յիսուսի մասին ժողովուրդին մէջ ինկած շշուկները, իրենք եւ աւագ քահանաները սպասաւորներ ղրկեցին՝ ձերբակալելու համար զայն։ 33 Յիսուս ըսաւ շուրջիներուն. – Կարճ ժամանակ մըն ալ ձեզի հետ եմ եւ ապա պիտի երթամ անոր՝ որ զիս ղրկեց։ 34 Պիտի փնտռէք զիս, բայց պիտի չգտնէք, որովհետեւ չէք կրնար գալ հոն ուր ես կ՚երթամ։ 35 Հրեայ ղեկավարները իրարու ըսին. – Ինչու ո՞ւր պիտի երթայ, որ զինք պիտի չգտնենք։ Արդեօք հեթանոսներուն մէջ ցրուած Հրեաներո՞ւն պիտի երթայ, կամ արդեօք հեթանոսներո՞ւն պիտի ուսուցանէ։ 36 Ի՞նչ կը նշանակէ ըսած խօսքը, թէ՝ «Պիտի փնտռէք զիս, բայց պիտի չգտնէք, որովհետեւ չէք կրնար գալ հոն՝ ուր ես կ՚երթամ»։ 37 Տօնին վերջին եւ հանդիսաւոր օրը, Յիսուս ոտքի կանգնած՝ բարձրաձայն կ՚ըսէր. – Ով որ ծարաւ է՝ թող ինծի գայ եւ խմէ։ 38 Ով որ ինծի կը հաւատայ, ինչպէս Սուրբ գիրքը կ՚ըսէ՝ «Անոր սիրտէն կենսատու ջուրի գետեր պիտի բղխին»։ 39 Յիսուս ասիկա կ՚ըսէր Հոգիին համար, որ իրեն հաւատացողները պիտի ընդունէին. իսկ Հոգին տակաւին չէր տրուած, քանի Յիսուս փառաւորուած չէր։ 40 Ժողովուրդէն ոմանք երբ լսեցին այս խօսքերը, ըսին. – Ասիկա է ճշմարիտ մարգարէն ։ 41 Ուրիշներ կ՚ըսէին. – Քրիստոսն է։ Իսկ ոմանք ալ կ՚ըսէին. – Միթէ Գալիլեայէ՞ն պիտի գայ Քրիստոսը։ 42 Սուրբ գիրքը չ՚ը՞սեր՝ թէ Քրիստոս Դաւիթ թագաւորի սերունդէն պիտի ըլլայ եւ Դաւիթի քաղաքին՝ Բեթլեհէմի մէջ պիտի ծնի։ 43 Եւ Յիսուսի պատճառով տարակարծութիւններ յառաջ եկան ժողովուրդին մէջ։ 44 Ոմանք ուզեցին ձերբակալել զինք, բայց ոչ ոք համարձակեցաւ ձեռք զարնել։ 45 Երբ տաճարին պահակները վերադարձան, աւագ քահանաներն ու Փարիսեցիները հարցուցին անոնց. – Ինչո՞ւ զինք հոս չբերիք։ 46 Պահակները պատասխանեցին. – Այս մարդուն պէս խօսող երբեք չենք տեսած։ 47 Փարիսեցիները ըսին. – Ի՞նչ, դո՞ւք ալ խաբուեցաք։ 48 Իշխանաւորներէն կամ Փարիսեցիներէն ոեւէ մէկը հաւատա՞ց անոր։ 49 Մեր Օրէնքը չգիտցող տգէտ ամբոխը միայն հաւատաց։ Անոնք արդէն իսկ նզովուած են։ 50 Նիկոդեմոս, Փարիսեցիներէն մէկը, որ նախապէս գիշերով եկած էր Յիսուսի մօտ, ըսաւ անոնց. – 51 Արդեօք մեր Օրէնքը մարդս կը դատէ՞ նախ քան զինք լսելը եւ գիտնալը թէ ի՛նչ ըրած է։ 52 Անոնք պատասխանեցին Նիկոդեմոսի. – Միթէ դո՞ւն ալ Գալիլեայէն ես. քննէ՛ Սուրբ գիրքերը եւ պիտի տեսնես, թէ Գալիլեայէն մարգարէ չ՚ելլեր։ 53 Ապա ամէն մարդ իր տունը դարձաւ։